Het lukt mij nog steeds niet om een goede houding te vinden met de cello. Als ik echt ga zitten hoe het hoort, dus netjes rechtop, glijdt de cello steeds weg. Uiteraard heb ik het hier ook wel met mijn celloleraar over gehad, maar de oplossing heb ik nog niet gevonden. Hij is er wel tevreden over hoe ik hem nu vasthoud, maar het voelt voor mij gewoon niet stabiel. Bovendien vind ik de oorzaak een beetje gênant om uitgebreid met mijn docent op in te gaan. De oorzaak zit eigenlijk in mijn bouw. Om het netjes te formuleren: ik ben als vrouw zeer royaal voorzien door Moeder Natuur waardoor de bovenkant van de cello ver naar voren staat, vooral als ik netjes rechtop ga zitten. Ik ben klein van stuk en met name mijn bovenbenen zijn kort. Wil ik de cellorand binnen mijn linker knie houden, moet de cello dus heel erg rechtop staan waardoor ik totaal niet op de toets kan kijken en de d- en de a-snaar al helemaal niet meer kan zien en volgens mijn docent moet dat wel. Plaats ik de cello schuiner, dan komt hij vóór mijn knie uit. Wat de pinlengte betreft: de onderste stemsleutel is op oorhoogte en de punt van de cello prikt in mijn been naast mijn knie. Zou eigenlijk ook hoger uit moeten komen, maar dan wordt alles nog wankeler. Maar echt comfortabel voelt dit niet. Ik zit als compromis dus nu niet mooi rechtop maar vaak naar achteren gezakt en zit bovendien iets te hoog. Ik heb een verstelbare pianokruk (wel een stukje van de poten afgezaagd ) en heb hem nu zo staan dat de bovenbenen niet echt horizontaal staan, maar iets aflopen. Anders past het echt niet meer... Heeft iemand een gouden tip over hoe ik stabieler kan leren zitten?
Wat een lastig probleem. Heb je geprobeert de cello lager op de pin te zetten, of misschien juist niet tussen de knieen maar meer voor de knieen? Het probleem met moeder natuur is heel herkenbaar maar gelukkig heb ik een 7/8 cello en die is gewoon wat kleiner waardoor moeder natuur minder in de weg zit en ik toch goed op de toets kan kijken Misschien is een 7/8 cello ook nog een mogelijkheid om uit te proberen. Zoals je het beschrijft lijkt het of de cello heel erg rechtop staat. En achterover leunen lijkt mij ook niet echt een goede langdurige oplossing. Rot voor je, ik hoop dat je snel een prettige houding vind. Succes ermee.
Ik waardeer het bijzonder van je dat je dit probleem hebt willen delen met ons! Diep respect! Je bent eigenlijk al jaren aan het tobben met dit probleem en, alhoewel ik de indruk heb dat je tevreden bent over wat je docent je biedt, is er toch iets wat maakt dat je niet vrij uit met hem het houdingsprobleem kunt bespreken en oplossen. Dat vind ik wel heel jammer voor je, want hij is de eerst aangewezen persoon om houdigsproblemen met je aan te pakken. Het voorstel van @marloes s lijkt mij ook een goed idee, maar hoe je dat dan uiteindelijk doet, daar heb je wel je leraar voor nodig om te zien of dit echt iets is dat voor jou werkt en gaan basis kan zijn voor blessures. Dus als het jou lukt je punt wel bespreekbaar te maken, win je er meer mee. Als je je bij hem op de één of andere manier ellendig blijft voelen over je punt, dan lijkt mij dat toch niet fijn en bevorderlijk voor je spel.
Dank voor het meedenken. Allereerst de maat: gezien mijn lengte is een 7/8 destijds toen ik begon, wel eventjes ter sprake gekomen maar zowel de vioobouwer als mijn docent adviseerden toch een 4/4 omdat qua hand dat prima kon. Ik ben ook verknocht aan mijn cello, maar afgezien daarvan, zie ik niet wat enkele cm korter zou kunnen helpen. Daarvoor zou hij niet korter, maar aanzienlijk dunner moeten zijn. De cello staat niet erg rechtop, dat valt wel mee. Maar dat komt ook omdat ik niet echt mooi rechtop zit. En tot slot, Marcelita, je hebt wel gelijk, eigenlijk moet ik het gewoon nog weer een keer ter sprake brengen. Is ook een beetje valse schaamte om zo de aandacht te vestigen op mijn voorgevel, denk ik ...
Het zou inderdaad heel erg fijn voor je zijn als je het kon bespreken met je docent. En ik vind eigenlijk dat hij samen met jou moet blijven zoeken naar een houding die voor jou prettig aan voelt en en geen belemmering is voor je spel. Das fijn dat je hand het prima kan, maar een cello ismeer dan alleen je hand . Ik denk dat een cello in zijn geheel bij je moet passen. Een 7/8 is niet alleen korter, de hele verhouding van de cello is anders. De achterkant van de cello valt bij mij hierdoor net onder moeder natuur. Ik kan als ware moeder natuur boven op de cello leggen. Bij een 4/4 ligt de klankkast tegen moeder natuur aan waardoor de cello als ware verder van je af staat.
