Ja, eigenlijk heel simpel en dus goed bedacht. Is fabrieksmatig voor een paar tientjes te produceren en in de markt te zetten. De vraag is alleen of er wel een markt voor is. Het is een beetje hetzelfde verhaal als de Wittner stemsleutels met ingebouwde mechaniekjes. Vioolbouw is nu eenmaal letterlijk nogal behoudend.
Dat je lengte en dus druk kunt instellen is wellicht leuk om de lengte van een stapel te optimaliseren. Ik vermoed dat een uiterst licht en homogene houten stapel de trillingen beter doorgeeft dan een carbon staafje met twee draaiende voetjes en een schroefdraad - en mogelijk een grotere massa... ik kan me voorstellen dat je met dit ding de optimale lengte van een stapel voor een bepaald instrument zou kunnen bepalen en daarna een precies zo lange stapel kunt maken... en dat zou wellicht beter zijn dan het geluid met de carbonstapel zelf... maar of de proefondervindelijke resultaten werkelijk afwijken van wat een echte vakman zou maken? Met een stapel kun je toveren lijkt het soms, en of de bevindingen van de muzikanten op de site van anima nova nu komen door de betere plaatsing of door het betere staafje is moeilijk vast te stellen...
Dit soort ontwerpen doet mij denken aan de kam met beweegbare voetjes. Een dergelijke kam zou 'altijd' passen, maar in de praktijk wordt het weinig toegepast. De reden zal zijn dat het niet voldoet: Je hebt ze ook voor cello en contrabas (hoewel die een iets ander principe hebben). Als je heel precies bent - en dat ben ik- dan weet je dat een kam in twee richtingen moet worden pas gesneden: de welving in de lengte en de welving overdwars vereist aanpassing van de kamvoetjes. Bij een uitvoering met beweegbare voetjes wordt de passing maar in een richting uitgevoerd: overdwars! Dat is niet genoeg! Analoog gaat dat dan ook met de 'nieuwe' koolstof stapel: die voetjes lijken goed aan te sluiten omdat ze op een soort kogel kunnen draaien, maar ook hier heb je te maken met welvingen (krommingen) in minstens twee richtingen. Een passende aansluiting wordt met deze uitvoering nooit bereikt. Ook niet als men de voetjes alvast een bepaalde kromming meegeeft, want de ene kromming is de andere niet! Een houten stapel wordt net zo lang bewerkt en pas gesneden totdat die overal op beide bladen perfect aansluit! Dan hebben we bij de koolstof stapel nog de overbrenging van de trillingen via de schroefdraad. Hoe effectief gaat dat? De instelling van de spanning zegt ook niets want je voelt die spanning niet wanneer je daar met twee speciale sleutels aan zit te schroeven en let op een cijfertje ergens in de stapel. Ik zie geen enkel voordeel in vergelijk tot een fijnnervige Fichte stapel. Bij het erin zetten van zo'n exemplaar voel je vanaf het eerste contactmoment hoe het zit met de passing. Dat is er niet met de koolstof stapel. Ik vrees dat ook deze uitvinding het niet gaat 'maken'. Ik zou er best eens een experiment aan willen wagen maar niet voor €399,=! Laat de uitvinder er maar eens eentje opsturen. Gratis uiteraard. Dan zal ik mijn bevindingen rapporteren (ook gratis!) De vioolbouw kan dan behoudend zijn, maar dat heeft wel een reden. Wanneer iets niet werkt noch een verbetering oplevert valt men terug op een concept wat zich in de loop van honderden jaren heeft bewezen.
Frits, €399,= en dan moet het "kreng" nog geplaatst worden, ik bedoel de juiste plaats en dan nog de juiste spanning. Enige voordeel is de juiste spanning naar mijn idee. Maar krijg je er ook een gebogen steeksleutel bij? Remi
Ik vraag me af of je de juiste spanning wel zo simpel in kunt stellen: wat is juist? Je voelt bij het inzetten niets. Je draait de voeten uit de cilinder. Als ze het nou goed hadden willen doen, hadden ze veel beter momentsteeksleutels kunnen leveren, waarbij je de spanning kunt instellen. Dan was ook die complexe verdeling op de cilinder niet nodig geweest. Geen idee of er gebogen steeksleutels bij zitten, niets over te lezen.
