Hallo allemaal, ik ben Karin, 15 jaar en sinds enkele uren lid van dit forum. ik heb een paar stukken gelezen en vind het een zeer nuttig forum. Ik heb een vraag aan jullie, ik heb ongeveer 7 jaar privé vioolles van een professioneel iemand. Ik vind van mijzelf dat ik goed vioolspeel, ik ben in het begin een poos beziggeweest met het onder de knie krijgen van de techniek (goed ontspannen en goede houding) en ben nadat ik 5 lesboeken door heb gespeeld al een poos bezig met de postities en de afwerking van muziekstukken (verfijnde dynamiek, snelheid enz.). Ik speel ook sinds 3 jaar in een ensemble. Ik woon in een klein dorp (circa 10.000 inwoners) en er is wel een soort muziekschool maar daar kun je geen vioolles krijgen. Alle mensen die ik ken uit ons dorp en die vioolsplen krijgen daarom privé les (ook niet altijd door een professioneel iemand). Nu ben ik gevraagd door iemand of ik haar dochtertje van acht jaar vioolles wil geven voor een redelijke prijs. het lijkt mij heel leuk, en ik denk dat ik ook wel gevorderd genoeg ben om haar de beginselen van het viool spelen aan te leren. Ik ben heel benieuwd wat jullie er van vinden, ik ben natuurlijk nog wel jong en kan dan misschien wel goed vioolspelen, maar ik ben geen professioneel geschoolde viool lerares. Wat zouden jullie in mijn geval doen? Hartelijke groet Karin, ik hoop dat ik snel een reactie krijg.
Ik probeer me te verplaatsen in de geschetste situatie. Stel dat ik als 8-jarige les zou krijgen van een bijna afgestudeerde conservatoriumstudent. Die kan uiteraard behoorlijk goed spelen en zal mij als leerling qua niveau overstijgen. Dat moet ook, dat is goed. Maar wat ik mij afvraag, is of er in de conservatoriumopleiding ook aandacht wordt geschonken aan de didactiek en dan niet alleen theoretisch. Want je kunt nog zo goed spelen, dat wil nog niet zeggen dat je de juiste woorden vindt voor het aangeven waar de oplossing zit. Ik denk wél dat zo'n student goed in staat is te detecteren waar het probleem zich voordoet. Stel nu dat ik als 8-jarige les zou krijgen van een 15-jarig iemand die heel goed viool speelt. Zo'n iemand kan best wel aangeven waar het bij mij als leerling (nog) niet goed gaat. De vraag blijft ook in dit geval: hoe brengt de docent de oplossing over? Frits
Als jij de vraag krijgt om vioolles te gaan geven wil dat zeggen dat de ouders van dat kind jou goed genoeg vinden om les te geven. Waarom zou je dat niet doen? Lijkt me een leuk bijbaantje. Persoonlijk zou ik mijn kind nooit op muziekles doen bij iemand die niet gediplomeerd is. Op het conservatorium leert iemand niet alleen het instrument goed beheersen maar ook didactische vaardigheden, het in stukjes hakken van technische "problemen" en de oplossingen daarvan.
Ga jezelf goed afvragen wat het alternatief is. De muziekschool is dus geen alternatief. Heb je zelf ook les van een goede docent in hetzelfde dorp? Is er een andere goede prive docent? Of gaat het alleen om de "redelijke" prijs ipv 35 euro per uur? De ouders denken waarschijnlijk dat jij omdat je zelf vioolspeelt dat ook wel even aan hun dochter zal kunnen leren en dat zal in het begin ook wel goed gaan. Maar pas dan wel op dat ze het niet verkeerd aanleert omdat jij misschien toch nog niet helemaal goed op de juiste zaken let (in je enthousiasme). Dan is het beter om in zo'n geval toch een ander instrument te adviseren wat wel op de plaatselijke muziekschool kan.
Dat zou ik toch niet gauw adviseren: iemand die viool wil leren spelen dan maar op een ander instrument laten overstappen omdat de juiste docent niet voorhanden is? Lijkt me niet verstandig.
Maar je moet wel realistisch blijven. Het kind is 8 jaar! de ouders willen graag dat ze viool gaat spelen maar er is geen docent beschikbaar op de plaatselijke muziekschool. Reizen is denk ik geen optie. Ik zou haar iets anders laten doen of AMV. voorbeeld: http://www.muziekschooloostgelderland.nl/main/vakken-en-docenten/amv.html Is ook een heel goede basis om na twee jaar samen met het kind eens verder te gaan kijken wat er mogelijk is.
Zodra ouders kiezen voor het kind welk instrument het moet gaan worden kun je er in de meeste gevallen zeker van zijn dat het nooit iets wordt! De ellende begint al met het studeren, dat gaat dan ook met tegenzin gebeuren en alleen omdat pa of moe het zegt, wordt er dan een kwartiertje geoefend. Nee, dat wordt niks.
ik geloof niet dat veel kinderen van 7, 8 jaar spontaan gaan roepen dat ze vioolles willen hebben en toch zitten ze op les !? Ouders hebben altijd invloed.
