Op Marktplaats wordt door een zekere Daniel een viool van Willem Bouwman aangeboden voor € 800,-. Ik heb hem via de mail erop gewezen dat zo'n viool veel kostbaarder is en dat hij dat instrument op een andere wijze kan verkopen. Maar nu slaat bij mij de twijfel toe: help ik een dief een instrument te verpatsen? Hij had geen idee van de waarde! Er is nu al drie keer op het instrument geboden, het laatste bod was al € 2500,-! Worden vermiste instrumenten ook ergens geregistreerd?
Hoi Liuwe, Als je laat bieden weet je natuurlijk nooit precies wie het laatste en hoogste bod gaat doen. De prijs staat dus nog lang niet vast. Straks krijgt hij er meer voor dan dat hij ooit heeft betaald. Dit soort dingen spelen zich dagelijks af en niet alleen met violen. Ik zou zeggen verkoop hem via een vioolbouwer dan is het voor beide partijen duidelijk wat de prijs is en is iedereen tevreden. ( hoop ik ). Ik zou zeggen hou het in de gaten en laat het even weten wat de eindstand is geworden. Rob.. (Dit bericht is door robbedoesje bijgewerkt op 10/12/2006 om 15:20 uur)
Tijdens wat zoektochten kwam ik natuurlijk al een tijd geleden dit artikel tegen over het overlijden van de heer Bouman maar als dan ook nog een instrument van Bouwman via Marktplaats in plaats van Tarisio, Skinners of Christys verkocht gaat worden. Maar aan de andere kant… Kijk eens waar de inboedel van Max Möller verkoch… verkwanseld wordt. Waar blijven al die pracht instrumenten? Het grote geld, het nieuwe geld koopt kopstukken, Top instrumenten die miljoenen waard zijn en worden. Ik woon zelf in Den Haag en kom met enige regelmaat in de Molenstraat. Jawel, fiets langs de winkel van Vedral, de voormalige winkel. Reist bij mij toch regelmatig de vraag waar straks al die instrumenten naar toe moeten gaan. Soms zou ik wel willen dat ik een paar miljoen euro’s had en dat ik een dergelijk instituut als dat van Vedral kon behouden, dat ik de centen had om er “Uitleen museum” van te maken. Een museum dat financieel niet afhankelijk is, gewoon bezocht kan worden door… vioolliefhebbers, de instrumenten kunnen uitlenen aan jong talent, en een bakermat is voor de beginnende vioolbouwer. Ach dromen mogen er zijn Remi
Hoi Remi, Ik ben het helemaal met je eens. Bert wees ons daar op in een ander topic ( max muller ). Ik wil helemaal geen winkel al had ik het geld daarvoor. Ik wil niet steeds gestoord worden door klanten. Maar wel goed dat er mensen zijn die dat wel leuk vinden. Ik heb niet zoveel spullen maar als ik ze had dan zou ik ze zeker niet op marktplaats willen hebben. Nien heeft het gelijk opgeschreven. ( robbie wil niet op marktplaats ) zelfs mijn kwastjes niet. Gewoon helemaal niks. Straks sta ik er zelf nog. Dat raken ze nooit kwijt. Het gaat zo stinken allemaal. Bah. Rob.
Hoi Liuwe, Ik ga het allemaal niet volgen hoor dat marktplaats gebeuren. Wil wel graag weten wat de eindstand is geworden. Weet je alwat ???? Rob..
Als je in plaats van hier op dit forum inlogt op Marktplaats en dan "viool Willem Bouwman" intoetst, dan kun je het gebeuren volgen. De stand is nog altijd € 2500,- , niet veel voor een èchte Willem Bouwmanviool. Hij verkocht ze zelf volgens mij heel wat duurder!
