Opstandig Strijkinstrument.' Mijn viool is soms opstandig, ze heeft er geen zin in. Ik schrijf ze, want zoals iedereen weet zijn violen meisjes. Maar goed daar gaat het nu niet om, het gaat over de opstandigheid. Mijn viool heeft er geen zin in. De klank is anders dan normaal, en bij iedere streek die ik doe wordt er tegengewerkt. Dit is niet bedoeld als een onzin stukje maar ik meen dit echt. Graag hoor ik of anderen daar ook wel eens last van hebben.
Ja natuurlijk, daar heb ik ook wel eens last van. Maar mijn ervaring is dat zo'n moment altijd weer voorbij gaat.
En mijn cello is ook weleens weerbarstig. Soms wel een paar dagen achter elkaar . Wat ik ook doe het klinkt nergens na. Meestal geef ik haar dan een paar dagen vakantie En daarna heeft ze er weer helemaal zin in
Het ligt ook vaak aan de bespeler. Je stemming, hoe je je voelt en dergelijke. Kan het instrument niets aan doen. Gaat altijd wel weer over.
En dat is natuurlijk ook de bedoeling, en betekent ook dat als we een stuk prachtig vinden dat dus ook te horen is.
Mijn viool is dan gewoon overwerkt, moe. Of vindt een stuk niet mooi. Dat projecteren van ons zelf op ons instrument vind ik maar spiegelogische onzin hoor.
Spiegelegie is toch heerlijk? Allemaal theorietjes en als die niet zo goed voelen, is het tenslotte spiegelegie.
