Het volgende is interessant om te weten. Stel ik heb een viool gekocht in 1980 voor 1.000 gulden. En ik wil weten/bepalen wat het instrument nu waard zou zijn....... Is daar dan een soort rekenformule voor? Of welke methode kan er gebruikt worden om de hedendaagse waarde vast te stellen zonder dat er bij een vioolbouwer langs gegaan moet worden?...! Let wel het gaat hier niet om een verzekeringstaxatie, maar puur uit nieuwsgierigheid. Ik zelf denk aan bijvoorbeeld de inflatie index er op los te laten om het instrument te waarderen? Of is het natte vinger werk...... en blijft het wat een gek er voor geeft? Dank alvast
Het is natte-vinger-werk, ben'k bang, al zal de vioolhandel anders beweren. Zelf heb ik een antieke niet-gesigneerde Engelse viool uit ongeveer 1820, die kostte me bij Möller in 1974 f 1450,-. In 2004 werd hij door Bolink geschat, niet officieel getaxeerd, op ongeveer € 4000,- Maar hoe reëel is zo'n bedrag? Zolang je hem niet inruilt, is er weinig concreets over te zeggen. Heeft het instrument voor jou ook emotionele waarde? Die waarde ligt vele malen hoger dan de materiële waarde! Ik druk de waarde van een viool nooit uit in geld, ik gebruik alleen maar termen als "mooi", "warm", "vriendelijk", "fijne aanspraak". Daar kun je ook ongelofelijk gelukkig mee zijn. :/
Ja, dat is wel lastig hoor.... Er moet toch een algemene regel zijn die bepaald hoeveel de waarde nu is als die in 1980 bijvoorbeeld 1000 gulden was. Mits de staat van het instrument natuurlijk heel goed is. Ik kan me niet voorstellen dat er geen vuistregel voor is......
Ik denk dat je hier geen formule aan kunt verbinden. Wanneer je als bouwer voor een instrument een bepaald bedrag vraagt, is het aan de potentiële koper om hier op in te gaan of niet. Bovendien, afdingen kan ook nog altijd! Of een bepaalde gunstige voorwaarde overeenkomen. Van belang is, of de klank buitengewoon goed is of dat we te maken hebben met een standaard instrument. Zo kan het dat een instrument steeds beter gaat klinken naarmate er langer op gespeeld wordt, waardoor de waarde kan toenemen. Aan de andere kant kan er door het gebruik een beschadiging in de vorm van een scheur of kras e.d. zijn ontstaan die weer is gerepareerd of bijgewerkt. Dat kan de waarde soms negatief beïnvloeden. Ik heb hier een paar instrumenten staan (niet van mijn hand) waar ik echt niet veel voor kan en mag vragen, omdat ze het niet waard zijn. Zo lang de verkopende partij hier eerlijk mee om gaat en eerlijke handel drijft is er naar mijn mening niets mis. Vaak zitten er bij zulke eenvoudige instrumenten toch nog een aantal uren in om de boel nog enigszins klinkend en speelbaar te krijgen en die uren kun je al bijna niet in rekening brengen want dan raak je het instrument nooit meer kwijt. Het probleem voor de aspirant koper is hoe er achter te komen dat het nog steeds eerlijk is? Naar mijn mening moet je hier altijd eerlijk in zijn, want voor je het weet komt er niemand meer naar je toko wegens een slechte naam. Frits
Maar Frits, veel vioolexperts strijken het instrument bij een taxatie niet eens aan! Die kijken vooral naar de bouw. De klank wordt dan ook niet echt beoordeeld. Klank is ook subjectief. Hoe kan dan een instrument, met het verstrijken der jaren(!), als de klank "groeit", dan toch duurder worden? Het uiterlijk en de bouwwijze blijven toch gelijk? De beoordeling vind ik net zo arbitrair als het verschil tussen een viool en een studieviool. Is een slecht klinkende Stradivari (en die schijnen er te zijn, instrumenten wier klank door reparaties is "verdwenen") ook een studieviool geworden?
