Vandaag ben ik naar een cello gaan kijken bij een particuliere verkoper. Hij klonk naar mijn zin, maar ik heb geen idee of hij de vraagprijs (2000 euro) waard is. Ik heb foto's gemaakt. Helaas geen geweldige kwaliteit, want ik had alleen mijn telefoon bij me. Kan iemand er misschien iets zinnigs over zeggen a.d.h.v. deze foto's? Er zit een gerepareerde scheur in het bovenblad. De laatste foto is van het etiket. Wat ik ervan heb kunnen ontcijferen is: F. Breton breveté à la duchesse s.m.g. d'angoulême. Het jaartal lijkt 1831 of 1881.
Cello is gemaakt in Mirecourt (Frankrijk). Breton is een merknaam en vele instrumenten werden zo rondom 1900 gemaakt volgens het Breton-model. Het is niet ondenkbaar dat diverse Breton-modellen door ateliers in de omgeving van Mirecourt werden ingekocht en onder een ander label zoals Laberte, Cousenon, JTL and Collin-Mezin aan de man werden gebracht. Weet niet of het aangegeven bouwjaar wel klopt. Is een beginners c.q. student cello. Vraagprijs lijkt me aan de hoge kant.
Dank voor je reactie Frits! Kun je ook zeggen wat wel een redelijke prijs zou zijn? En of de barst een probleem is/kan zijn? Het vervelende is dat ik hem niet op proef mee mocht nemen, behalve als ik hem eerst zou betalen en dan zou ik het geld terugkrijgen als ik hem niet wilde houden. Maar dat laatste durfde ik weer niet.
Ziet er niet Frans uit en al helemaal geen Breton! Elke Breton viool heeft een brandstempel achter op het achterblad.
Mischien kun je samen met de verkoper bij een vioolbouwer langs voor een taxatie? Dan weten jullie allebei waar je aan toe bent. En dan natuurlijk de belangerijkste vraag: Vind je de klank echt fijn? Je schrijft wel dat de klank naar je zin is, maar dat klinkt alsof je niet helemaal weg bent van de klank. En als dat zo is zou ik zeker verder zoeken tot je iets vind waar je helemaal weg van bent.
Het gaat hier dan ook om een cello! Ik kan geen informatie vinden die bepaalt dat ieder Breton-instrument dat in het achterblad gebrandmerkt zou moeten hebben. Violen hebben meestal wél een brandmerk 'breton' in het achterblad, maar ook weer niet altijd! Er zijn een drietal labels gangbaar: waarvan de tweede het meest lijkt op wat er is ingeplakt.
Er gerepareerde scheur hoeft geen probleem te zijn, maar of er meer aan de hand is kan ik zo niet zien. Gaat het om een 4/4/, 7/8 of een 3/4 cello? Dat kan ik moeilijk zien uit de foto's door de scheefstand. Als je een dergelijk instrument overweegt aan te schaffen moet je op z'n minst toch de gelegenheid hebben om er een week (of twee weken) op te kunnen spelen. Ook door anderen om zélf de klank te kunnen beoordelen. Ik denk dat de verkopende partij bij uitwisseling van de persoonlijke gegevens en een bewijs van afgifte toch bereid zou moeten zijn die gelegenheid te bieden. De aanschafprijs wordt mede bepaald wat je er voor over hebt. Je kunt altijd een bod uitbrengen op basis van je eigen bevindingen en wat andere deskundigen er van vinden.
Ben het helemaal met Frits mee eens. Als je koopt zonder echt uit te proberen blijft het een gok of de cello je gaat bevallen of niet. En ik vind ook dat je de mogenlijheid moet hebben om de cello aan je leraar/lerares te laten zien ter beoordeling of eventueel naar een vioolbouwer moet kunnen gaan voor een taxatie. En als dat niet kan, zou ik echt verder zoeken. De meeste vioolbouwers hebben voor dat bedrag wel wat staan.
Ik ben het met jullie eens Frits en Marloes, Mijn huidige cello heb ik ook al te snel over beslist (en die bevalt dus niet, omdat hij te groot is), dus ik ga nu zeker geen cello kopen op basis van even proberen. De meeste vioolbouwers hebben inderdaad wel wat staan, maar ik zoek een 7/8 en dat blijkt toch lastiger.
Je bedoeld denk ik het tweede label (rechtsboven) Wel toevallig dat het jaar in de cello óók 1831 is, net als op jouw plaatje.
Dat is niet toevallig, dat is omdat het etiket er NIET in thuis hoort. Dit is gewoon geen Breton cello punt.
Das zeker waar maar niet onmogenlijk, kost gewoon wat meer tijd. Ik bespeel ook een 7/8 cello, en heb echt moeten zoeken maar ik ben er ook echt heel erg blij mee. Je met er tegenaanlopen. Neem je tijd. Succes
Ja, moet tweede plaatje zijn. Heb de tekst in #6 aangepast. Of het wel of geen Breton is, heeft niets te maken met het toeval dat er zowel op het tweede etiket als in de cello hetzelfde jaartal staat. In #2 maakte ik melding van mijn twijfel over het bouwjaar waardoor de twijfel of het label wel echt is alleen maar toeneemt. Een label is er zo ingelijmd. Misschien is dat hier het geval geweest en zijn er hele series labels in de handel (!) met hetzelfde jaartal: 1831?
Frits kijk eens op ebay, daar bulkt het van instrumenten met namaak etiketten, het is tegenwoordig een makkie om een etiket te printen vaak zijn ze van slechte kwaliteit. Zoals het ernaar uit ziet is dit etiket gewoon geprint met een laserprinter en een beetje kunstmatig oud gemaakt.
. Het is me bekend chrish: labels 'van de rol'. Ik beweer in #13 ook dat een label er zo ingelijmd is, doelende op een nep-label. Daarom ook is het jaartal geen toeval.
Daar leiden dit soort "identificatie" topics dus toe: een opeenstapeling van meningen, hele en halve waarheden van hele en halve deskundigen op basis van magere foto's, waarvan -in dit geval- alleen met zekerheid is vast te stellen dat de snarenhouder van Chinese makelij is. Is de TS daarmee geholpen? Ik dacht van niet!
Als dat je niet aanstaat, dan doe je er toch gewoon niet aan mee? Daar ben jij dan weer mee geholpen.
Het is de keus van degene die dit topic begint om zijn informatie op een forum te halen en niet te weten wie reageert, of die mensen al dan niet deskundig zijn. Zelf zou ik op deze manier nooit een keuze baseren voor mijn instrument, ik zou een deskundige meenemen of tenminste eisen dat je er mee naar de vioolbouwer kan, maar ik ben TS niet. En misschien doet TS dat trouwens ook wel, vindt-ie het gewoon leuk om eens te kijken hoe mensen op zo'n strijkersforum op zijn instrument reageren. Leuk zou zijn als iedereen natuurlijk laaiend enthousiast dan zou reageren, geeft een goed gevoel.
Uiteraard doe ik niet mee aan deze gezelschapsspelen, maar het risico bij deze exercities schuilt in de hele en halve waarheden en soms zelfs onzin die iedereen maar kan spuien na het aanschouwen van een paar wazige plaatjes.
Ja, dat is dan de keuze die je maakt: óf je houd je er verre van óf je maakt anderen deelgenoot van wat jij er van vindt. Maar als je dan niet mee wilt doen, moet je ook niet reageren.