Dotzauer 27 en vingers laten liggen. Mijn nachtmerrie. Mijn leraar vond iets waar ik hard op moet werken. Als ik mijn vingers moet laten staan op bes (si mol), f (fa), cis (do kruis) en d (re) (alle 4 de vingers moeten klaar staan), dan bots ik op een probleem dat ik tot nu heb kunnen oplossen door snel vingers te verplaatsen. Dat mag niet meer omdat ik dubbelgrepen moet spelen en gewoon ook omdat mijn leraar wil dat ik mijn vingers klaarzet (groot gelijk). Mijn ringvinger plooit niet recht maar naar binnen toe, wijst dus naar mijn middenvinger en staat daarom altijd te laag. Als ik mijn middenvinger optil, kan ik mijn ringvinger naar mijn pink verschuiven. Als ik mijn pink niet gebruik, kan ik mijn ringvinger ook verschuiven. De combinatie lukt niet? Ik erger mij en verkramp helemaal om die vinger te proberen goed te krijgen. Zijn daar bepaalde oefeningen voor (zonder cello bv, die ik tussendoor kan doen) of tips of herkent iemand dat probleem? Ik weet niet of het probleem duidelijk is maar de foto hopelijk wel.
(ik ben dus al twee dagen bezig met die ringvinger constant naar buiten te plooien in de hoop dat hij soepeler wordt :s )
Poeh! Dat ziet er moeilijk uit. Is die ringvinger onder dwang wel recht te krijgen? Anders gaat het zonder dwang nooit lukken.
Ik bedoel 'met dwang": kan de vinger wel recht worden gezet? Het moet in het gewricht mogelijk zijn, anders zie ik het somber in. Ik ben geen specialist zoals een orthopeed, maar die zou je mogelijk kunnen raadplegen. Is de stand wel te verkrijgen en ligt het niet direct aan het gewricht, dan is het een kwestie van spieren trainen (denk ik). Vooral ontspannen.
Ik vraag mij een paar dingen af. Is het echte de bedoeling al de 4 vingers tegelijk op de snaren staan? En speel je hier echt Bes-f Dat zou 2 over verschillende snaren moeten zijn, of neem je ze met 1 vinger tegelijk? Verder lijkt het mij dat je hier bijna C-D speelde IPV Cis-D dat scheelt behoorlijk in je belasting van je vingers Verder zou je kunnen experimenteren met de stand van je pols, meer of minder kantelen. De stand van je vindt vingers op de foto ziet er zeer onprettig en onnatuurlijk uit. Misschien toch nog eens overleggen met je docent of dit zo echt de bedoeling is. Heel veel sterkte!
Vinger 1 moet standaard op de snaar staan. Vinger 2 hoort op de G en D snaar (tegelijk), vinger 3 moet cis zijn maar daar geraak ik dus niet en vinger 4 is de e. Het zijn trekjes die vrij snel gespeeld worden en waarbij je geen tijd hebt om de vinger te verplaatsen. Daarom kreeg ik die oefening. Omdat ik altijd vingers ophef. De streep boven de maat wil zeggen "vingers laten liggen". De 4de vinger komt er natuurlijk pas na de 3de maar ik mag de 3de niet opheffen.
Hallo ie, ziet er inderdaad lastig uit, zowel de hand als de muziek van Dotzauer... (ben geen fan van de Dotzauer etudes, Lee lijkt me een heel stuk geschikter. de vraag over de stand van de vingers verbeteren: de 2e en 3e vinger trekken altijd naar elkaar toe, dat lijkt natuurlijk te zijn, samen zijn ze ook heel sterk - bij rotsklimmen kun je je jele gewicht geloof ik optrekken aan deze twee vingers. Daardoor hebben we vaak de neiding om bv op de G snaar de Bes te hoog. maar vooral de B te laag te spelen. Om ze wat onafhankelijker te maken kunje proberen te leren 'knippen': de beweging van de bladen van een schaar te maken met 1 en 2 aan de ene kant, en de 3e en 4e aan de andere kant. Daarbij hou je de 1 en 2 bij elkaar, en de 3 en 4 bij elkaar. Ze bewegen dus als een tweetal samen. Op cello zijn er ook wat simpele oefeningetjes voor, maar die zijn gemakkelijker voor te doen dan uit te leggen...
