Ik ben onlangs begonnen met vioolspelen (met les, zeg ik er maar snel bij!) nadat ik eerder een kleine 10 jaar mijn dochter begeleidde bij het vioolspelen zonder zelf een noot te spelen. Ik grasduin al een weekje met veel plezier op dit forum en heb me nu geregistreerd om een vraag te kunnen stellen. Vandaag ben ik met mijn dochter naar een vioolbouwer geweest om instrumenten te proberen, en ik heb een viool op zicht mee naar huis gekregen die ik erg mooi vind klinken (een Hopf, maar namen van mogelijke bouwers zeggen mij niets). Ik heb er echter twee vragen over die ik graag aan de deskundigen hier wil voorleggen. 1. Ik zie dat de e-snaar in de kam 'snijdt', dus er een kleine inkeping in heeft gemaakt. Kan dat kwaad, is dat bezwaarlijk? 2. Deze kwestie is minder concreet: ik heb het gevoel dat de b op de a-snaar 'er uit springt' ten opzichte van de andere tonen. Kent iemand dat verschijnsel, en zegt het iets over de viool? Mijn dochter denkt dat het mogelijk aan mijn (gebrek aan :/ ) techniek ligt, en dat is na 4 lessen natuurlijk niet onwaarschijnlijk, maar als ik haar viool bespeel (die zij mij heel genereus tot nog toe uitleende) doet het verschijnsel zich niet voor. Ik zou blij zijn met reacties. Uiteraard neem ik de viool mee naar mijn eerstvolgende les en zal de kwesties dan ook aan mijn docent voorleggen. Zina
Zina, Een kam bezit normaliter inkepingen die het mogelijk maken snaren juist over de kam te geleiden. Overigens is het niet ongebruikelijk dat een stalen e-snaar voorzien wordt van een miniscuul rubbertje (of iets dergelijks) dat tussen de kam en de snaar wordt geschoven. Je tweede opmerking (over die geprononceerde 'b' op de a-snaar) kan ik niet zo goed plaatsen. Misschien is het een wolftoon. Maar ik weet niet of die ook op die plaats kan voorkomen. Ik ben namelijk zelf nooit verder gekomen dan een klein wolfje op de g-snaar (in de buurt van de 7e positie). Leuk, iemand die een Hopf kan waarderen. Een uitermate uitgebreide familie van vioolbouwers. Van erg goed tot niet zo goed. Plus nog wat bouwende leden waarvan nooit meer een viool boven water is gekomen. En de naam werd er ook al niet beter op toen één van de Hopfen besloot atelierviolen te gaan maken. Ik speel zelf ook op een Hopf. Na veel gezoek en geïnformeer werd mij door wijlen Willem Bouman verzekerd dat het een Carl Friedrich Hopf (1811-1892) was. Ondanks de latere aanschaf van een viool uit Mittenwald (met een enorm geluid) en voorts nog een dubieuze Italiaan (op gezag van Katharina Meierott met een verkeerde stapel), ben ik toch altijd de voorkeur blijven geven aan mijn Hopf. Ondanks de wat 'kleinere' toon. Ronald
Zina, opmerking 1: Wat Ronald schreef over de inkeping ben ik het mee eens. Veel E-snaren -en soms ook de A- worden geleverd met een hulsje die dan tussen snaar en kam gelegd kan worden. Bij de wat betere instrumenten hecht ik na het snijden van een nieuwe kam (van goede kwaliteit) op de positie van de E-snaar een stukje perkament vast. Dat heeft dezelfde functie, maar staat wat netter en gaat langer mee. Voor de overige snaren: zie opmerking Ronald. opmerking 2: ik denk dat ook in dit geval Ronald het bij het juiste eind heeft: een Wolftoon! Dat openbaart zich vermoedelijk nog veel beter op de G-snaar in positie VI of VII waar dan een b aangestreken dient te worden. Beide tonen hebben dezelfde frequentie. Misschien moet je dat je docente eens laten doen. Dan zou het me ook niet verbazen wanneer er zich een 'vreemde' b op de E voordoet. (Vierde vinger Pos. I, of 2e vinger Pos. III). Deze b is een octaaf hoger, maar heeft er vermoedelijk ook last van. In sommige gevallen kan aan een Wolftoon wel wat worden gedaan, soms ook niet. Moet je de vioolbouwer laten doen. Frits
Beste Ronald en beste Frits, Bedankt voor jullie verhelderende antwoorden. Ik heb de informatie over Wolftonen elders op het forum inmiddels gelezen, al moet ik eerlijk bekennen dat de natuurkundige finesses wat langs me heen gaan. Er komt wel een pragmatische gedachte op: kan ik niet beter op zoek gaan naar een viool zónder Wolftoon, in plaats van het pad op te gaan van er al dan niet met succes wat aan laten doen? Zina
Zina, misschien informatie die je aan het denken zet: de betere instrumenten hebben meestal wel een Wolftoon, het ene instrument wat hinderlijker aanwezig dan het andere. Soms is het een toon die ligt op een frequentie waar weinig hinder van wordt ondervonden, soms is het zo vervelend dat uitgekeken wordt naar een ander instrument. Herman Krebbers heeft om die reden zijn eerste instrument omgewisseld. Een Wolftoon komt bij een viool gelukkig minder vaak voor dan bij een cello, dus wat dat betreft valt dat weer mee. Ja, wanneer je een instrument vindt wat geen Wolftoon heeft en verder voldoet aan je klankideaal, is dat instrument natuurlijk favoriet!