Hierin wijk in dan blijkbaar af van jouw ervaring. Ik vind dat een instrument haar waarde moet ontlenen aan de klankkwaliteit eventueel vermeerderd met de staat van haar uiterlijk. Aangenomen dat de klank is verbeterd in de loop der jaren is dat een rechtvaardiging voor het hanteren van een hogere waarde. Die beoordeling zal voor iedere kandidaat eigenaar weer anders uitpakken: wat de een een mooie klank vindt is voor een ander juist niet acceptabel. Iemand houdt van een hele donkere warme klank voor de laagste snaren, maar neemt op de koop toe dat de hele viool niet helder klinkt. Een ander wil juist een glas heldere klank in de hogere registers. Daar is niets arbitrairs aan, maar puur gebaseerd op een ieders persoonlijke klankvoorkeur. Zo moet je een viool ook aanschaffen: een instrument wat je ligt qua klank, daarna vragen wat ze kosten moet en dan beoordelen of je dat ervoor over hebt. Ja, in mijn ogen wel. Maar bij velen gaat het erom of het een echte Stradivarius is. De rest is dan bijzaak geworden. Onterecht: ik zou primair de klank willen beoordelen. Bij een dergelijke Stradivarius ben je echter tóch vreselijk veel geld kwijt om eigenaar te worden. Dat is zoals ik er over denk. Maar er zijn daarin vele standpunten mogelijk.
Vreemd, heel vreemd, We maken het veel te ingewikkeld, het gaat niet over Beronzi's, Stradivarias, en andere beroemdheden. Daarvoor is de portomodinges veel te beperkt. Het gaat om gewone degelijke, goed gebouwd Atelier instrument. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat dit een vreemde smaak in de mond geeft. Van autos weet je toch ook altijd een richt inruilwaardeprijs. :/ Blijf benieuwd naar bijvoorbeeld de reactie van Bert Boon of andere lang gevestigde vioolbouwers
Voor een taxatie moet je bij een vioolbouwer langsgaan. Wanneer je een inflatiecorrectie op een ooit betaald bedrag (was dat een juiste prijs?) toepast, heb je je je instrument zelf getaxeerd. Wie jou als taxateur gelooft moet je natuurlijk maar afwachten. De prijs van een instrument is (voor een niet-belegger) alleen interessant op het moment van koop, verkoop en mogelijk het moment waarop je het verzekert. Voor het overige gaat het erom of het een instrument naar je hart is, of het goed klinkt en of het doet wat jij ervan verwacht. Ik vind vragen op dit forum over de waarde van instrumenten overigens tamelijk overbodig en onzinnig.
@Bert: het gaat niet zozeer om de waarde vast te stellen van een bepaald instrument, maar meer om te weten of er enige logica in de waardebepaling zou zitten, zoals een inflatiecorrectie o.i.d. tenminste, zo vat ik de vraag van kaapsviooltje op. Ik ben het met je eens dat het 'even via wat reacties vaststellen' wat de waarde van een instrument is, geen enkel nut dient en nergens op is gebaseerd (tenzij het om brandhout-violen gaat, maar ja mag je er dan nog waarde aan toekennen?).