Oh, is Bouman overleden? Kan me nog herinneren dat hij jaren geleden in de KIJK stond met zn computergestuurde vioolherkenner. Edit: Even gezocht op internet: vorig jaar Kerst dus al. (Dit bericht is door Christoff bijgewerkt op 13/12/2006 om 12:49 uur)
Hoi Christoff, computergestuurde vioolherkenner ? Wat is dat nu weer ? Ik denk dat ik even moet gaan googlen. Nog nooit van gehoord. Rob.. (Dit bericht is door robbedoesje bijgewerkt op 13/12/2006 om 15:45 uur)
In memoriam Willem Bouman 3-1-1922 24-12-2005± Op 24 december j.1. is onze zeer gewaardeerde collega en oud-lid van de NGV Willem Bouman overleden. Willem Bouman werd in Leeuwarden geboren als zoon van amateur¬vioolbouwer Feiko Jacob bij wie hij de beginselen van de viool bouw en reparatie, restauratie van strijkinstrumenten en strijkstokken leerde. Vanaf 1948 volgde hij de opleiding viool bouw aan de vioolbouwschool te Mittenwald, waar hij in 1951 de opleiding met de meestertitel afsloot. Hij vestigde zijn atelier in Den Haag aan de Hofsingel, in 1958 werd het atelier en woonhuis verplaatst naar de Herenstraat en daar is het gebleven tot op heden. Bouman hield zich zowel met de restauratie als ook met nieuwbouw, expertise en handel in strijkinstrumenten bezig. In zijn atelier heeft hij altijd meerdere medewerkers gehad,zowel voor de reparatie als voor de nieuwbouw. Als stokkenmaker hield hij zich bezig met het vervaardigen van barokstokken. Later heeft Willem Bouman zich ook beziggehouden met wetenschappelijk onderzoek, o.a.vastleggen van klankgrafieken etc. Op zijn 65ste verjaardag werd hij in Den Haag gehuldigd met een tentoonstelling in het Haags Gemeentemuseum. Ter gelegenheid hiervan werd een biografie uitgegeven. Ik denk dat Remi hier vast veel meer vanaf weet en mogelijk ook anderen mensen. Ik stop even met zoeken. Rob.
Rob, Dat stukje wat je plaatst van de site van het NGV heb ik destijds ook ingestuurd naar JP. Helaas was dat pas in maart of zo, dus een beetje achter de feiten aan lopen. Het is dus niet geplaatst, even als het stuk dat ik van jou kreeg over Max Möller. Bij Möller, waren we er wel “op tijd bij" zoals dat heet. Bij het overlijden van Willem Bouman moet ik weer eens terug gaan in de tijd, een kleine anekdote Toen ik eenmaal de viool weer had opgepakt en bemerkte dat ik ook wel eens ’s-avonds wilde spelen, strijken, proberen te studeren heb ik eerst een gewone houten soudine gekocht bij Alexander Oosten in Rijswijk, lekker dicht bij mijn werk. De volgende stap was om een hotel-sourdine te kopen want die dempt werkelijk als een reus. Dus op een vrijdag middag lekker op de fiets de stad in, langs Vedral, en daarna op naar Bouman (die was tenminste open) – Vedral zinds het overlijden van Jospeh Vedral, alleen op zaterdag en dan nog op afspraak. -. Dus bij Bouman naar binnen en wachten want Bouman heef het druk. De vraag naar een hotel-sourdine bracht de dame in de winkel een beetje van haar stuk. Met een beetje rood hoofd werd er enige navraag gedaan en de dikke catalogi kwamen op de toonbank. De lieftallige dame had er tot toen nog nimmer van gehoord. Moet je voorstellen dat je als beginnend violist bij Bouman staat, ergens achter in de zaak zit een celliste een aantal strijkstokken uit te proberen, vlak achter je, nee in de ruime naast de ingang staat een meiske van amper vijf jaar wat op een viooltje te jengelen. Gewoon een heerlijke omgeving waar ik deel van uit mocht maken. De sourdine waarom ik had gevraagd was ik bijna helemaal vergeten en stond eigenlijk meer te genieten van de ambiance waarin ik mij op dat moment mocht begeven. En toen op eens het hoofd van Willem zelf om de