Ik dacht ook meteen aan een wolftoon. Al ben ik daar op violen zelf niet mee bekend... Maar ik zou bij de vioolbouwer vragen wat er aan te doen is, want er zijn wel oplossingen voor. En met oplossing de viool nog een aantal dagen proberen. Als je dan tevreden bent, kan je gewoon voor die viool gaan. Maar blijf je twijfelen, doe het dan niet, grote kans dat je altijd een beetje spijt houdt van je aankoop (tenminste dat is mijn gevoel). Daphne
Ik heb vandaag de Hopf met wolftoon omgeruild voor een viool van een Nederlandse bouwer. Zowel mijn dochter als ik waren direct helemaal verliefd op het geluid. Ik heb het instrument op zicht, maar weet al zeker dat ik het ga aanschaffen, tenzij mijn docent ontdekt dat er iets mis mee is (maar dat lijkt me erg onwaarschijnlijk). Iedereen die gereageerd heeft: bedankt voor de hulp. Zina
Ik neem aan dat de Hopf weer werd terug gebracht naar de vioolbouwer, waar het instrument vandaan kwam. Heeft de vioolbouwer nog gereageerd op de aanwezigheid van de Wolftoon? Heeft hij/zij geen pogingen ondernomen de Wolftoon eruit te krijgen door bijvoorbeeld de stapel een stukje (een enkele millimeter doet soms al wonderen) te verplaatsen of de lengte van het niet-aangestreken gedeelte van de snaren te wijzigen? (lus van het staartstuk langer of korter maken). Soms kan het gewenste doel al met een paar simpele ingrepen bereikt worden. Hoe werd er gereageerd op het noemen van de aanwezigheid van een Wolftoon? Heeft hij/zij de aanwezigheid van de Wolftoon zonder meer aangenomen? Als dat zo is lijkt het er op dat het hem/haar bekend was. Hmmmm. :/ Nu dus intensief spelen op het andere instrument en ontdekken of dit hét instrument is wat gaat voldoen. Succes! Frits
Frits, Ik heb de Hopf inderdaad weer ingeleverd, en daarbij gemeld wat ik meende waar te nemen. De bouwer zei dat het om een eigentoon moest gaan (ik had begrepen dat dat waarschijnlijk hetzelfde is als een Wolftoon), en stelde dat hier soms, maar zeker niet in alle gevallen iets aan gedaan kan worden. Of hij ervan wist of niet, dat bleef in het midden. In ieder geval vond ik het instrument dat ik nu in huis heb sowieso heel veel mooier klinken en fijner spelen. Ik heb er vanmiddag ruim twee uur achter elkaar op gespeeld (of wat daar bij een beginner als ik voor door moet gaan). Alle twijfel is van me af gevallen, heerlijk! Grappige bijkomstigheid is dat ik nu zowel een viool als een gitaar van een Nederlandse bouwer in huis heb. De gitaar werd ooit, vele jaren geleden, voor mij gebouwd. Ik dacht door een onbekende bouwer (heb me er indertijd nooit erg in verdiept, sorry), maar volgens de vioolbouwer stond de gitaarbouwer, die inmiddels overleden is, indertijd internationaal goed aangeschreven. Dat was een verrassing om te horen na al die jaren. Zina
