Dat is ook de enige benadering die ik in mijn leven heb aangetroffen. In de langzame delen van de pianoconcerten van Mendelssohn hebben orkestleden soms meer dan zeventig maten rust. Ik vraag me af hoe je de notatie daarvan met blokjes of streepjes moet oplossen. Overigens is het werken met een dikke balk en -bijvoorbeeld- zeventig maten rust ook wat problematisch, want bij 1-2-3,2-2-3, 3-2-3, 4-2-3 enzovoorts valt een mens ook in slaap. Dus meestal wordt op het muzikale geheugen vertrouwd. Of een dirigent die tijdig een inzet aangeeft. Die dirigent heeft namelijk ook niets te doen, want hij/zij 'gaat' niet over het spel van de solist.
Inzetten van een orkestlid of instrumentgroep na 40 maten rust bijvoorbeeld lijkt mij ook het meest safe als de dirigent het seintje geeft. Een groep moet dan ook gelijk inzetten. Je kunt natuurlijk wel leren vanaf een bepaald herkenningspunt (riedeltje van dwarsfluit bijvoorbeeld) dat een paar maten voor jouw inzet is, door te tellen tot je inzet. Hoe gaat dat bij de orkesten waar sommigen van ons in spelen te werk?
Ooit waren er van de beroepsvereniging van strijkinstrumenten docenten richtlijnen voor prijzen van lessen. Zoiets mag natuurlijk niet meer van de mededingingsautoriteit, dus dan krijg je inderdaad een enorme spreiding. In Wageningen zie ik een leraar in 2017 melden dat hij voor een uur vioolles voor een volwassene in 2017 40 euro vraagt. De celloleraar daar vraagt voor wie wekelijks een halfuur les krijgt, per maand 68 euro. Deze prijzen gelden voor volwassenen. Bij celloles kan men tussentijds opzeggen met een opzegtermijn van 3 maanden, tenzij men lessen moet staken wegens ernstige ziekte, verhuizing of stage (in Wageningen gaan studenten voor stage nogal eens naar het buitenland). Misschien is die docent die 65,- euro vraagt wel heel bijzonder goed, bereidt die docent succesvol mensen op voor toelating conservatorium en heeft hij daarin iets extra's. Misschien is het wel de manier van die docent om met dat extra hoge tarief ook supegemotiveerde leerlingen te krijgen die voor die prijs het uiterste van zichzelf vragen en die dan ook het uiterste van de docent vragen op didactisch en kunstzinnig gebied.
Ik ben hier een tijdje niet meer geweest. Excuses. Mijn moeder is vorige week overleden. Veel te jong, nog maar 63 jaar. Gister heb ik sinds heel lang mijn viool weer gepakt. De tranen biggelden over mijn wangen (*), want mijn moeder vond het zo geweldig dat ik viool leerde spelen (ze las ook altijd mee, hier.) Ze hield zelf ook erg veel van muziek, wat bij haar uitvaart afgelopen dinsdag ook goed te merken was. Vanaf nu kom ik weer gezellig meelezen en reageren. (*) En ook omdat het zo bereslecht was. Grinnik.
Gecondoleerd. Dat zal niet makkelijk voor je zijn, ik wens je heel veel sterkte. En muziek kan heel veel troost geven.
@Oosterhof Vioolbouw @IdB @ria Dankjewel, jongens. Erg lief. Maandag begint het 'echte' leven weer, inclusief vioolles. En dan moeten we er maar weer tegenaan, hè.
Wat intens verdrietig voor je! Inderdaad veel te jong! Heel veel sterkte voor je. Met de muziek draag je misschien je moeder een beetje met je mee. Zoiets heb ik ervaren met de dood van mijn ouders, van wie mijn vader nog heeft meegemaakt dat ik cello ging leren spelen. Van alle vorderingen en samenspeel geniet ik zelf, maar weet dat er nog ergens nog meer meegenieten.
Oooh Hennetje ! Ik had al het gevoel dat er iets helemaal niet goed was bij je. Wat een verdriet. Een hele dikke knuffel van mij.
Dat probeer ik ook een beetje zo te zien, @Marcelita. Ze vond het zo leuk dat ik dit ging doen en was (ik citeer) 'mijn grootste fan'. Gisteravond weer mijn eerste les gehad (was mijn derde les nog maar in verband met alle beslommeringen) en waar ik voorheen voordat ik in de auto stapte haar altijd even liet weten hoe mijn les was gegaan, ben ik nu gelijk weggereden. Het gemis is groot. Dank voor je bemoedigende woorden!