Ik ga ervan uit dat de keuze voor een 4/4 door 2 professionals weloverwogen is geweest en niet alleen op basis van mijn hand. En eerlijk gezegd moet ik er ook niet aan denken om nog weer van deze cello af te stappen. Ik ben zo aan hem verknocht! Ik heb overigens wel geprobeerd om de cello een keer wat lager te plaatsen, zodat de bovenrand inderdaad onder 'moeder natuur' valt, maar dan komt de krul wel erg laag uit... dat zal voor een 7/8 nog lager zijn, toch? Zeker niet hoger.
Idee om misschien eens met een professioneel iemand hierover te praten die heeft doorgeleerd als het gaat om musici en houding? Ik ken iemand die enorm goed meedenkt bij dit soort problemen.
Dit staat er in de regels: Reclame: Reclame voor (een site met) eigen producten en/of diensten is niet toegestaan. Als je op een bescheiden manier hier verwijst naar een specialist heb ik er geen bezwaar tegen en kunnen bovendien anderen ook geholpen zijn. Jij hebt daar geen financieel gewin bij. Jij hebt toch geen toko althans niet op het vlak van strijkinstrumenten?
Neh, dat laat ik aan experts over.... Nu, dan plaats ik hier de link naar de praktijk van o.a. Valerie Tillie, in Tilburg. Met haar heb ik heel goede ervaringen. Ook is ze erg gemotiveerd om mensen te helpen, wat ik erg fijn vind: http://www.abc-tilburg.nl
Als cellodocent is dit voor mij ook lastig - ik heb natuurlijk geen enkele ervaring van wat comfortabel is voor vrouwelijke leerlingen mbt plaatsing van de cello en 'moeder natuur' - en kom ook niet verder dan zeggen dat het comfortabel moet zijn. Loop ik echt tegenaan. Dapper dat je hierover durft te beginnen... ik hoop er ook wat van op te steken. twee opties die nog niet genoemd zijn en een radicaal andere verhouding lichaam/cello geven: - barokhouding, waarbij de cello zonder pin op de kuiten rust en wat verticale staat - je hebt de cello dan wat meer voor je, en zit zelf wat meer voorover. - de tortellierpin, waardoor de cello juist veel meer horizontaal ligt. Weer erg gemakkelijk om het gewicht van de armen te gebruiken om toon te maken en de snaar op de toets te drukken zonder te knijpen. een van de tips zal het probleem ws alleen erger maken, maar de andere helpt misschien...? Wat nog een optie is: de 'officiële' houding even vergeten en zien of bv de cello naar binnen draaien zodat de cello niet mee symmetrisch tussen de knieën staat maar tegen de zijkant van je rechterbeen, terwijl je linkerknie tegen het achterblad rust. Heel gemakkelijk om op de a-snaar te spelen, lastiger natuurlijk om ruimte te hebben om op de c snaar te strijken. Als een cello niet stabiel is, kan dat ook zijn omdat de cello en je kledingstuk om je benen, of dit nu een rok/jurk of een broek is. Ik heb er zelf last van bij mijn elektrische cello, en heb er al over gedacht om zeemleer tegen de beensteunen te plakken... Succes!
Zelfde 'probleem' hier. Ik heb les van een man, maar een vrouwelijke docent zei ooit: "Do you know why women have titties? It's to hold their cellos." Mij werd ook de Tortellier-pin aangeraden waar Huub het over heeft; ik heb het niet geprobeerd omdat ik nu toch een manier heb gevonden dat ik oké zit. Volgens mij...! (met ook een 4/4 cello) Denk dat het het meeste lijkt op de iets schuinere manier die door Huub beschreven wordt.
Nee, ik heb niks waar ik het instrument goed vast te houden, dus dat is kansloos. Wacht.... misschien lukt het met mijn viool.......
Dank voor het meedenken! Ik ben al best wat aan het experimenteren geweest met de houding en verschillende pinlengtes. Dat blijft lastig. Bij een meer verticale houding is het probleem dat ik te weinig van de toets zie, omdat het instrument wat verder van mij af staat. Zowel de a- als de d-snaar vallen volledig weg. Bij een wat meer horizontale houding komt de cello meer naar voren bij de knie, waardoor hij daar te weinig steun heeft dankzij het feit dat mijn bovenbenen nogal kort zijn (en mijn knieën dus dichterbij). En dan gaat hij glijden. Eén ding zat ik ook al aan te denken, met stroeve kleding speelt het probleem inderdaad minder. Ik heb gisteren geëxperimenteerd met een rubberen anti-slipmatje op mijn linkerknie en dat maakt echt heel veel uit. Dan kan ik de cello dus iets meer horizontaal houden. De punt komt dan vlakbij mijn knieschijf. Nu weet ik niet of dat rubber op den duur kwaad kan voor de lak mijn cello; Frits, kan jij daar iets van zeggen? dus ik ga voor de zekerheid een natuurzeem voor dit doel halen en kijken hoe dat gaat. Desnoods plak ik er aan de onderkant (dus de kant die op mijn been ligt) nog een dun anti-slipmatje op. @IdB bedankt; jouw relaas heeft me op het idee gebracht!
of bedoelde je mijn relaas? PS - de combinatie van anti-slip + tortelier-pin wellicht ook proberen? nog een tip: als de cello niet op de vloer maar op een verhoging staat, word er ook winst aan stabiliteit gemaakt. een leerling van me, vrij grote jongedame heeft veel aan een stevig houten blok van plm 10 cm dat haar vader op mijn advies had gemaakt... met antislipmat eronder!