Nee, deze foto heb ik geplukt van de site van de uitvinder (Pal Molnar) die de koolstof stapel op de markt brengt. Bij het commentaar aldaar is te achterhalen dat dit een soort contrabas is die speciaal is gemaakt om te laten zien hoe het zetten in z'n werk gaat. Het stapelzetten gaat gewoonlijk met een stapelzetter door het rechter f-gat.
Frits, Ik weet haast zeker dat de stapel via de openzijde geplaatst is. Als ik kijk naar de dikte van de stapel lijkt het mij nog een hele kunst deze via het F-gat naar binnen te fröbelen, dan te zetten en af te stellen. Tot nu toe nog geen filmpje gevonden vna het plaatsen en afstellen. Zo te zien krijg je er dus wel twee steeksleutels bij om het geheel op spanning te krijgen. Ik blijf twijfelen
In dit geval zullen ze dat mogelijk gedaan hebben. Maar bedenk wel, dat het hier gaat om een doorsnede die speciaal gemaakt is om er een foto van te kunnen maken: een open gewerkt promotiemodel. In werkelijkheid gaat die koolstof stapel wel degelijk door het f-gat, om de simpele reden dat die nergens anders door kan. De stapels hebben een diameter die is aangepast aan het instrument, waardoor ze allemaal door het rechter f-gat willen: Ik kan uit het feit dat de foto twee speciale sleutels toont niet afleiden noch de conclusie trekken dat de sleutels er bij geleverd worden. Maar onmogelijk is het niet. Ik heb echter wel een afbeelding gevonden die laat zien dat dit type stapel met een speciaal stuk gereedschap wordt gezet. Dat moet ook haast wel, want je kunt de stapel niet 'aanprikken' zoals dat met een houten exemplaar gebeurt: Het is ook nergens te achterhalen of die speciale stapelzetter -het lijkt meer een veredelde 'grijpstuiver'- er wordt bijgeleverd: Grijpstuiver
Volgens de website werken ze voor het plaatsen van de stapels alleen met vioolbouwers, het gereedschapssetje zal wel bij de uitrusting horen die deze experts erbij krijgen c.q. erbij moeten aanschaffen (ik neem aan dat 395,- genoeg ruimte biedt om een interessante winstmarge aan te bieden )
Er zijn in de vioolbouwwereld wel meer mensen geweest die iets nieuws probeerden. Zo is een stapel van koolstofvezel niet echt iets nieuws. Iemand kwam me het idee om wel een koolstof stapel te hebben maar mét de mogelijkheid deze met gevoel voor de juiste spanning te kunnen plaatsen en ook overal te laten aansluiten. Die mogelijkheid werd verkregen door aan beide zijden van de koolstof staaf houten (Fichte) voetjes te bevestigen: Dat geeft natuurlijk mogelijkheden om de stapel goed te laten passen. Maar ik zit nog met één probleem! Weet iemand wat ik bedoel?
Ja daar zijn oplossingen voor. Ik heb zo'n stapel (gevallen) wel eens moeten terugzetten in een alt. Ik word niet blij van al die stapeltrucs en volgens mij is en ook geen bal verbetering mee te behalen.
Er zijn ook speciale tangetjes. Het z.g. schaarmodel stapelzetter. In combinatie met een gewone stapelzetter lukt het dan vast wel.
Dat klopt, het tangetje om te plaatsen en de achterkant van de gewone stapelzetter om te schuiven? Ik heb nog nooit zo'n tang in de handen gehad maar dat lijkt me wel een oplossing.
Met het tangetje plaatsen? Dat gaat niet! Tangetje is bedoeld om de stapel te kunnen draaien nadat die staat.
