Even voorstellen, Ik ben musicus van beroep. Cellist om precies te zijn. Als zodanig ben ik verbonden aan een van de grotere symfonieorkesten van Nederland. Lezend op dit forum zie ik dat er mensen zijn die menen een strijkinstrument te leren bespelen zonder daarvoor les te nemen. Hoewel ik het toejuich dat je niet meteen voor alles een deskundige inschakelt, waag ik hier op te merken dat het niet is uitgesloten dat dit streven op een teleurstelling zal uitdraaien. Waarom ik dit stel, wil ik graag in het kort verduidelijken. Muziekmaken is in essentie gebaseerd op twee aspecten: 1) technische beheersing van het instrument en 2) kennis over ´hoe muziek te maken‘. 1.1) Door geen les te nemen is de kans groot een verkeerde lichaamshouding aan te wennen. Eenmaal gewend is deze lastig af te leren en zal uiteindelijk leiden tot technische beperkingen, vermoeidheid en pijntjes, met demotivatie en mogelijk stoppen met spelen als gevolg. Zonde en onnodig. Een goede houding leer je noch uit boeken, noch van foto’s of internet. Een goede houding heeft alles te maken met verantwoord spiergebruik en staat los van uiterlijkheden. Een goede houding leer je aan onder begeleiding van een goede leraar. 1.2) Studeren heeft niets te maken met ‘saai oefenen’, zoals ik hier en daar op dit forum lees. Het eindeloos herhalen van oefeningen zonder meer, is inderdaad saai. Maar dat is ook geen studeren. Studeren is het actief zoeken naar oplossingen voor technische problemen en is dus een creatieve bezigheid. Dat je daarbij passages herhaalt is dan niet een doel op zichzelf, maar een gevolg van je zoektocht. Geconcentreerd studeren is boeiend en interessant: je bent resultaatgericht bezig. Studeer je op deze wijze, dan zul je als beginner evenveel kunnen genieten van het spelen van een losse snaar, als de gevorderde dit kan van het spelen van welk moeilijk stuk dan ook. Want het gaat er niet om wat je speelt, maar vooral ook hoe je het speelt. 2) Muziekmaken is iets anders dan het oplezen van een tekst. Bij oplezen staat het verstrekken van informatie voorop, bij muziekmaken vertel je daarentegen een verhaal, waarbij je sfeer en uitdrukking wilt oproepen en overdragen. Deze aspecten komen naar voren in een heel werk, maar ook in een enkele noot. Technische zaken zoals intonatie, tempowisselingen, dynamiek en klankvorming staan je daarbij ten dienst. Techniek is dus nooit een doel op zichzelf, maar altijd gericht op de muziek. Een en ander is land-, periode-, en stijlgebonden. Muziekmaken is een onuitputtelijke bron van genoegen. Om toegang te verkrijgen tot die bron, heb je een gids nodig die je daarnaar begeleidt. Zonder leraar verzand je al snel in een moeras, nog voordat je de bron hebt bereikt. Zonde en volstrekt onnodig.
Dan zou je de lessenaar ervoor moeten zetten, op een dusdanige hoogte dat de tekst nét boven het bladmuziek uitsteekt.
Ik denk dat de nieuwe leden van het forum voordat ze zich kunnen inschrijven eerst verplicht deze tekst moeten lezen
De vraag die zich nu bij mij voordoet is: welke tekst wordt bedoeld? Zou dat die van post #1 kunnen zijn?
Een treffende gelijkenis, de leraar als gids. Daarmee geef je meteen aan hoe een leraar zich zou moeten opstellen: een gids die je liefde bijbrengt voor de dingen die je onderweg tegenkomt maar ook die je zal leren hoe je uiteindelijk op eigen benen leert staan en zelfstandig oplossingen bedenkt. Uiteindelijk zichzelf weer overbodig maakt. Ik geniet altijd van mijn lessen, alleen al omdat mijn "gids" mij weliswaar veel ruimte laat maar vooral mij een richting wijst waarvan ik zeker kan zijn dat het goed is.