hoek, vol belangstelling als of het om de verkoop of het advies ging van een waardevol of kwalitatief pracht instrument. Hij mompelde iets van “zo’n verchroomd loodzwaar blok voor op de kam” Links onder in die lade daar” en wees nar de lade, Knikte nar mij en ik antwoordde met een knipoog. Gewoon mensen onder elkaar, gewoon vioolbouwer en klant. Op een of andere manier sprak het Willem aan en even later stonden we “achter” in een deel van zijn atelier, zijn werkplaats. Ik vertelde van mijn Chinese viooltje, de voorliefde, Vedral, 11 jaar en de viool. Het ijs was volledig gebroken en ineens stond ik met een viool in de handen, “Hier houd eens vast, wees wel voorzichtig, sorry maar ik kan het niet genoeg benadrukken maar je moet erg voorzichtig zijn met muziek instrumenten ze zijn vaak zeer kwetsbaar, zeker als ze erg oud zijn, maar ook nieuwe instrumenten zijn kwetsbaar. Wees er altijd zuinig op.” Opeens stond ik met een instrument van grote waarde in mijn handen, handelswaarde. Dat kwartiertje, misschien tien minuutjes dat ik “achter” was bij Bouman is me best bijgebleven. Gewoon de hartelijkheid, maar ook de sfeer in de winkel, de ambiance en de voorkeur voor de viool. En in eens stond ik weer in de winkel, een knipoog van Willem en de sourdine lag klaar, afrekenen en de droom was over. Op de fiets naar huis nog wel even twee keer gecontroleerd of ik werkelijk een sourdine gekocht had. En, Ja hoor, ik had er echt een, geen droom dus. Remi
Opeens stond ik met een instrument van grote waarde in mijn handen. O Remi toen ik dit las moest ik in ene denken aan ook zo'n voorval. Ik was lekker thuis bezig met een viool toen de telefoon ging. Het bleek dat het mijn leraar was. Hij zegt Rob ik heb hier een Stradivarius liggen van iemand kom even want dat kunnen we gaan kijken samen. Remi toen ik daar was mocht ik hem vasthouden en bekijken. De waarde daar ging het mij niet om want die word bepaald door de markt wat ook moet. Alleen al het kijken en onderzoeken was heel mooi en leerzaam. Weet jij trouwens meer van die computergestuurde vioolherkenner omdat je er geweest bent ? Rob.
ik heb een poosje rond gekeken op internet maar ik kan niets vinden over de computergestuurde vioolherkennner. Zal vast aan mij liggen want ik ben daar nog niet zo'n held in. Wil iemand anders misschien een gokje er aan wagen want ik wil er wel meer van weten eigenlijk. Rob..
Dan zul je contact moeten opnemen met het tijdschrift KIJK. Die hebben namelijk jaaaren geleden een artikel gehad met foto's van dit apparaat wat Bouman zelf gemaakt heeft. Dan heb ik het over de jaren '90. Vermoedelijk van 93 t/m 99 ofzo. De werking kwam hier op neer dat voordat een viool uit elkaar ging deze in het apparaat ging en het geluid dmv grafieken e.d. geregisteerd werd. Als de viool gerestaureerd was ging ie weer het apparaat en werd dmv verschuiven stapel e.d. de viool weer zoveel mogelijk gelijkgebracht aan het geluid wat ie voor de restauratie maakte. Het is zelfs op TV geweest zie ik met wat zoekwerk: http://noorderlicht.vpro.nl/afleveringen/2146536/ Rob als je meer wilt weten/zoeken over Bouman zoek dan via www.google.com en toets daar in: "willem bouman" viool
@ Beethoven. Heb jij die foto van Bouman met zn computergestuurde vioolherkenner ooit opgeslagen? De link werkt niet meer dus de foto staat helaas niet online meer.
Pffff... heftig Aan Remi dan maar: heb jij nog wel ergens de foto's die je gemaakt hebt van het pand van Vedral. De linken hier ergens op het forum werken niet meer.
Ik kan de foto's zo snel niet vinden maar als het mee zit ga ik morgen toch de binnenstad in en maak dan nieuwe foto's. Remi
