Vandaag hoorde ik een vioolbouwer zeggen "alles wat ouder wordt gaat achteruit, alleen een viool wordt beter". Dus een viool van 400 jaar oud klinkt beter dan een nieuw instrument ,ra ra hoe kan dat. Je zou toch zeggen dat het hout na al die jaren zijn pit heeft verloren. Slijtage vocht en droogte hebben dan hun verwoestende werking gedaan. Maar nee hoor een viool wordt er alleen maar beter op. Een geweldig investering dus een viool.
Alleen, wat te denken van deze http://www.volkskrant.nl/wetenschap/oude-stradivarius-klinkt-niet-beter-dan-moderne-viool~a3101891/ informatie? Zou het niet zo kunnen zijn dat een strijkinstrument vooral goed is, doordat er aan allerlei technische details goed aandacht is besteed? Bijvoorbeeld dat de stapel precies goed staat, snaarlengte goed, kenmerken kam. Ik geloof niet dat ouderdom op zich verbetering garandeert. Denk dat er wel meer bij komt kijken. En een strijkinstrument kopen is een geweldige investering en dan vooral vanuit de optiek van het gaan bespelen ervan!
Ik heb wel eens gelezen dat de celstructuur van de houtcellen in de loop van vele jaren nog steeds verandert. Het gaat dan om de vulling (massa) van de vacuolen die steeds kleiner wordt terwijl de structuur hetzelfde blijft. Dat zou dan invloed hebben op de elasticiteit (Elasticitietsmodulus) omdat het gewicht afneemt. Ik geloof daar wel in. Dat is ook de reden dat je geen bladen moet gebruiken die van een vers gekapte boom komen, maar minstens tien jaar op aan een natuurlijke droging moet onderwerpen. Dus de uitspraak van de vioolbouwer in #1 lijkt me juist!
Je bedoelt dus dat de massa en de elasticiteit van het hout verandert door de jaren. Dit zou dan de klank ten goede komen. Het grootste gewichtsverlies van dat stuk hout verliest het ook in die drogingsjaren. Zou er daarna nog gewichtsverlies plaatsvinden, zodat na een paar honderd jaar de viool nog iets lichter is dan kort na de bouw? En: door kleiner wordende massa van het hout bij gelijkblijvende structuur, zit daar dan het geheim van het steeds mooier resoneren van het hout na in trilling zijn gebracht door strijkstok en snaren?
Het zit wel een beetje complexer. Die elasticiteit die ik noemde moet je zien in het kader van de E-Modus, want daar gaat het bij vioolbladen om. Zie bijvoorbeeld eens deze informatie. Ik ben de mening toegedaan dat de beweeglijkheid van de bladen -en dan met name die van het bovenblad- met behoud van sterkte de klank ten goede komt. Of het honderden jaren duurt voordat zich een evenwicht heeft ingesteld betwijfel ik. Naar mijn mening is dat wel bereikt na een jaar of 35. Maar het kan evengoed zijn dat een olielak nog steeds verandert qua samenstelling in die 35 jaar en dan heb je twee variabelen.
Een vioolbouwer met weekeinddienst op zondag zeker! Velen hebben dat idee, maar hoe bewijs je het? En klinkt die gloednieuwe Strad kopie over 400 jaar even goed, beter of slechter dan zijn voorbeeld? Dat een viool op hogere leeftijd beter zou worden betekent natuurlijk ook nog niet dat oude ook beter zijn dan nieuwe. Al die oude violen zijn in de loop der jaren vaak behoorlijk gemodificeerd en wijken nogal af van het oorspronkelijke. En dan nog: er zijn ook nog eens (zeer) oude instrumenten die voor geen meter klinken. Kortom: je kunt zeggen en geloven wat je wilt, maar zoek onbevooroordeeld een instrument dat voor en bij jou het beste klinkt. Wie een viool wil verwerven, moet dat niet als investering zien!
Kijk dat is nog eens klare taal. Van toch niet de minste onder ons. Heb ik het toch nog niet zo slecht gedaan met mijn nieuwe Tsjech/Chinees. Ja want ik ben er nog steeds niet achter uit welk land mijn viool komt. Maar hij/zij klinkt fijn. En vooral nu met het nieuwe nieuw verworven barokstokje.
Ja, het komt de laatste tijd vaker voor dat ik Berts uitspraken niet begrijp. Gelukkig kan dan hulp worden ingeroepen.
Gelukkig begrijpen anderen mijn uitspraken doorgaans wel; het is -zals hij zelf al constateert- hoofdzakelijk Frits die er problemen mee heeft. Ook al langer dan de laatste tijd trouwens, maar dat terzijde.
Leuk, zie ik op mijn verjaardag: Hoe ouder hoe beter. Dus ik had weer goeie moed. Ging het over violen....
Je moet maar zo denken: als je niet ouder wordt dan lig je onder het gras! Overigens: nog gefeliciteerd hè?
Nee Frits, ze doen geen navraag en dat lijkt mij een goede indicatie met al dat mondige volk hier. Als jij de enige bent die klaagt, zal het wel aan jou liggen! Nog iets over dit topic?
Ik denk dat alle oude violen van slechte kwaliteit de moeite niet waard waren om opgeknapt te worden en dat dus alleen de beste oude violen over zijn gebleven. Net als de violen van nu....een Chineesje van 45 euro wordt niet opgeknapt maar een meester viool van 30.000 euro wel....dus over 200 jaar is dat Chineesje ergens in een open haard verdwenen en bestaat die meester viool nog wel.
Dat lijkt wel heel aannemelijk Willeke, maar waarom zitten we dan nog met die enorme voorraad vooroorlogse Saksische en Franse violen van rond de 100 jaar oud uit de massaproductie die vaak minder klinken dan een hedendaagse "nette" Chinees? (of Roemeen?)
Misschien dat men dan zich heeft ingebeeld dat ze goed zijn, want al rond de 100 jaar, dat moet toch goed zijn En beseffen we nu pas dat ze uit de massaproduktie komen in plaats van wat met misschien toen slimme verkooppraatjes de mens werd wijsgemaakt.
