Hallo, Bij het opruimen van het huis van mijn opa is deze cello boven water gekomen, waarschijnlijk heeft mijn overgrootoma er op gespeeld. Ik vroeg mij af of iemand misschien de bouw herkent en mij er iets meer over kan vertellen Groet, Femke
Ziet er interessant uit! Lijkt op Duits/Tsjechisch. Zou mij niets verbazen als het bovenste etiket de maker is maar de naam is moeilijk te lezen. Ene Lorenz uit Nimberg?
Op een etiket onder de naam Lorenz uit Nimberg (of zoiets) staat nog iets dat ik niet goed kan lezen en wel weer "anno 1853". Mogelijk is die cello toen gebouwd door Lorenz en had hij bouwtekeningen van de cellobouwer (andere etiket met Anton Quanerius uit 1690). Die kop op de sleutelkast is ook niet alledaags. Een bijzondere vondst, Femke! Misschien heeft deze cello ook wel een hele mooie klank. Lijkt het je niet leuk om hier zelf op te kunnen spelen? Dat je deze cello bij een vioolbouwer weer speelklaar laat maken en aan de studie.
Bedankt voor het welkom en de reacties! Ik had zelf later Lorenz Giehrl uit Amberg ontcijferd. De kant van de familie waar het vandaan komt is ook Duits, dus dat zou heel goed kunnen! Ik weet nog niet zo goed wat ik ermee ga doen, er is ook een viool opgeduikeld die bijna speelklaar is en ik heb als studentje waarschijnlijk niet genoeg geld om ze allebei op te laten knappen en leren bespelen, haha. Wel zou ik ze graag in de familie houden, dus wellicht over een paar jaar
Ja, die zou ik zeker in de familie houden! En met speelklaar maken van de cello kun je ook nog even wachten. Gun jezelf intussen lekker de tijd om na te gaan waar je hart het meest naar uit gaat en dan wordt dat instrument de eerste die helemaal speelklaar wordt. Je had duidelijk wel muzikale voorouders/familie. Misschien traden ze in die tijd zelfs op en konden ze zich een mooi gebouwd instrument veroorloven. Leren bespelen van alvast één instrument kan ook nog wel met een deal met een conservatoriumstudent. Mogelijk heb je eerder nog last van tijdgebrek, omdat je tegenwoordig als student stevig door het studieprogramma heengejaagd wordt en je vast ook niet blij wordt van de gedachte je studieleningen verder op te hogen. Troost je: op zit forum zijn nogal wat leden actief die later een instrument zijn gaan leren spelen en daar nog een heel fijn niveau in hebben kunnen bereiken. Zelfs 40+ ers!
In de familie houden: wie weet zijn er enkele familieleden die een duit in het zakje willen doen, zodat de cello voor een paar honderd euries weer bespeelbaar is? (Little-Crowed-Funding )
Ja, er had zich dus recent ook een 60+ gemeld op het forum die begonnen is aan cello. Je bent zo jong en fit als je je voelt, natuurlijk neem je je leeftijd mee, maar daar is niet alles mee gezegd.
Tja, ik als 50+er wordt als zéér fanatiek gezirn. Zo ziet mijn viooljuf mij. Voor mij is het elke dag; Yes! Ik mag weer!!! Joepie!
Degenen die later beginnen, zijn vaak supergemotiveerd. Die willen nog echt iets nieuws leren en daar wat mee kunnen. Doelen zijn heel duidelijk: je zou toch zo graag nog eens in een orkest willen kunnen spelen. Je vindt het instrument zo mooi en wil daar nog graag wat mooie stukken mee kunnen spelen. Maar we dwalen nu wel af. Het begon bij het idee om op de cello en viool die gevonden waren, zelf te gaan spelen. En die instrumenten via een familiale crowdfinding (heel slim idee!) op te laten knappen, alvorens het erop gaan spelen in beeld komt.
