Het bovenblad. Veel violisten die een viool beoordelen kijken meteen naar de vlammen van het achterblad. Dat is het eerste wat ze doen, de viool omdraaien. Is die achterkant mooi dan stijgt de viool meteen in aanzien en waarde. Persoonlijk vind ik de voorzijde van een viool het belangrijkste, want het bovenblad is het vaakst in zicht. Niet alleen bij het bespelen van het instrument, maar ook als de viool aan de muur hangt of ergens staat. Maar er is nog een ander belangrijker aspect en dat is de klank. Een mooi bovenblad met goed zichtbare en goed verdeelde jaarringen is niet alleen mooi om te zien maar is ook van het grootste belang voor de klank. Die mooie vlammen in het achterblad voegen niets toe aan de klank en zijn eigenlijk alleen maar decoratie. Hoeveel oudere en dure violen hebben niet een ronduit lelijk achterblad zonder enige vlamvorming. Het bovenblad daar gaat het dus om. Bij de meeste heel goedkope violen zijn de jaarringen van het bovenblad weinig of slecht zichtbaar, niet alleen door het gebruikte hout wat van mindere kwaliteit is, maar ook door de lak die is opgebracht. Een viool met mooie en goed verdeelde jaarringen in het bovenblad die eveneens zodanig is gelakt dat die jaarringen goed zichtbaar zijn is een lust voor het oog. De prachtige lijnen van het donkere winterhout en het lichtere zomerhout doet mijn hart elke keer weer sneller kloppen als ik de viool uit zijn koffer til. Het is of ze mij toeroepen laat ons trillen en laat ons zingen, zoals wij eens zongen in de bossen. Laat ons door onze klank vertellen van de glorie van de schepping. Tobias.
