JJW

Ik ben Jean-Jacques (meestal afgekort tot JJ).
Waarschijnlijk ben ik, als 73 jarige, niet de jongste vioolleerling. Waarom wil ik dan nog zo graag viool leren spelen?
In mijn jonge jaren, als 14 tot 15 jarige, heb ik vioolles gehad. Helaas ben ik er na twee jaar mee gestopt. Dat kwam doordat ik toen als jonge puber overal tegen was. Dus ook tegen de viool, de vioolles en vooral de vioolleraar. Achteraf gezien heb ik hier altijd spijt van gehad.
Jammer genoeg heb ik het vioolspelen daarna niet meer opgepakt. Wel heb ik gespeeld op een klassieke gitaar. Maar ja … een gitaar is geen viool.
Eerder dit jaar, tijdens het bijwonen van een uitvoering van de Matthäus Passion heb mij ineens gerealiseerd dat als ik nog viool wil leren spelen, ik er nu, en geen moment later, aan moet beginnen. De dag erna heb ik een viool gehuurd en ben begonnen met de basis van de basis te oefenen, zoals houding van de stok, vioolhouding, stemmen, vingerzetting op de eerste positie en toonladdertjes. Een maand later ben ik op zoek gegaan naar een vioolleraar en heb er een gevonden die in mijn dorp (Venray) les geeft op 10 fietsminuten van mijn huis, en met wie ik een uitstekende klik heb.
Inmiddels ben ik ruim 5 maanden verder en ben enkele menuetjes van Bach aan het instuderen.
Mijn doel is plezier en voldoening uit mijn vioolspel halen en mijn ziel er in kwijt kunnen. Het hoeft daarvoor niet perfect te zijn.