Ik ben het hier niet mee eens, de bladzijdes die je hebt gezien is de opbouw vd dubbelgrepen. Je moet beginnen met 2 snaren goed leren aanstrijk en, daarna komen de vingerzettingen erbij. Dan ga je leren hoe dubbelgrepen zuiver horen te klinken met elkaar. Dan leer je dissonantie met grote of kleine intervallen Dit zijn naar mening echt wel dubbelgrepen.
Jazeker, naar mijn mening ook! Maar het aanstrijken van twee 'losse' snaren zeer zeker niet! Het mag dan de aanloop zijn tot dubbelgrepen, maar dat verandert niets aan mijn bewering.
Ik denk dat je als docent ergens moet beginnen met uitleggen aan een leerling dat een dubbelgreep met 2 snaren te maken heeft. Als je 2 opensnaren niet fatsoenlijk aan kan strijken, dan zal er ook geen dubbelgreep uitkomen. De basis ligt bij de opensnaren. Je dient die goed aan te strijken, zonder problemen. Daarna ga je verder met vingerzettingen. Het blijft een didactisch onderdeel. Toen ik aan het hoofdstuk dubbelgrepen kwam, heb ik dat boek vervloekt. Omdat ik gaandeweg een snaar niet goed aanstreek. Dus moest ik van mijn docente weer terug naar de basis en dat zijn de open snaren. Vooral de A en E snaar blijft bij mij soms lastig om die aan te strijken. Maar je komt er niet onderuit om eerst de basis op de opensnaren gelijkertijd goed aan te leren strijken. Het blijft toch een dubbelgevoel Maar misschien zou je een docent kunnen vragen wat hun visie daar op is? De docenten moeten het immers aan de leerlingen kunnen overbrengen in welke vorm dan ook. Maar dubbelgrepen leer je niet alleen uit een boekje, je hebt er wel degelijk een docent voor nodig die je corrigeert en uitleg geeft.
Ik hou wel van een trage opbouw, ergens gestructureerd naartoe werken, ik heb dat nodig of het is één en al chaos bij mij. Mij klinkt het aangeraden boek interessant! Wie geïnteresseerd is in het uittreksel uit Appalachian fiddle over double stops mag me altijd een pb'tje doen.
Ik heb het volgens dit stappenplan aangeleerd gekregen: - speel de hoge melodie - speel de lage melodie - speel met je vingers de grepen voor beide snaren, maar strijk alleen de hoge snaar aan - speel dan weer met je vingers de grepen voor beide snaren, maar strijk nu alleen de lage snaar aan - als dat lukt, kun je het stukje op beide snaren gaan spelen. Als het zo uitkomt, kun je uiteraard stap 1 en 2 omdraaien en kun je ook stap 3 en 4 omdraaien. Voor mij werkt het wel, ik doe het nog steeds zo als ik een lastig stukje met dubbelgrepen tegenkom.
Dat hoeft niet want een drieklank op een strijkinstrument wordt doorgaans gespeeld in twee tweeklanken oftewel tweemaal een dubbelgreep over drie snaren. Als voorbeeld neme men Bachs Chaconne voor vioolsolo. Maar iemand die twee snaren (nog) niet goed kan aanstrijken moet niet beginnen aan het instuderen van dubbelgrepen. Zo iemand kan wellicht zijn instrument ook nog niet stemmen.
Een 3 klank kun je ook los spelen. Maar dubbelgrepen kunnen weleens lastige onderdelen vormen in een muziekstuk. Als je een zuivere klank dmv een dubbelgreep moet produceren, dan kan je er weleens een fractie naast zitten als je solo speelt en dan klinkt het lelijk. Maar de A en E snaar is bij mij soms nog weleens een lastig dingetje. En het makkelijkste is om in divisie te spelen. Dan hoef je nergens naar om te kijken
Een drieklank los spelen? Dan is het geen drieklank meer. Nee, ik denk toch dat de Chaconne van Bach nog nooit werd gezien noch gespeeld en dan krijg je verkeerde opvattingen over een drieklank. Hier dan het begin van de Chaconne: Hoezo? Lijkt mij bij juiste stemming de meest simpele tweeklank die er is (kwint) en er komt geen vinger aan te pas. Divisie komt niet voor bij vioolsolo, daarvoor moet je in een orkest of strijkersgroep zitten. Maar divisie heeft ook niets te maken met dubbelgrepen.
Ik bedoel een dubbelgreep op de A en E snaar. Met stemmen van. Deze 2 snaren heb ik geen probleem, alleen als ik snel van snaren moet wisselen en een dubbelgreep op A en E moet uitvoeren dan gaat het soms mis. 3 klanken heb ik in het begin los leren spelen over 2 octaven om te horen hoe dat klinkt. Divisie is idd niet solo. Maar soms staat er bij een dubbelgreep dat deze in divisie gespeeld kan worden. Zo is bij het strijkers ensemble waar ik in strijk dat weleens aangegeven. Dan krijg je dus ook een soort klank v. e dubbelgreep. Het muziekstuk van : Antonio Bertali - Ciaconna bestaat ook uit drieklanken die los gespeeld worden. Aldus mijn viooldocente die mij die patronen heeft uitgelegd van dit muziekstuk. Of zou ze er naast zitten als docente? Het is maar net hoe je visie op een dubbelgreep gericht is denk ik. En de methodiek van vroeger is misschien door de jaren heen gemoderniseerd en aangepast om hetzelfde resultaat te bereiken. Maar of de ene methode beter is dan de andere. Dat moet ieder voorzich weten.
----- In de jaren 90 van de vorige eeuw veel plezier beleefd aan Jozsef Bloch's boek voor dubbelgreep studies. Zoek op Bloch Doppelgriffschule fūr Violine Opus 50. Als ik het mij goed herinner, zijn er twee delen. Succes!
