Goedemorgen. Graag had ik een vraag gesteld over mini beestjes in een oude viool waarvan boven- en onderblad zijn losgekomen en waarvan de randen aangetast zijn, alsof er iemand aan heeft zitten vijlen. Er zitten enorm veel beestjes in: minuscule zwarte en kleine witte. Bestaat er een manier om ze wandelen te sturen zonder giftige bestrijdingsmiddelen die je vervolgens moet inademen? Loont het nog de moeite om een zozeer aangetaste viool te laten herstellen? En besmet je met zo'n viool je houten meubelen in huis? Dank alvast voor uw antwoord!
Het gaat om een levende have in een viool waarvan de bladen los zitten. Is het dan mogelijk daar eens een foto van te maken? Ik ben wel benieuwd naar welke 'beestjes' dat dan zijn. Bestrijdingsmiddelen hoeven natuurlijk nooit te worden ingeademd nadat ze zijn aangebracht. Of het de moeite allemaal loont hangt af van het instrument, bouw en toestand.
Bedankt voor uw reactie, Frits. Er zijn enkele foto's van de viool zelf naar uw mailbox gestuurd, misschien kunt u eens kijken als u wil, maar de beestenboel zelf wil niet poseren voor een groepsfoto. De levende have mag in elk geval hier in huis geen grootschalig veeteeltbedrijf worden, meer nog, die veestapel moet drastisch naar beneden. De witte vriendjes zouden na wat opzoekwerk op het internet een soort witte stofluis/houtluis kunnen zijn. Er schijnen namelijk zo'n 60 soorten stofluizen te bestaan in Nederland. De zwarte zijn echt héél klein, die waren pas goed zichtbaar toen het kinstuk in een bokaal met water werd gelegd en als een zinkende Titanic de talrijke opvarenden met zich meesleurde. Eentje dat achterbleef op de hand leek te prikken wat even een branderig gevoel gaf. Hoe vermijd je dat een op marktplaatsen aangeschafte viool van grootmoeder zaliger met stekende en andere verstekelingen aan boord je huis ongewenst koloniseert? Wat doe je met zo'n Trojaans paard?
Zit de viool in een koffer? zitten de beestjes daar ook? Zitten er gaatjes in en langs de randen (lijmverbindingen) Voor de zekerheid de viool uit de kist laten en beide apart in een grote, dikke plastic zak buitenshuis op een droge plaats opbergen totdat duidelijk is wat er mee gedaan gaat worden. Er zijn mogelijkheden om een instrument te laten "gassen" met blauwzuurgas bij een gespecialiseerd bedrijf dat ook antieke meubels behandelt tegen o.a. houtworm. Dat gebeurt in een gesloten ruimte. Laat een vioolbouwer kijken naar de ernst van de situatie en bepaal dan of behandeling en restauratie zinvol en haalbaar is, anders rest wellicht de Kliko.
Bekijk bijlage 6773 Dank u voor uw reactie, Bert. Het is er nu wel het ideale weer voor. Ik las iets over diepvriezen, maar dat lijkt me niet echt de standaardprocedure voor een viool? Hier alvast enkele foto's van mijn 'aanwinst-met-bijvangst', misschien is deze viool de topic niet eens waard.
In de diepvries? Dat zou ik met een viool niet doen. Het lijkt wel of hier iemand vioolbouwertje heeft gespeeld met een tube Bison-Kit. De viool is behoorlijk verwaarloosd en het het bovenblad zou wel eens los kunnen zijn op de stootnaad. Vele honderden euro's voor de reparaties en nog een flink bedrag voor het optuigen met fatsoenlijke kam, snaren, kinhouder etc.
Blauwzuur is wel een heel gevaarlijk gas wat gemakkelijk kan leiden tot de dood. De KCN-capsule (Kaliumcyanide) die Duitsers in WOII bij zich hadden om zelfmoord te plegen is daar een voorbeeld van. Binnen 10 seconden treedt de dood in. (De KCN wordt via het wangslijmvlies in het bloed opgenomen). Invriezen (temperatuur minus 18°C) geeft een hoog risico op beschadiging van het hout op die plekken waar zich nog enig vocht bevindt door uitzetting. Een hoge temperatuur die de beestjes ook doodt bij 55°C is uiteraard eveneens ongewenst voor een viool. Dan blijft er nog één methode over: zorgen dat de beestjes geen zuurstof hebben om te leven. Dat is een kwestie van vacumeren gedurende lange tijd en dan zullen de beestjes het loodje hebben gelegd. De vraag blijft of het de kosten en de moeite allemaal loont.
Werken met gevaarlijke stoffen moet je dus aan een gespecialiseerd bedrijf overlaten dat daar voor geoutilleerd is.
Ik kan geen informatie vinden van gespecialiseerde bedrijven die vermelden dat ze blauwzuurgas gebruiken. Levensgevaarlijk lijkt mij en dat voor een viooltje. Ook geen informatie wat ze dan wél gebruiken.
Dit klink allicht als vloeken in de kerk, maar kan het veel kwaad om de viool op de foto eens goed onder water te dompelen of te spoelen met alcohol?
Met een stofzuiger creëer je alleen maar onderdruk, geen vacuüm want daar heeft de stofzuiger te weinig vermogen voor. Stel dat je een apparaat hebt wat een diep vacuüm kan trekken en je past dat toe op een zak waarin zich de viool bevindt, dan wordt het instrument ingedrukt en gaat imploderen. Je moet dus een luchtdichte cabine hebben waarin de viool zich bevindt. Dan moet het vacuüm ook heel diep vacuüm zijn, want die beestjes gebruiken maar heel weinig zuurstof. Als er nog een heel klein beetje lucht (zuurstof) in zit kunnen die beestjes weer tijden vooruit. Het zal met een vacuumzak op de stofzuiger dus niet gaan.
Je kan proberen met de viool in een zak te steken en deze te vullen met een ander gas, ... dat lijkt me wel weer specialistenwerk. Ik vond hier op het forum wel een gelijkaardige thread: https://strijkersforum.nl/threads/viool-met-houtworm.321/
Maar daar gaat het wel specifiek over houtworm. Het is de vraag of andere beestjes op dezelfde manier reageren. De kans is weliswaar groot.
Wat een droevige viool. Een eerlijke begrafenis lijkt me de beste oplossing. Cremeren kan natuurlijk ook.
Zo gezegd, zo gedaan. Vervolgens analyse in gespecialiseerd labo waar bleek dat deze 'zwarte stipjes'... geen parasieten zijn. Het zijn niet eens dieren. Blijkbaar instant jeuk gekregen door dat ene witte beestje dat op de viool rondliep en door berichten op dit forum over mijten die strijkstokken aantasten.
Invriezen... Het is dat het probleem al schijnt opgelost, maar anders zou invriezen toch zinnig kunnen zijn. Ieder houten voorwerp bevat vocht. Het evenwichtsvochtgehalte van natuurgedroogd hout in ons klimaat is ongeveer 12 gewichtsprocent. Dat vocht zit er niet in als vloeistof, maar zit moleculair gebonden aan de houtige structuur van lignine en cellulose. Het kan bij bevriezen geen ijskristallen vormen. En dus ook niet expanderen en daarmee het hout kapot maken. Of laat ik nu de waterige bestanddelen van de lijm ten onrechte buiten beschouwing?
Ik stel voor dat u uw viool dan eens even een paar dagen in uw vriezer op -18 laat bivakkeren en ons op de hoogte houdt van uw interessante experiment.
