Na 35 jaar vioolspelen met schoudersteun, speel ik nu al veertien dagen zonder. Tot mijn verrassing gaat dat vrij goed! Paradoxaal genoeg voel ik me veel zekerder op de toets, ook (vooral eigenlijk) in de hogere posities. Zijn er nog violisten met een gelijkaardige ervaring?
Heej Francis, Doordat mijn schoudersteun kapot is, speel ik ook tijdelijk zonder. Omdat ik eigenlijk nog geen geld heb voor een nieuwe Maar ik vind het niet echt wat... Ik speel liever met. De viool is wel een beetje 'hard' als je een steun gewend bent. Dus ik heb er nu een soort kussentje onder. Waarom ben jij zonder gaan spelen dan?? Groeten Eveline
Dag Eveline, Eigenlijk heb ik nooit het nut ingezien van het spelen zonder schoudersteun. Voor mij zou dat eigenlijk ook niet gaan dacht ik, omdat ik een lange hals heb. Maar ik merkte ineens dat ik beter speelde (of althans zekerder wat het vinden van noten in de hoogste posities betreft) als ik meer steun gebruikte van mijn linkerduim. Want het bleek dat ik bij grote positiewisselingen mij 'inhield' en dan zo een beetje de 'trappers' losliet door de viool volledig met de schouder te steunen. Zonder steun is mijn duim wel verplicht te werken. Als ik het contact met mijn vioolhals loslaat, ligt mijn viool op de grond. Vandaar. Nu moet ik toegeven dat ik wel wat nekklachten krijg door veel te spelen zonder steun en daarom speel ik nu toch af en toe met een gewoon kussentje. Francis
Das inderdaad wel zo ja!! Ik had er nog nooit op deze manier tegen aangekeken. Ik vind het wel pijnlijk om zonder steun te spelen.. dus ik heb nu ook een gewoon kussentje eronder Wat voor muziek speel je eigenlijk? Groeten, Eveline
Ik ben violist bij een professioneel orkest, en wij spelen elke week iets anders. Thuis speel ik, voor het in orde houden van mijn techniek, uiteraard regelmatig toonladders (Flesh) en stof ik de viooletüden van Rode en Kreutzer af. Heel mooie etüden zijn trouwens de twintig etüden van Dancla. Daarmee kan ik me goed amuseren. Francis
Ik heb ook een poosje zonder steun gespeeld om mijn linkerhand te trainen. Als training vind ik het wel goed, maar uiteindelijk vind ik het toch een stuk safer en comfortabeler om met steun te spelen. Met oude muziek is het nog wel te doen zonder steun, maar als je echt veel positie moet wisselen is het behoorlijk lastig zonder steun!
Ik speel al een hele tijd zonder schoudersteun, ik heb eigenlijk altijd moeite gehad met spelen met schoudersteun, zelfs op de allerlaagste stand kreeg ik nog kramp op allerlei plekken. Ik heb totaal geen moeite met positiewisselingen (zowel omhoog als omlaag, hoge of lage posities), vibrato en een pijnlijk sleutelbeen Het is een bijzondere techniek en je moet echt even de tijd nemen om het goed aan te leren maar ik vind het heel fijn dat ik zonder speel! Wellicht is dit ook per persoon verschillend hoor...
Dat ligt denk ook aan de lengte van je nek... Ik heb een best lange nek en als ik zonder schoudersteun speel speelt het niet lekker met gevolg dat ik weer ruzie met een bot (volgensmij is dat het sleutelbeen) krijg...
ik denk zelf van niet want ik heb best een lange nek, ik dacht toen ik nog met schoudersteun speelde ook dat mijn nek te lang was en dat ik nooit zonder zou kunnen spelen, alhoewel ik het altijd een vervelend ding gevonden heb (die schoudersteun) maar er zijn zat violisten die goed spelen met schoudersteun dus dat kan ook...
Als kind moest onder mijn viool een kussentje gebonden worden. Later kwam er een houten steun en na weer een aantal jaren een Wolfsteun. In samenwerking met een fysiotherapeut die zich gespecialiseerd had op het gebied van houdingproblemen bij musici, is deze wolfsteun (primo) helemaal op maat gebogen van mijn schouder, sleutelbeen en hals. Het zat als een huis en gaf volkomen vrijheid in de linkerarm. Een steun is er om het spelen comfortabel te maken. Als je zonder steun een beter en trefzekerder gevoel hebt, ben je natuurlijk vrij om dat te doen. Voor mij was dat toen wegens schouder en nekpijn de enige optie. Toch lijkt het me geen senicure om glad gelakt hout van het achterblad stabiel te houden op een wollen trui. Iets ertussen wat stroef is zou ik niet hebben kunnen missen in zo'n geval. De rebec waar ik nu op speel, heeft een bolle achterkant, uiteraard bespeeld zonder enige vorm van steun en wordt lager vastgehouden: bij je oksel i.p.v. onder je kaak. Daar gebruik ik zeemleer voor om wegglijden te voorkomen.
Ik denk, dat de schoudersteun er niet voor niets is, evenals een al dan niet verhoogde kinhouder. Het speelt veel comfortabeler en voorkomt allerlei pijntjes en blessures. Violinist in Balance is een bezoekje waard als je wilt weten, wat er allemaal mogelijk is op het gebied van schoudersteun. Opm.: ik ben even een tijdje niet aanwezig en we krijgen een dubbel onderwerp. Gebeurt meestal doordat men in het algemeen niet kijkt naar de datum van de laatste post. Vaak begint men maar aan een onderwerp zonder eerst even gespeurd te hebben of die er al niet is. In dit geval zat er meer dan vier jaar tussen twee reacties. Er lopen nu twee dezelfde onderwerpen parallel. Het spijt me daarom voor degenen die reageerden, maar ik sluit deze 'thread' af, omdat die de oudste is. Het onderwerp gaat door onder: "Spelen zonder schoudersteun". (zie: https://strijkersforum.nl/viewtopic.php?id=231) Frits Oosterhof - Administrator