Mijn lessen staan/stonden ook even op een laag pitje door omstandigheden. Dus ik ga nu binnenkort de draad ook weer oppakken. Dus we lopen waarschijnlijk nog wel een beetje gelijk. Je les gisteren was vast wel emotioneel en vreemd. Ik vind het super dapper dat je het al weer oppakt. En je grootste fan .... ze kijkt en luistert gewoon nog met je mee hoor ! Dat weet ik zeker.
Ha Hennetje, regelmatig ben je even in mijn gedachten. Dan vraag ik me af hoe het met je gaat en of de viool je een beetje kan helpen met al je emoties. Grote knuffel van mij in ieder geval !
Wat lief van je. Dankjewel. Doet me goed. Tja, de 'eerste keren' komen nu allemaal. Mijn eerste verjaardag zonder haar achter de rug. Was een beroerde dag, moet ik zeggen. Maar goed, we proberen de boel weer op te pakken. Vioolles is wel een dingetje. Heb nu een paar weken vakantie van les (Meivakantie en daarna ga ik zelf een weekje weg) en ik merk dat ik snel geneigd ben de viool weg te leggen. Als een liedje niet lukt ofzo. Mijn docente denkt heel erg mee en geeft bewust niet al teveel oefenliedjes op. Heb jij de draad ook weer opgepakt? Geen hele ernstige omstandigheden hoop ik? We moeten elkaar maar weer wat op de hoogte houden. Vind het nog steeds leerzaam en gezellig om op dit forum rond te kijken. Dikke knuffel terug!
Ha Hennetje, wat fijn weer even wat van je te horen !!! Ik heb van de week weer mijn eerste vioolles gehad sinds 3 maanden ofzo. En ik herken je opmerkingen qua neigingen om eerder te stoppen etc. Ik heb die les kennelijk echt nodig als stok achter de deur. Plus idd die niet zo leuke liedjes, ik sla ze het liefste over .... oeps. En ik vraag me ook af waarom ik een niet leuk liedje eigenlijk zou willen spelen. Ik bedoel ik wil niet bij het beste orkest van Nederland spelen en ook niet de meest moeilijke stukken kunnen spelen. Maar ja, aan de andere kant. Als ik nu al opgeef om wat uitdagingen aan te gaan. Nou ja, dat is nog een twee-strijd. In ieder geval nu aan een vers boek begonnen ( 2 verschillende zelfs ), dus genoeg weer om te leren.
Herken ik heel erg! Ik wil gewoon leuk kunnen spelen. Maar moet mezelf daarbij wel een doel opleggen, anders is de motivatie weg. Begrijp me niet verkeerd, ik vind vioolles ontzettend leuk, maar het is wel een lange weg en het ontbreekt me soms aan geduld. We gaan niet opgeven hoor, @rise. Krijgen we spijt van. Was je eerste les in maanden wel leuk?
Jaaaa, leuk en leerzaam. Ik had wat moeite met 2 snaren, maar dat bleek niet aan mij te liggen. Deed me toch wel goed ... En mijn strijktechniek moet anders, dus jeempie ik moet alles omgooien nu. Dat wordt nog wel een dingetje. Ik streek meer vanuit mijn bovenarm en moet nu dus gaan leren om te strijken vanuit mijn pols. Dat is wel even wat anders, dat kan ik wel vertellen. En jij, waar ben jij mee bezig ?
Ik ben aan het worstelen met Fast Forward, de laatste liedjes. Merk dat ik nog niet echt de noten lees, maar het meer op het gehoor doe. Ook heb ik een aantal liedjes gehad met de vierde vinger, maar die pink van mij is zo zwak als wat en buigt nog niet echt soepel mee. Genoeg om me de komende weken op te storten, maar mijn concentratieboog laat nog steeds wat te wensen over.
Klinkt wel goed hoor, bijna klaar met het 2de boek ! Ik begin er net aan, zelf met 2 2de boeken. Die concentratieboog, ja ook die herken ik. 20 minuten daarna is het verstandig om te stoppen. Maar goed ook met 20 minuutjes kom je verder, de stapjes zijn alleen kleiner.