"Aangenomen dat de klank is verbeterd in de loop der jaren is dat een rechtvaardiging voor het hanteren van een hogere waarde." Dan moet de eerdere taxatie wèl door dezelfde taxateur gedaan zijn. Maar kan die een klank "onthouden"? Ik geloof er niks van. Een klankverbetering (verandering?) kan alleen maar worden waargenomen door degene die vaak op het instrument speelt, door niemand anders! En, beste Bert, vragen stellen over de criteria voor waardebepaling van een strijkinstrument is alleen maar vervelend voor degenen die in deze schimmige handel hun brood verdienen. Want het blijft een schimmige handel. Je hebt gelukkig volkomen gelijk als je stelt dat "het erom gaat of het een instrument naar je hart is, of het goed klinkt en of het doet wat jij ervan verwacht." Daar sla je de spijker op z'n kop. Wat al deze eigenschappen kunnen ook zitten in een instrument van, laten we zeggen, een paar tientjes. :/ :/ :/
Het is eigenlijk niet zo heel ingewikkeld en het hoeft ook niet dezelfde taxateur te zijn. Waar het omgaat is, dat de bespeler gedurende -laten we zeggen 20 jaar- toch duidelijk weet wat het instrument in haar mars heeft? De klank die het te bieden heeft zal er voor het grootste gedeelte uitgehaald zijn, zodat een beoordeling kan plaatst hebben. Wanneer het mijn instrument zou betreffen, zou ik er in ieder geval bij verkoop méér voor willen hebben dan dat ik er voor heb betaald, omdat ik vind dat de klank is verbeterd c.q. veranderd. [De meeste instrumenten klinken beter naarmate ze meer en langer worden bespeeld!] Voor het geval een daadwerkelijk bewijs gewenst is, kun je tegenwoordig vrij eenvoudig via een gratis te downloaden software een klankanalyse scannen en opslagen. Doe je dat na 20 jaar nog een keer dan heb je een indicatie wat er met de klank is gebeurd. Er zijn natuurlijk wel allerlei extra variabelen geïntroduceerd, want de kam is mogelijk vervangen, andere snaren, betere strijkstok, andere hars, stapelpositie geoptimaliseerd etc. Neemt niet weg dat er het optimale uit het instrument is gehaald. Dan kun je die twee spectra vergelijken en zien wat er met bepaalde frequenties is gebeurd, waarbij vooral de intensiteit van de pieken (amplitude) van belang is en de frequenties waarbij dat optreedt. Frits
Ik vind het leuk dat je oppert een klankanalyse te laten doen en het resultaat te laten vastleggen en dan na twintig jaar dat nog eens te laten doen, maar wie zegt mij dat de nieuwe analyse ook een verbetering laat zien? Kom, kom, zo werkt dat niet! Je kunt als bespeler die na twintig jaar ontstane klank wel helemaal niet mooier vinden! Bovendien, twintig jaar verder betekent ook dat het gehoor twintig jaar ouder is geworden. "Wanneer het mijn instrument zou betreffen, zou ik er in ieder geval bij verkoop méér voor willen hebben dan dat ik er voor heb betaald, omdat ik vind dat de klank is verbeterd c.q. veranderd. [De meeste instrumenten klinken beter naarmate ze meer en langer worden bespeeld!] " Beste Frits, een totáál subjectief gebeuren! Jij vindt dat de klank is verbeterd, maar verandering hoeft totaal niet te wijzen op verbetering, dat is slechts de wens die de vader is van de gedachte. Waardebepaling van een viool is een griezelig subjectief gebeuren, waar veel geld mee gemoeid is (kost de taxatie ook niet een bepaald percentage van de waarde? of krijgt de taxateur een vast bedrag?), maar waarbij nauwelijks objectieve criteria zijn te geven. Bolink vertelde me jaren geleden dat hij een Gagliano uit ongeveer 1760 in authentieke staat moest taxeren; het instrument klonk totaal niet (om die reden was het ook niet gemoderniseerd in de 19de eeuw!), maar kreeg toch een waarde opgeplakt van zo'n f 40.000, omdát het in authentieke staat verkeerde èn omdat het antiek was. Dan heeft waarde toch weinig met klank te maken.
Beste heer Oosterhof. Ik zou graag weten over welke software u het heeft in post 11, die gratis te downloaden is.... Ik gebruik zelf voor audio bewerken en spectrum analyse Adobe Audition 3.0,maar alleen een demo versie is gratis.Ik heb wel de hele versie maar dat mag dus eigenlijk niet......foei! Dit is wel een zeer uitgebreid pakket,maar niet specifiek voor een vioolanalyse...........
Leuk er zoveel gereageerd wordt maar samenvattend: er is geen regel, er komt geen regel, de vioolbouwers willen geen algemene waarde regel......of misschien toch wel.... Ik weet dat het ook niet zo makkelijk is om een waarde ergens aan vast te plakken. Maar het lijkt me ook voor de vioolbouwers veel gemakkelijker als er een soort vuistregel is. Nu hangt het onder andere van de kennis,kunde, bui, gierigheid, gulheid en betrouwbaarheid van de persoon af wat de waarde gaat worden en je kan het als klant dus moeilijk laten verifieren, want taxeren of waarde bepalen van een instrument kost altijd wel geld. Dat laat je dus niet zomaar doen. Wordt het niet eens tijd om hier iets voor te bedenken vioolbouwers???
