hoi, Misschien een stomme vraag, maar kun je bladmuziek voor de piano ook omzetten naar die voor een viool? Er is één stuk dat ik heel graag wil leren spelen, maar in de bibliotheek en muziekwinkels hebben ze alleen de bladmuziek voor de piano. (het stuk wat ik wil leren, word op de cd trouwens wel gespeeld door een viool, vandaar) groetjes Britt.
Hoi! Wat je zou kunnen proberen is de melodie uit de rechterhand van de pianopartij te halen/spelen. Dus de bovenste balk van het systeem. Suc6!
Hoi Britt, Om welk stuk gaat het? Misschien kunnen we je dan wat gemakkelijker helpen. Of kun je misschien met de hint die Els gaf al uit de voeten? Arjo
Ik probeer wel eens een bekende melodie vanaf bladmuziek voor orgel te spelen maar loop meestal vast omdat ik na een jaar nog steeds niet alle noten gehad heb. Ben nu pas met hoofdgreep 2 begonnen (de G op de E-snaar). Uit het hoofd gaat een bekende melodie beter zoals mooie koralen uit de Matheus-passion van Bach of psalm 42, maar mijn docente heeft liever dat ik dat niet doe i.v.m het aanleren van mogelijk foute vingerzettingen. Ik zou daarbij ook graag mn snaren willen kunnen laten fibreren, zo mooi. Maar ja, alles heeft zijn tijd nodig en beperk me daarom maar tot het opgedragen huiswerk. Is vaak ook al moeilijk genoeg. Ps. Eindelijk heb ik hier een logo, koste wat moeite om de jpg-foto naar 100x100 pixels om te zetten maar is me gelukt via een resize-programma'tje op internet, nu alleen nog wat groter. Jaap.
Een uitdaging is om op je gehoor de melodie te zoeken en die dan na te spelen in de positie(s) die je al beheerst.....
Foute vingerzetting? Als een vingerzetting voor jou werkt, is hij toch niet fout? Dat is juist het mooie van een strijkinstrument, je kunt de meeste muziek op zoveel manieren spelen. Het is allemaal een combinatie van je eigen fysiek, die van je instrument, de klank die je wilt bereiken enz. En wat voor de een werkt, hoeft voor de ander niet te werken.
Ik kan me helemaal vinden in de opmerking van Lise: in feite bepaal je zélf welke vingerzetting goed is. Natuurlijk kun je de aanwijzingen volgen van de uitgever, die soms best doordacht zijn. Soms echter, moet je zelf aan het proberen en uittesten gaan, om voor jezelf de soepelste overgangen uit te vinden. Men noemt dat ook wel: studeren. Anders zit het met de streek in orkestverband, want ook daar heb ik vaak andere voorkeuren, die dan niet zijn toegestaan wegens het verstoren van het 'strijkersbeeld' per strijkersgroep. Speel je alleen of met begeleiding, dan heb je daar natuurlijk niets mee van doen. Frits
De G op de E-snaar moet ik volgens het lesboek spelen door de middelvinger strak naast de wijsvinger te plaatsen. Bedoelen jullie met vrijheid van vingerzetting dat een strijker, als het zo uitkomt, ook wel de wijsvinger voor de G gebruikt? Verder gaat het uit mn hoofd spelen toch gewoon stiekum door hoor. Met de ogen dicht kun je je dan helemaal concentreren op de zuivere tonen. En tijdens die momenten bestaat er niets anders op de wereld dan mijn viool en ik en ben ik een tevreden mens ook zal ik nooit noch in een orkest noch Vivaldi kunnen spelen!!!! Jaap.
@Jaap: “De G op de E-snaar moet ik volgens het lesboek spelen door de middelvinger strak naast de wijsvinger te plaatsen.” Die bewering is maar ten dele waar; namelijk wanneer de wijsvinger een Fis ‘speelt’ klopt het. Wanneer diezelfde wijsvinger een F dient te spelen klopt het weer niet. Dus binnen het bestek van de oefening zal het wel kloppen. “Bedoelen jullie met vrijheid van vingerzetting dat een strijker, als het zo uitkomt, ook wel de wijsvinger voor de G gebruikt?” Ik denk dat dit een beetje te simpel is gesteld. Natuurlijk wordt de G (op de E-snaar) best wel eens met de wijsvinger gespeeld, maar het gaat bij een soepele vingerzetting meer om van te voren al op de juiste positie uit te komen. Als voorbeeld: men moet soms al veel eerder op de A-snaar in de juiste positie zien te komen om vervolgens in dezelfde positie op een andere snaar (meestal de E-snaar) door te kunnen gaan. Want hoe minder positiewisselingen, hoe gemakkelijker een serie snelle loopjes gespeeld kan worden. Wat het meest slimme is, is voor een ieder weer anders. Daardoor ontstaan meerdere vingerzettingen die allemaal kunnen. Dat wordt bedoeld met vrijheid van vingerzetting. Frits
Terugkomend op het onderwerp, ik blijf jaloers op Brit dat zij na een paar lessen al een melodie van bladmuziek denkt te kunnen spelen. De viool en strijkstok vasthouden, het aanstrijken en wisselen van de snaren, het leren noten lezen, verbindingsboogjes, op- en afstreek, meetellen voor het ritme etc. pffffffft. Dat alles moest langdurig geoefend worden (en nog steeds) voordat er een bestaand melodietje geproduceerd kon worden. Jaap.
@ jaap. ik denk ook niet dat ik het nu al kan spelen, ik wil het ooit leren spelen. Ik heb alleen nu toevallig de bladmuziek in huis (geleend in de bieb) en ik dacht als iemand mij nu kan vertellen of en hoe ik dat om kan zetten naar bladmuziek voor de viool, dan hoef ik het niet nog een keer te lenen in de bieb. al heb ik er wel het volste vertrouwen in dat ik dit stuk ooit zal kunnen spelen maar voorlopig ben ik nog hard bezig met het huiswerk van mijn leraar onder de knie te krijgen...
Het materiaal straks nog ingewikkelder? Als ik nu met mijn wijsvinger en pink 2 verschillende snaren ingedrukt moet houden en dan met de tussenliggende vingers moet spelen dan is het best wel moeilijk de juiste vinger van de 2 tussenliggende aan te sturen, dan gaat de verkeerde vinger omhoog of omlaag..... En dan straks nog ingewikkelder? Het lijkt soms wel of je goochelaar moet zijn om viool te kunnen spelen. Hou je ons hier op de hoogte van je vorderingen en ervaringen Britt? Jaap.