Oei sorry. Ik dacht dat je je dat gewoon afvroeg. Ik heb geen enkel idee. Vandaar mijn bericht. De post van Huub stelt me een klein beetje gerust, ik kan mijn vingers spreiden zoals hij zegt. Maar bij het plooien lukt dat niet meer. kwestie van oefening dus. I moet een manier vinden om mijn hand minder "verkrampt" te houden tijdens het spelen. Ik hou van Dotzauer. Ik vroeg het zelf aan mijn docent toen ik begon; die reageerde dat leerlingen dat doorgaans vreselijke oefeningen vinden. Zelf vind ik ze lekker technisch, ik leer er veel mee. Lee ken ik niet, eigenlijk ken ik verder zo goed als niks wat met cello te maken heeft. Ik wil technisch goed spelen, vandaar mijn keuze. De studie is 2 bladzijden lang, dat lukt niet met die vingerstand. Ik ga zoeken naar een andere speelhouding voor mijn hand, eentje die ontspannender is. Dank je wel Xxx
Moet je echt alle vingers op die snaren houden? Ik heb deze ook gedaan en ik heb begrepen dat de vinger van de noot met de haak moet blijven staan. De rest niet per se. Dus de 2e noot f blijft staan zolang als de haak duurt: t/m de 2e noot tweede maat, enz.
van Lee is heel veel materiaal te vinden, ik vind deze bijvoorbeeld heel goed om te doen als je de Bachsuites mooi wilt leren spelen: https://imslp.org/wiki/40_Easy_Etudes_for_Cello,_Op.70_(Lee,_Sebastian)
Wat grappig: een aparte partij voor de leraar om de leerling te begeleiden. Doet mij denken aan de vioolmethode van M. Crickboom (voor de ouderen onder ons), die had dat ook! Mijn leraar keerde de rollen dan wel eens om en mocht ik de partij van de leraar spelen. Hij was dan de 'leerling'. Dat was leuk!
Er zijn wel meer methodes bij cello waar de leraar bij begeleidt. Zo heb je bijvoorbeeld ook die van Grant (Beginners Guide to the Cello, Fundamentals of Violoncello Technique), Popper, Kummer en ook Dotzauer oefenduetten voor leerling en leraar. Leerzaam en leuk! De moderne methoden voor viool, komen daar ook wel eens duetten in voor? (Ik bedoel dan natuurlijk niet de meespeel CD's)?
Ik heb geen idee of er in moderne methoden ook duetten voorkomen. Maar in 'oude' methoden c.q. etudes was het schering en inslag. Te denken is dan bijvoorbeeld aan Dancla, Mazas en de al eerder door Frits genoemde Mathieu Crickboom. En als de componist niet zelf op het idee kwam er een tweede vioolpartij aan toe te voegen, deden anderen dat wel. Zoals bij de etudes van Kreutzer (Léonard en Hermann). Of zelfs, bij diezelfde etudes, een pianopartij (Habeneck dan wel Eichheim). Maar zelfs de caprices van Paganini ontsnapten niet aan dit soort 'verbeteringen'.
de methode van Paul Tortellier heeft leuke duetten, vrij gebaseerd op verschillende soorten volksmuziek. De vraag is wel of dat een 'methode' is. Wat je veel ziet is dat moderne methoden een cd met begeleiding hebben. (geen goede ontwikkeling als dat gebruikt wordt in plaats van samenspelen...) (Tortelier, Paul:Cello Book 1, First Position Pieces for cello)
Hey Ik had gisterenavond les. De vingers gaan, hij legde mij vorige week uit hoe ik mijn hand moet draaien en boller maken en weer terug enz maar ik moet nu werken aanlijn rechterhand. Bij de vele snaarwisselingen maak ik teveel gebruik van mijn viooltechniek: uit de pols. Ik moet meer mijn hele arm gebruiken (elleboog optillen, de “vogeltjesdans”) waardoor ik uiteindelijk minder moeite zal moeten doen. Het was ok voor hem, ik mag een andere studie doen maar ik vond het niet goed genoeg dus blijf ik deze ook nog verder studeren.
Geen van mijn etudenboeken hebben een begeleidende cd, wel had ik een speelstukkenboek met cd, maar ik speel liever samen met leraar of anderen live. CD is heel statisch itt interactie die je met live spelen hebt. Naar mijn gevoel cijn die meespeel cd's meer van het soort muzikale metronoom.