hallo Ik denk niet dat het mogelijk is uw verzoek uit te voeren, omdat er enorm veel variabelen zijn in de verschillende violen. -Bouw kwaliteit -klank -uiterlijke hoedanigheden -bespeelbaarheid Het lijkt me dus erg moeilijk om een viool hierin te categoriseren en vervolgens om te zetten naar monetaire waarde zonder "hem" gezien te hebben...... Het is dan ook niet voor niets dat een waardebepaling geld kost,zoals u al aangeeft. Ik weet niet hoeveel dit is maar dit zal geen honderden euro`s kosten lijkt me Overigens denk ik niet dat u de vioolbouwers op dit forum erg "hongerig" laat worden naar het bestuderen van uw viool met de zin" "Nu hangt het onder andere van de kennis,kunde, bui, gierigheid, gulheid en betrouwbaarheid van de persoon af wat de waarde gaat worden" U mag er best vanuit gaan dat een professionele vioolbouwer uw viool niet lager gaat taxeren omdat iemand die ochtend een deuk in zijn auto heeft gereden,en als het op gierigheid aankomt zou ik de vioolbouwer in kwestie aanraden in de I.T te gaan of bij de bank te gaan werken..... Of misschien als de marktverkoper waar ik laatst kibbeling kocht "met saus naar keuze" en dan tog bij iedereen een euro extra berekenen voor de saus, DAT is voor de gierige mensen onder ons. Als je rijk wilt worden is de vioolbouw het verkeerde vak, me dunkt.......... Naar mijn mening gaan de meeste mensen de vioolbouw in omdat het een fantastisch ambacht is die menig vaardigheid combineerd.......... Als ik zoiets kon doen zou ik u helpen,maar daar heb ik simpelweg de kennis en ervaring niet voor
Helemaal mee eens Luthier, Natuurlijk gaat het niet om gierigheid en dergelijke. Het is bedoeld om eigenlijk uit te drukken dat een soort van willekeur lijkt, er is geen uniformiteit te bespeuren. Het lijkt me niet dat je rijk word van een paar taxaties. 99% van de markt zit denk ik vol met de gewone studie instrumenten of nog slechter. De top instrumenten zijn allang verzameld door mensen met geld en de gewone burger heeft echt geen geld om exorbitante bedragen neer te tellen wat ook door een goede vioolbouwer gemaakt kan worden.
Ik ga er juist van uit dat de vioolbouwers het naar eer en geweten doen en zuks waar dit voor dient, zoals vaak in de taxaties staat. Nee niets dan lof voor dit ambacht, vooral dat taxeren lijkt me een moeilijk vak, omdat er zo ontzettend veel variabelen aan vast zitten.... het lijkt me onmogelijk ze allemaal te kennen en deze op waarde te leren schatten
hallo ik snap heel goed u graag wilt weten wat de viool waard is,maar wilt u hem daadwerkelijk verkopen of is het de gedachte zelf? Want de beste manier om er achter te komen wat het waard is (indien u het wilt verkopen ) is op internet aanbieden met geluidsfragmenten erbij en kijken wat mensen bieden. Indien u hem niet wilt verkopen kunt u alsnog het beste langs een vioolbouwer gaan en laten taxeren, maar de ene vioolbouwer zal eventueel iets hoger of lager uitkomen dan de andere......... Maar als u helemaal niet van plan bent de viool te verkopen sluit ik me aan bij de andere reacties in de zin dat een instrument van 500 euro een gigantische emotionele waarde kan hebben door de ervaringen met het instrument en de klank...... Al u werkelijk tevreden bent met het instrument en helemala niet van plan bent hem te verkopen, wat doet de prijs in euro`s er dan nog toe....... Voor de een is een postzegeltje waardeloos en voor de ander is het net het ontbrekende stukje van zijn/haar collectie....... Dus uw viool is voor de een 150 euro waard en de ander geeft er 5000 voor of meer
Het gaat om een verzekeringstaxatie, dus ik was daarom benieuwd hoe en wat?? Maar natuurlijk bedankt voor de uitvoerige reacties.
