Cellosuites van Bach

Gods schepping is niet doordacht en wiskundig. Het is een wonder en wonderen kan je niet uitleggen niet vangen en in hokjes stoppen. Het grote mysterie want dat is het, is ongrijpbaar en onbegrijpelijk.
En wat Bach betreft die ging ook niet doordacht en wiskundig te werk, die volgde gewoon zijn hart en zijn gevoel.

 

Ik denk het.

 

Het doet mij denken aan wetenschapper Robert Dijkgraaf, natuurkundige. Hij bestudeert en speurt naar de ordening die er is in de natuur (plus de uitzonderingen). En dat leidt hem dan weer naar verwondering.

 

Mijn voorlopige conclusie:
Nu ik jullie inbreng leg naast mijn ideeën,
plus wat ik hoor van Ton Koopman en soortgelijke musici,
met daarnaast het boek van John Elliot Gardiner 'Bach - muziek als een wenk van de hemel'
dan is mijn voorlopige conclusie:
JSB was extreem begaafd, componeerde met zijn hart en vanuit zijn missie, en werkte het uit met de precisie van een architect. Wellicht was de schoonheid en de ordening in de natuur, schepping, het grote voorbeeld.

 

Bij deze voorlopige beknopte conclusie, kan ik me helemaal aansluiten.

 

Terug naar het schilderij.
Toch enigszins verbaasd over de røring die ik op dit forum heb teweeggebracht, wil ik u het eindresultaat van mijn Bach "verbeelding" niet onthouden.
Het motto van "je maintiendrai" stimuleert mij om door te gaan met de weergave van diverse composities.
Tenslotte heeft U mij de weg gewezen in de zoektocht naar Bach's Sarabande.
Vragende naar uw mening, heb ik vele adviezen en meningen op me in laten werken en zonodig verwerkt in mijn schilderij.

Onnodige symboliek is verwijderd, waardoor een rustiger beeld is ontstaan.
De kleuren zijn nog verder afgedempt, zodat ook de beschouwer ook de mineur beleving ervaart. De enigste felle kleur is het lichte hemelsblauw in de linker bovenhoek. Deze kleur symboliseert de hemelse muziek die Bach ons heeft nagelaten.

De melodielijnen zijn omwille van de compositie niet veranderd, terwijl de vormen nog ronder zijn afgewerkt als symbool voor de ronde tonen die cello hierbij laat horen.
Gebruik van rechte lijnen en scherpe hoeken heb ik vermeden omdat deze een pregnant beeld vormen dat niet past in dit muziekstuk. Denk hierbij aan bijvoorbeeld trompetgeschal.

Tevens heb ik dankbaar gebruik gemaakt van de kleurinterpretatie van de abstracte schilder Kandinsky.
Hieronder ter illustratie enkele voorbeelden van het geluid/gevoel van bepaalde kleuren:
* Geel: opdringerig, ondragelijk, verontrustend. trompet.
* Oranje: ernstig, altviool.
* Rood: activiteit, drukte.
* Vermiljoen: tuba, tromgeroffel.
* Violet: afgekoeld rood, uitgeblust, treurig, engelse hoorn of fagot.
* Blauw: verdieping, hemels, actief.
* Lichtblauw: fluit
* Donkerblauw: plechtig, cello, orgel.
(Suzanne Buker).
Toch, in tegenstelling met Kandinsy, associeer ik de cellotoon eerder met bordeauxrood, omber of purper.

Nogmaals: ik heb dit schilderij puur vanuit mijn impressie geschilderd met als opmaat voor volgende projecten:
(Le sygne, Sacre du printemps, etc).
Dank aan allen die actief hebben bijgedragen met hun mening en suggesties.
Ik heeft mij veel voldoening gebracht. (En spannend was het zeker)!

Met hartelijke groet
Piet Bruijns

 

Top!!!
En het resultaat mag er wezen! Voor mij is je schilderij véél en véél meer bij de sarabande gaan passen. Rustiger beeld, dat dan ook bijdraagt aan het statige van de dans. Ik krijg hier wel een gevoel bij van een sarabande.
Ook met de kleuren vind ik het echt veel beter geworden.
Heel mooi, die donkerblauwe cellolijn, ook die andere lijnen die voor een mooie vlakverdeling (compositie) zorgen.
Je moet er dan even niet met die gele lijn denken aan de trompet denken, want daar zie ik muzikaal gezien geen rol voor weggelegd.

Zelf kan ik bij donkerblauw inderdaad wel aan cello denken, zo ook dieprood. Toch heeft een cello iets veelzijdigs: je kunt zomaar een oranje gevoel krijgen bij een bepaald stuk en een ander stuk kan heel violet klinken.

Ik zie nu al uit naar je volgende schilderij! Ik hoop dat ik/we die ook mag/mogen zien.
En nu veel succes met je concert! Hoe zou je publiek dit ontvangen?

 

Ik werd geïnspireerd door het schilderij van Piet en maakte in een opwelling in enkele minuten dit werk op mijn laptopje. Het laat zien hoe ik de Muziek van Bach onderga. Graag jullie mening hierover.

Boven in het kunstwerk is de blauwe lucht zichtbaar, dit verwijst er naar dat Bach uit de hoge nog steeds op ons neerkijkt en in zijn muziek aanwezig is. De groene en bruine kleuren geven aan dat hemel en aarde samenvloeien in de heerlijke rode gloed van zijn scheppingen. Krachtig zijn de zwarte noten aangegeven, die de monumentale kracht van de muziek van Bach symboliseren.

 

Ik heb hier, om diverse redenen, geen woorden voor...........

 

Iemand die er sprakeloos van is, wat een eer, bedankt Ria.

 

Bijzonder, @Piet Bruijns , hoe je de reacties hebt meegenomen en verder bent gaan 'bouwen'. De reacties laten al zien dat de eenvoud en verstilling van de sarabande er meer in wordt herkend.
Als ik de schilder zou zijn zou het nog verstilder, eenvoudiger worden. Maar daar gaat het nu niet om: ik kijk naar jouw werk.

 

Sarabande van de 5e cellosuite:
ik spits altijd mijn oren als musici het spelen er er iets over zeggen. Wat mij opvalt:
Historisch, zo wordt gezegd, zijn sarabandes liefdesdansen. Over deze sarabande zegt Yo-Yo Ma 'voor mij is het een gebed' en Rostropovitz zei ooit 'dit is de meest bijzondere compositie aller tijden'.
15.18min

 

@Piet Bruijns , als jij nog eens voor dit schilderwerk gaat zitten en de cello ter hand neemt, de sarabande laat klinken:
zet er een camera bij, plaats het filmpje hier!

 

Ik begrijp dat je mijn kunstwerk niet mooi vind. Maar je had het misschien wat netter kunnen verwoorden.