Overigens kreeg ik van de vioolbouwer zelf ook nog een goed advies: Kies de viool die je inspireert om lekker te gaan spelen! Uiteindelijk gaat het om het plezier dat je eraan beleeft.
Ik dacht dat het wel leuk zou zijn om een update te geven van mijn zoektocht naar een viool. Jullie hebben zulke goede tips gegeven. Voor mij blijken de beste tips te zijn om iemand mee te laten luisteren (en spelen) en om vooral geen haast te hebben. Ik heb een week de 7/8 en de 4/4 (gemaakt door Anton Ostler) te leen gehad en veel bespeeld - en mezelf opgenomen. De Evah Pirazzi-snaren klonken erg lekker op de 4/4, en zeker op mijn opnames vond ik de 4/4 mooier (dieper) van klank. De 7/8 speelde lekkerder/comfortabeler. Toen ik een week later terug kwam bij de bouwer, nog niet 100% overtuigd, maar wel redelijk zeker dat ik een 4/4 viool wilde, liet hij me nog wat meer hele violen testen. Eentje leek best veel op de 4/4 die ik al te leen had gehad, en een andere klonk nogal opgesloten in zijn klankkast. Die vielen eigenlijk meteen af. Er was ook nog een interessante andere viool, eentje die gemaakt was door een autodidact - die had iets speciaals in de klank wat me aansprak, met name in het middengebied. De Ostler had een donkerder, diepere, vollere klank, en de andere viool had een wat helderder, vloeiende klank, maar niet zo'n diepe laagte. Ik besloot deze twee violen ook een tijdje naast elkaar te testen. Ik heb weer veel gespeeld en opnames gemaakt, en begon steeds meer richting de tweede viool te neigen. Maar ik wilde ook graag nog de mening hebben van iemand anders die er verstand van heeft. Ik wilde toch al weer op vioolles, en dus stond ik laatst met de twee violen bij mijn nieuwe viooljuf. Ze dacht heel fijn mee, en gaf aan dat de Ostler wel een prima viool was (goed aansprekend, goede balans in klank, speelt lekker), en dat de andere inderdaad bijzonder klonk, maar ze had er ook een paar vragen bij. De snaren lagen namelijk best dicht op de toets, en de hals had een iets andere vorm dan standaard, wat me bij een eventuele toekomstige overstap naar een andere viool een beetje zou kunnen hinderen. Nu is dat laatste natuurlijk niet perse heel erg als ik goed met de viool overweg kan, en ik betwijfel eigenlijk of ik nog een andere viool zal kopen in de toekomst. Maar goed, ik sluit het niet uit. Diezelfde middag was ik weer bij de vioolbouwer, en deelde mijn bevindingen en die van mijn viooljuf. Hij bood aan om een hogere kam op de viool te zetten. Dat wilde hij eigenlijk al, maar omdat de viool in consignatie is was dat nog door de eigenaar uitgesteld tot het nodig zou zijn. Net vond ik een berichtje dat hij de nieuwe kam erop heeft gezet, en dat hij vindt dat dat de klank echt goed doet. Dus ik ben heel benieuwd! Als het goed is kan ik de viool morgen ophalen om hem weer te testen. Ik ben blij dat ik rustig de tijd kan nemen om tot de juiste beslissing te komen, en ik denk dat ik met beide violen erg blij zou kunnen zijn. Ik houd jullie op de hoogte.
Hoi Fiedelinde, Ik volg je zoektocht hoor, leuk! Wat ik je nog wil meegeven: Mijn viool is een 4/4 viool, maar zo gebouwd dat het voelt alsof je op een kleinere viool speelt. De mensuur is gewoon van een 4/4, maar toch speelt hij zo. Geen idee hoe dat dan kleiner kan voelen, maar ook de vioolbouwer in Amersfoort*, Michael van Berkum, zei dat zomaar uit zichzelf. Het is wel zo dat de toets smal is, net zo smal als van een 3/4 viool. Dat zou dat gevoel misschien kunnen verklaren? En dat terwijl als je mij met mijn viool ziet, mensen soms denken dat het een kleine alt is... Hij is minder slank dan de viool van mijn dochter bijvoorbeeld en oogt daardoor groter misschien. En het komt misschien ook omdat ik klein ben en in verhouding dus mijn viool groter lijkt. Ben benieuwd hoe je verhaal verder gaat. Groetjes, Irene *Foutje: zit in Zutphen.