Een kind van acht kan dat prima weten. Ik gaf aan dat ik viool wilde spelen, toen ik acht was. Mijn ouders vonden dat ik toen eerst maar een orientatiecursus met vier instrumenten in het jaar moest gaan doen, één daarvan was viool. Dat vond ik het leukste en een jaar later ben ik viool gaan spelen! (Dat heb ik tot mijn 16e/17e gedaan, toen ben ik een paar jaar electrische gitaar gaan spelen, en rond mijn 20ste ben ik overgestapt op cello, maar viool heeft lang standgehouden hoor!). En tja... moeilijk. Die ouders weten misschien ook niet zeker of viool iets voor dat meisje is, dus willen waarschijnlijk beginnen in de buurt. Als het kind het echt leuk vind, denk ik dat het na een jaar, of twee misschien toch naar een betere docent zal moeten gaan. Probleem blijft of jij alle techniek goed kan aanleren (fouten herkennen en didactisch overbrengen), maar dat kan ik niet voor je beslissen. Daphne
Ik heb les gehad van iemand die zelf ook geen professional was, wel had ze heel wat jaren les gehad op de muziekschool en daar diploma's (t/m D) gehaald, en k vond dat ik daar heel wat leerde voor zo weinig geld. Vraag ook gewoon aan je leerling of haar ouders wat ze wel/niet goed vinden aan je manier van lesgeven. Lesgeven kun je wel leren.
Zou een kind van acht dat al goed kunnen beredeneren en verwoorden? Misschien de ouders wel, als ze een les hebben bijgewoond. Maar het is een idee, om gewoon te vragen wat men er van vindt.
Kinderen van acht kunnen heel eerlijk zijn. Misschien niet precies verwoorden, maar als je goed kunt luisteren kun je er prima uithalen wat ze wel en niet fijn vinden (als ze namelijk continu vragen: "deed ik het nu goed?" dan geef je duidelijk te weinig complimentjes). En natuurlijk als een kind zegt dat toonladders saai zijn, moet je die niet weglaten, maar je kunt wel uitleggen waarom dat belangrijk is en misschien de toonladders een beetje aankleden met een leuke oefening. Daphne
Zelf zit ik in het onderwijs en wat ik vaak merk is dat mensen denken dat onderwijs geven, lesgeven een tamelijk gemakkelijk iets is. Zo denken veel zij-instromers in het onderwijs ook vaak van "Dat doe ik wel even!" En dat valt tegen, ik heb er al mooie voorbeelden van gezien.! Mensen vergeten dat lesgeven een bepaalde didaktiek vraagt, een bepaalde aanpak, met een bepaalde volgorde. Een amateur weet daar niks van af. Die denkt even aan de eigen lessen van vroeger en denkt tevens: "Dat kan ik ook wel". Ammehoela! Lesgeven is een moeilijk vak, dat moet je overlaten aan professionals.
Ik ben het zeker eens met Liuwe; niet iedereen kan lesgeven! Dat is ook wel het moeilijke met vioolles gaan geven, denk ik. Wel zijn er tegenwoordig veel vioolmethodes en kan je die best volgen (ik kreeg les met haren op snaren met viool vroeger, daarnaast kreeg ik voordrachtstukken; nu werk ik uit verschillende boeken, en ja, er zit zeker een volgorde in), zelf blijven nadenken wat kan en wat niet helpt wel... Ik heb een enorme ervaring met het geven van zeilles en opleiden en begeleiden van nieuwe instructeurs, dus snap wel hoe je mensen leert zeilen. Die manier kan ik ook op het hockeyveld toepassen, maar ik zou nog geen viool/celloles durven geven, ook al heb ik zelf al een tijd les. Neemt niet weg dat ik denk als ouders vragen of topicstarter les wil gaan geven, ze ook weten dat zij geen professional is. Daar zijn met de ouders afspraken over te maken en als de topicstarter zich wel wat inwerkt in de materie, denk ik dat beide partijen best tevreden kunnen zijn. Daphne
Ach ja, in het reguliere onderwijs wordt tegenwoordig ook bijna 25 % van de lessen onbevoegd gegeven. Waar dat toe leidt, lees je regelmatig in de kranten. Zeilles is iets heel anders dan vioolspelen: zeilles is iets wat qua inhoud beperkt is en dan bedoel ik dat het aantal aan te leren handelingen/vaardigheden beperkt is; na een week flink oefenen en trainen ben je al een heel eind. Natuurlijk, je leert er in de praktijk veel bij, maar de kern leer je in een tijdsspanne die wel te overzien is. En hoelang duurt het voordat je redelijk een viool kunt bespelen? Dat is niet te zeggen! Vioolspelen kent een heel groot aantal aan te leren vaardigheden en de volgorde daarvan is een specialisme op zich, dat weet een amateur simpelweg niet. Ik kan zinsontleding uitleggen, maar dat is wel een ècht specialisme, dat kan een leerling niet. Die weet niet wáár te beginnen. Want dát is de kern van de didaktiek en die didaktiek wordt onderschat door veel mensen. Ik val wel eens in voor Duits en dan kan ik ook wel een lijdend voorwerp=4de naamval uitleggen. Leerlingen zeggen dan ook wel eens "U kunt wel Duits geven!" Maar dat kan ik dus niét: ik weet niet waar ik moet beginnen, ik weet de volgorde van de aan te leren dingen niet. :|
Daar ben ik het inderdaad wel mee eens. Lesgeven is niet zomaar iets. Wat ik me nu ook bedenk ik dat met zeilles geven wij de kinderen een week lang continu begeleiden. Bij viool spelen moet je natuurlijk de juiste aanwijzingen meegeven waarmee een leerling thuis kan oefenen en het zichzelf niet fout aanleert. En nee, ik zeg niet dat methodiek gemakkelijk is, alles behalve dat! Dat is zeer belangrijk voor vioolspelen en vraagt waarschijnlijk ook aanpassingen voor de individuele leerling. De docent die ik nu voor cello heb, vind ik echt heel fijn, omdat ze heel goed kijkt wat ik kan en wat ik nodig heb om te groeien. En dat is voor een amateur natuurlijk moeilijk te overzien. Blijft een lastig punt, vioolles gaan geven. Inmiddels ben ik wel benieuwd of Karin inmiddels is gaan lesgeven, of daar vanaf gezien heeft. Daphne
