De nog niet zo lang geleden geïntroduceerde Cellosnaar uit de stal van Thomastik-Infeld Versum is nu ook leverbaar in een SOLO uitvoering.
Hoe zou dat uitpakken op een van nature helder klinkende cello? Antwoord: proberen! (of is er toch al iets over te zeggen?) Hm, maar ik ben intussen verliefd geraakt op Passione!
Proberen, maar niet lukraak? Ja, uiteindelijk worden we door uitproberen verrast. Dan weet je pas het effect op je cello. Bij 'van nature helder klinkende ..' (#2 v. @Marcelita ) heb je wel een aanwijzing voor een kijkrichting. Het valt te verwachten dat Larsen Original en Passione dan veel kans maken. Terwijl op sommige donkere, terughoudende cello's je kunt denken aan een solo versie (zie #1) of Evah Pirazzi. Bij die laatste wordt gezegd (door snarenkenners en ook de fabrikant zelf) dat deze meest bruikbaar is als meer helderheid gewenst is.
Sommige reacties triggeren de avontuurlijke geest. http://www.thomastik-infeld.com/versum-solo Hoe moet ik die witte en grijze lijnen interpreteren als het gaat over de karakteristieken? Bijvoorbeeld als het gaat over de speelbaarheid/veeleisendheid? Gaat het hier om een vooral veeleisendheid? En wat moet ik mij voorstellen bij break-in time? Hoe manifesteert zich dat als ik die snaar aanstrijk? Wat nou als ik de d-snaar eens versum solo neem. Snaarspanning ook medium, dan komt dat overeen met de andere snaren. Ja, zal ik? Er wordt beweerd dat het ook geschikt is voor heldere celli. Toch maar gewoon eens op avontuur... Eh, ik kom op de website ook een schema http://www.thomastik-infeld.com/modular-string-selection-cello die mij aan het twijfelen bracht. Tenslotte moet het ook aardig kunnen gaan met de passione a-snaar. Kan ik dan niet beter versum en dan de 'gewone' medium nemen en dan niet solo? Anders wordt het waarschijnlijk niet zo mooi met die a.
Zo'n schema, kwadrant, kan wel wat helpen. Bij Larsen is er een vergelijkbare en mijn ervaring lijkt die te bevestigen. Wel kan het belangrijk zijn rekening te houden met verkoop en concurrentie: naast het prachtige dat de fabrikanten maken en hun liefde voor de muziek is er ook verkooptechniek. Bij interesse in de Versum, @Marcelita , zou ik geneigd zijn de gewone medium te proberen (direct naar de solo versie alleen als er een duidelijke reden voor is). Ter vergelijk: bij Larsen kies ik liever voor de standaard/original dan voor de soloist. Terwijl de soft-soloist wel weer een heel interessante is. Met jouw cello, helder, (op afstand denk ik even mee) zou ik meer neigen naar Passione dan naar Versum. Maar proberen kan altijd!
Dank voor het meedenken! Ik heb de knoop nog niet doorgehakt. Ik had inderdaad wel het idee gekregen dst ik dan een gewone versum medium moet nemen. Ben wel een beetje bang dat die niet echt fijn matcht met passione. Ik kan nu nog een weekje erover mijmeren, want ik ben nu weer op het thuishonk van de oefenchinees.