Ik heb nog een 1/64 liggen en aan een 1/128 is eventueel ook nog te komen, maar wat heeft Fiedelinde daar nu aan?
Dit doet me denken aam mijn tante Alida. Die zette regelmatig de koelkast open om te luisteren of de Blue Band spelen ging.
“De wierheid hat in skel lûd” placht mijn pake te zeggen. Er zijn altijd leden die zich niet aan de Voorwaarden en Regels (willen) houden: Reacties en onderwerpen in een andere taal dan Nederlands (ABN) worden verwijderd. Als ik het dan verwijder krijg je van alle kanten tegengas. Dus zeg het maar Liuwe.
Het moge duidelijk zijn dat de reacties over een 1/64 of zelfs een 1/128e viool geen waarde toevoegen. Blijft over te kiezen voor een 7/8 en een 4/4. De totale lengte van de 7/8-viool is zo'n 2 cm kleiner dan een 4/4. Maar wanneer de lengte van de hals wordt beschouwd valt het verschil reuze mee: 137 mm (4/4) ten opzichte van de 132 mm voor een 7/8. De halsbreedte bij het kielhoutje is slechts een mm smaller bij een 7/8 (22 mm). Maar die ene mm kan het gevoel geven dat de hals stukken smaller is. Het is meer de ervaring c.q. de beleving dan dat het verschil werkelijk zo groot is.
Dat zijn trouwens geen absolute waarden voor een 4/4 viool en een 7/8 exemplaar: per geval kan dat (tienden van) milimeters verschillen Keilhoutje? het zal de spellingscontrole wel geweest zijn toen kielhoutje werd bedoeld, reden te meer om hier gebruik te maken van -het germanisme- "bovenzadel" In mijn ervaring waren met name mijn kleinere klanten of adolescenten met een tijdelijke groei-dip heel vaak beter af met een 7/8 niet alleen vanwege een beetje psychologie, maar beslist ook vanwege fysieke redenen.
Iedereen begrijpt een kielhoutje werd bedoeld en dat het daar ook over gaat. Heb het even veranderd. Waarden kunnen tienden van mm's afwijken? Dat zou dan al kleiner zijn dan de meetfout. Dus veel betekenis heeft die melding niet. Uiteraard zijn er altijd bouwwerken die afwijken van de meest gebruikelijke maten maar dan gaat het echt niet om 'tienden van millimeters'.
Ja, dat verschil tussen een 7/8 en een 4/4 voel je echt wel. Dat kan precies het verschil maken tussen net wel en net niet comfortabel. Met mijn korte en kromme pink voelde die 7/8 alsof ik minder hoef te rekken. Maar... De vioolbouwer heeft me vooral wat kleinere 4/4 violen gegeven om te testen, want er blijkt nog best wat verschil in te zitten onderling. Na wat meer spelen op een aantal 4/4 violen vond ik het toch best goed te doen. Mijn hand en vingers werden alweer wat flexibeler, en ik vond de klank van de 7/8 niet zo mooi als die van de 4/4 die ik probeerde. En zoals ik in een eerdere post al schreef ging het daarna tussen twee 4/4 violen: een mooie Duitse Mittenwalder en een viool die gemaakt is door een autodidact, ene meneer Wijn. Die laatste viool had een wat lage kam, en daar heeft de vioolbouwer vorige week een nieuwe voor gesneden. Wat een enorm verschil maakte dat! De viool bloeide helemaal op en kon voor mijn gevoel nu echt zijn klank kwijt. Hij werd een stuk luider, maar ook interessanter en dieper van klank. Ik was nu nog meer geïntrigeerd door wat de viool te vertellen had. Waar mijn viooldocent eerst de Mittenwalder beter vond werd ze nu best wel verrast door hoe goed de andere viool bleek te zijn. Haar zegen had ik ook. Dus toen was de keuze wel duidelijk! Ik ga woensdag de zakelijke kant verder regelen, maar ik heb mijn nieuwe viool gevonden. Wat een fijn gevoel.
