Dit is het stuk dat ik laatste dagen inmiddels ongeveer 'grijs' gedraaid heb. Er zijn momenten dat een bepaald stuk je ineens 'iets' kunnen doen. Dat heb ik dus met dit stuk nu. (tot 2;58) Vol verlangen wordt dan de bladmuziek opgezocht en reikhalzend uitgezien naar het moment dat de prachtige cellosolo 'uit de cello rolt'. Maar zover is het nog niet.