Ik heb erg veel last van mijn nikkelallergie na het spelen. Die metalen dingetjes op de onderkant om de kinsteun vast te houden veroorzaken heftige uitslag die jeukt en rood ziet. Het is een contactallergie die moeilijk te behandelen is , het is gewoon normaal een kwestie van het vermijden van nikkel. Heeft iemand misschien nuttige tips voor mij?
Het is eenvoudig op te lossen d.m.v. een kinhoudermechaniek van een nikkelvrij metaal, in dit geval titanium. Ik zal een PB sturen.
Beginnertje, jij hebt toch je viool gehuurd bij een vioolbouwer? Dan zou ik even contact met hun op nemen en je probleem voor leggen. Misschien misschien kun je je huidige mechaniek omruilen voor eentje die nikkel vrij is.
Een zeemleren lapje is een van de oplossingen, maar het valt niet mee om dat op een adequate manier te bevestigen. Het eenvoudigste titanium-mechaniek kost slechts 12,70€ De meeste A snaren zijn duurder!
Kijk dat een goede opmerking. Voor €12,70 hoeft je niet met een lapje te klooien elke keer dat je gaat spelen. Lijkt mij de kleine investering dubbel en dwars waard. Kun je met doekjes gaan klooien als je eens af en toe op een andere viool.speelt.
Ja, da's waar. Maar ik hou van zelf dingen maken en had dus ook in no time zo'n doekje zo aangepast dat het prima zit en blijft zitten. (Ook fijn voor als het warm weer is trouwens.) Dus dat dat adequaat bevestigen niet mee valt valt wel mee
Maar zit 'ie er voor dat geld ook aan? Want het oude mechaniek moet worden verwijderd en de nieuwe er weer aan. Is misschien net zo veel werk als een zemen lapje in elkaar stikken. Zo'n lapje met een flap die haakt om de reeds bestaande kinhouder. Fluitje van een cent.
Frits, jij moet toch weten dat het wisselen van een mechaniek óók een fluitje van een cent is, wanneer tenminste de gaten in het houten deel van de kinhouder overeenstemmen met de afstand tussen de pootjes van de kinhouder? Bij het a.g. semi-Hill type is dat laatste ook geen probleem. In de ergste gevallen moeten er gaten worden gevuld, bijgeboord of ruimer gemaakt, maar dat behoort tot de eenvoudigste vioolbouw-karweitjes Voor het wisselen van een kinhoudermechaniek naar titanium zet ik in voorkomende gevallen niets op de rekening, zo weinig werk is het. Ik heb geen urencalculatie van het stikken van een zeemleren lapje, omdat ik dat nooit doe, maar ik denk dat het meer werk is. Ik ben het daarom weer eens niet met je eens! Bovendien: ik heb heel wat van die knutsels van zeemleren, stoffen en leren lapjes gezien in vioolkisten en het waren maar al te vaak een beetje viesgeworden vettige objekten.
Prima om te weten Bert, dat jij dat mechaniek er gratis en voor niets opzet. Maar wanneer oude gaten moeten worden opgevuld en nieuwe worden aangebracht, is dat dan ook allemaal gratis? Ik zou daar dan eenduidig over zijn als je het allemaal hier aanbiedt op SF. "Vies geworden objecten" zegt een hele hoop over de netheid van de eigenaar van het instrument. Ik heb hele vieze zooi meegemaakt, dus het zou goed kunnen. Maar dan zal na verloop van tijd het kinhoudermechaniek ook onder de "bagger" zitten en ook dat heb ik meerdere keren voorbij zien komen. Bij dergelijke eigenaren zit alles onder de troep, tot de stemsleutels aan toe.
Maak je over mijn verdienmodel geen zorgen, maar hartelijk dank voor het meedenken! Als iets echt veel werk is breng ik uiteraard iets in rekening, maar voor het simpel wisselen van een mechaniek ?
Tobias, als je mij parafraseert is het voor de lezer wel zo duidelijk wanneer je de bron er bij vermeldt.
Mijn lapje is brandschoon. Soms gewoon even met de hand wassen. Maar ik begreep van de vioolbouwer hier dat bijvoorbeeld ook kinsteunen soms erg goor kunnen zijn. Er bestaan gewoon viespeuken blijkbaar.
De ene strijker heeft volgens mij meer huidvet dan de andere. Ook allerlei crèmes en dergelijke die worden aangebracht op[ de huid zouden een rol kunnen spelen. Je komt inderdaad allerlei bagger tegen!
