Hoi, Sedert juli 22 heb ik last van mijn linkerschouder. Eerst dachten ze aan een biceps tendonitis maar na een echo bleek dat ik een slijmbeursontsteking had. Kine gehad maar dit bleek te verergeren. Dan naar een fysiotherapeut en daar kreeg ik te horen dat ik met een frozen shoulder zit. Het gaat na 2 injecties en kine al beter maar cello spelen blijft een uitdaging. Ik ga volg tijdelijk geen les meer en oefen max 2 keer per week een halfuurtje. Na een 30 tal minuten voel ik terug wat spanning dus stop ik dan. Zijn er hier nog mensen die een blessure hebben gehad? Kun je nu terug oefenen of blijft dit een aandachtspunt? Balen vind ik toch een beetje. Vorig jaar net een nieuwe kist gekocht...en nu staat die daar maar te staan...stof te vangen... Gr
Dat is balen! Er zijn gespecialiseerde fysiotherapeuten, m.n. Cesar/Mensendieck. Kijk eens op Muziek en Zorg of bij een gespecialiseerde regionale polikliniek voor muziekgerelateerde klachten zoals Revalidatie Friesland (er moeten er meer zijn in NL) Voor de laatste is een verwijzing van de huisarts nodig en vaak zijn er wachtlijsten. De zorgverzekering dekt poliklinische behandeling naar ik meen uit het basispakket! Beterschap & Sterkte!
Een jaar of vijf geleden heb ik een frozen shoulder gehad. Erg vervelend. Wel gewoon blijven spelen, maar korte sessies. Als ik zo vrij mag zijn je een advies te geven, oefen in plaats van twee keer in de week een half uur, vier keer in de week een kwartier. Dat is beter voor de spieren en efficiënter kwa studeren. Misschien kan je dit langzaam gaan uitbouwen tot vier keer in de week twintig minuten. Heel veel sterkte, het duurt een tijd voordat het over is, maar het gaat weer voorbij.
P.S. Een goede muzikale oefening zonder instrument is visualiseren. Als je een moeilijke passage hebt, visualiseer deze dan zonder instrument te gebruiken. Ook is een oefening zonder klankbeloning bevorderlijk voor je spel. Je zou dus kunnen proberen om zonder te strijken passages te spelen, concentreer je dan op je houding en ontspanning, maak de moeilijke passage zo klein mogelijk. Drie keer heel langzaam. Dit is heel effectief, je zal ervaren dat de beleving en belasting heel anders is. Op deze manier kan je kort, maar heel effectief studeren. Succes en nogmaals beterschap!
Ik heb dit met grote verbazing gelezen: cello leren spelen middels visualiseren! Je hebt dus helemaal geen instrument nodig. Zo kun je dus -als voorbeeld- de Suites van Bach 'spelen' zonder instrument en zonder strijkstok? Nee, dat gaat er bij mij niet in. Heeft u een onderbouwing van uw bewering? Die zou ik graag bestuderen.
Zoals ik zei, bij moeilijke passages en die zo kort mogelijk maken. Natuurlijk geen hele Suites. Het is een bekende methode onder musici en topsporters. Bijlage: master scriptie onderzoek ten bate van gitaarmethode voor gevorderden. flamenco gitarist Edsart Udo de Haes.
Aha. Ja, dat is bekend. Maar zo leer je geen cellospelen. Waar het hier om gaat is de motorische beweging behorend bij een (moeilijke) passage in het hersengebied c.q. geheugen, 'inslijpen' zodat de motoriek vanzelf gaat. Inderdaad, dat doen sporters ook. Maar die hebben ook maar beperkte mogelijkheden op een wedstrijd te laten zien wat ze kunnen. Bij hoog springen is het maximum drie sprongen. Dan moet je welhaast visualiseren. En zo kan ik ook nog steeds hele vioolconcerten uit het hoofd spelen. Het enige waar het op stuk kan lopen is de motoriek ongewild wijzigen (vingerzetting, streek), want dan wordt de conditie welke er ooit is ingeslepen niet herkend in het brein en loopt het spaak. Het is me duidelijk, maar toch geheel iets anders dan ik eerst meende te lezen. Gelukkig maar, want dat zou naar mijn mening ook niet kunnen.
Jammer! Ik had me aangemeld voor de halve marathon en dacht als niet zo sportief persoon met deze methode wel de eindstreep te kunnen halen, maar heb me toch maar weer afgemeld
Voor mij was Mensendieck-therapie een uitkomst. Een confronterende en buitengewoon verhelderde ervaring deed ik daarbij op door slechts in ondergoed gekleed cello te spelen voor een spiegel. Therapeut Ans Samama heeft een aantal erg goede boeken over musiceren zonder pijn geschreven.
Als de ontsteking weg is, zou ik je adviseren om naar een masseur te gaan die bekend is met frozen shoulder massages. Om alles los te masseren. Een gediplomeerde masseur kan vaak langer masseren in tijd dan een physiotherapeut aan tijd heeft.
Ik heb ook jaren geleden een frozen shoulder gehad, dat was dus gevalletje infectie na een onfortuinlijke val op mijn schouder en kort daarna door operatie aan voet met krukken moeten lopen. Rampzalig! Die krukken gauw aan de kant en toen dus maar looprek die we nog hadden staan van onze oude vader. De frozen shoulder is echter door een fysiotherapeut helemaal vakkundig weggewerkt, deels met shockwave apparaat en verder doodgewoon manueel handwerk. Het is dus echt hélemaal weg!!! Maar intussen wilde ik natuurlijk wel met cello op de één of andere manier vorderen. Dat gaat zeker wel deels via visualisatie. Ik ben het wel eens met Frits dat uiteindelijk de fysieke oefening het belangrijkst is, maar je kunt wel al goed voorwerk doen door de visualisatie zoals Gerundino aangeeft. Wat ook heel goed gewerkt heeft op die manier, is jezelf de tenorsleutel aanleren! Elke dag een serie noten in je hooft omzetten in je hoofd, werkt echt! Toen ik weer cello kon gaan spelen, heb ik een bundel Kodály duetten die allemaal in de tenorsleutel, met mijn leraar gespeeld (in ieder geval de eerste partij was in tenorsleutel en die speelde ik). Dat was dus ook de 'finishing touch' die zo noodzakelijk is om het echt helemaal in je te krijgen (en dat is weer dat iets dat onvervangbaar is!).
