Dag allemaal, Ik heb als kind op deze viool leren spelen. Iemand vertelde mij laatst dat deze viool mogelijk een goede Italiaanse viool is en behoorlijk wat waard zou kunnen zijn. Zelf heb ik er weinig verstand van, wat denken jullie? Op het etiket staat: eugenio degani piu volte premiato medaglie d'oro 1881 (of 1887). De 81 of 87 is geschreven, de rest gedrukt. Ook staat er Venezia.
Een échte Degani is hier te vinden. Of hier Vind je dat hij daar op lijkt? Ik ook niet. Verwacht hier geen gratis taxatie: voor een waardebepaling moet een vioolbouwer of zelfs expert het instrument zelf in handen kunnen nemen.
Ik ben geen forensisch expert, maar alleen al die krassen op het voorblad rondom de kam? Vreemde plek om te tekenen. Verwacht niet te veel in dit geval. Instrumenten van een bepaalde waarde hebben vaak een verhaal die de herkomst nog enigszins plausibel maakt. Een expert zal u vrij snel uitsluitsel kunnen geven.
Die "vreemde krassen rond de kam" lijken mij z.g. "craquelé" al dan niet bewust aangebracht via een lak die deze eigenschap heeft. Geen tekening!
Dat zou kunnen, echter de plek is alleen rond de kam. Deze krassen doen mij denken aan tekeningen die ik regelmatig ben tegengekomen op de tafels in het klaslokaal.
De lak ziet er nogal fris uit. De (olie)lak is van dusdanige samenstelling dat er craquelé optreedt, maar blijkbaar alleen op het bovenblad. Het achterblad (uit één stuk) is bij deze 'Degani' Dosse gezaagd, hetgeen ongebruikelijk is voor een Degani. (Komt wel voor bij toepassing van vogelogenesdoorn): Ik denk daarom dat het géén authentieke Degani is. Het etiket is fake.
Wat kleine krasjes.., gelukkig zijn er een hoop van mijn leerlingen op het juiste spoor terecht gekomen. In mijn familie werd er aardig wat kunst geschilderd, instrumenten gebouwd, instrumenten bespeeld en lesgegeven. En ja, als je dan een vak geeft waarbij men een passer gebruikt, kom je ook talenten tegen die de techniek van een droge naald bedenken. Craquele in deze vorm ben ik nog niet tegengekomen. Vogelogenesdorn wel. Wat kan dat er schitterend mooi uitzien. Zeker als het blad er vol mee zit. Daarvoor reden we naar Kortrijk. Prijzig stukje hout indertijd. Ik meen 400 gulden voor het achterblad. Maar wat een bijzondere tekening. (.. toch weer die tekening.)