Hallo allemaal, Ik ben benieuwd naar welke (viool)muziek jullie ooit nog wel eens willen spelen. En waarom Een kleine selectie van mijn muziek (als ik ooit dat niveau haal) *6 Hongaarse volksdansen van Bartók omdat ze allemaal een heel ander karakter hebben, echt een heel gaaf stuk *Vioolconcert A major van Mozart, was aller eerste vioolconcert die ik op cd kreeg, en Mozart spelen is gewoon heel leuk! *Sonates van Bach, lijkt me erg leuk om een keer zonder piano te spelen maar met een klavecimbel... Eigenlijk is er zo veel keuze want Tchaikovsky, Dvorak, Beethoven, Vivaldi, Haydn enzenz. hebben allemaal mooie muziek voor ons violisten geschreven!
* Tzigane van Ravel, een prachtig stuk, helaas wat te hoog gegrepen. * Vioolconcerto van Shostakovich, over beroemd, en volgens velen niet moeilijker dan Mendelssohn. Het leest alleen moeilijker. Ooit eens heel veel tijd hebben en dan kunnen we daar eens een deeltje of twee uit proberen te spelen. * ... Er bestaat nog zoveel mooie muziek. Ik ben nog jong, dus heb ik nog tijd om zoveel mogelijk muziek te spelen.
- Bruch violin concerto nr. 1 in G minor - Tschaikovsky violin concerto I. Allegro Moderato en allegro molto appassionato - V. Monti Czardas - Sarasate Zigeunerweisen - Bach Chaconne - Mozart K301 [edited] Ik ben mijn reden vergeten. De bovengenoemde stukjes kan ik nog niet, ik vind deze stukjes ongelooflijk zo mooi! Ik voel me in de hemel als ik ernaar luister, vooral als Jascha Heifetz de stukjes speelt. De Mozart K301 moet de versie van Itzhak Perlman en Daniel Barenboim (of is het Berenboim? Raak altijd in de war) zijn. Andere versies zijn niet geweldig gespeeld. Natuurlijk als ik die stukjes kan spelen, speel ik niet so geweldig als hoe Heifetz en Perlman hebben gespeeld
Whowie is dat het hoogst haalbaar? echt bijzonder moeilijk. Edelweiss vind ik leuk om te spelen, maar ik weet niet of ik op de C,D,E of F moet beginnen. Afijn, ik ben men noten lezen ver achter op mijn spelen... dus dat gaat nog wel even duren voor ik die van noten kan.
Of een stuk in technische zin 'moeilijk' te spelen is, is in muzikale zin irrelevant. Daarbij, wat is moeilijk? Om Nathan Milstein te citeren: 'Er zijn geen moeilijke stukken, je kunt het spelen of niet'. Maar Nathan had met een techniek die geen beperkingen kende, natuurlijk makkelijk praten. Dit in tegenstelling tot gewone stervelingen die vroeger of later tegen de beperkingen van hun technisch kunnen oplopen. Don't tell me Ik kan mij de ambitie van Frits alle caprices van Paganini te kunnen spelen, heel goed voorstellen. Want die caprices bieden een aardige staalkaart van wat op een viool mogelijk is. Ik geloof dat alleen de dubbelflagoletten ontbreken. Overigens zijn niet alle caprices zo moeilijk. Want zelfs ik heb er, zij heel lang geleden, een (beperkt) aantal kunnen spelen. Andere daarentegen volstrekt niet. En dan gaat het niet eens zozeer om nr. 24, als wel de eerste caprice. En als ik weer aan die angstaanjagende tremolocaprice denk, krijg ik spontaan kramp in mijn linkerhand. Overigens kan het allemaal nog veel moeilijker dan Paganini. Dat betreft dan uit de hand gelopen studiemateriaal (Dounis), bewerkingen (Milstein), laat 19e eeuwse virtuositeit (Ernst, Thomson, Prume & Laub) dan wel meer hedendaags, nou ja, werk zoals het vioolconcert van Schönberg. Krassner die het ten doop hield meende dat om dit stuk te kunnen spelen, je eigenlijk zes vingers aan je linker hand moest hebben :lol: Om af te ronden: ook ik had een ambitie op dit punt. En dat betreft dan de bewerking van Schubert's 'Erlkönig' voor solo viool. Maar ik heb ooit eens vijf minuten naar al die noten zitten kijken. Met als enige conclusie de vaststelling dat dit stuk kennelijk voor anderen was bedoeld. Ronald
Die eerste twee in het lijstje zijn wel een stevige brok, daar kan ik je alleen maar veel geluk bij wensen De Czardas van Monti speel je 'los uit de pols' in vergelijking met de grote concerti.
Ja dat klopt. Wat ik van de vraag verstond is dus stukjes die ik zou willen spelen (eigenlijk leren): stukjes die ik helemaal nog niet kan als ik het kan dan wordt het niet meer "wel eens willen spelen" want dan heb ik al gespeeld.
