Drie jaar en een half speel ik nu en er heeft nog nooit iemand mij met kritische commentaren mijn LOL in mijn instrument kunnen afpakken. Zie mijn avatar. Of je dat nu leuk vindt of niet ik blijf spelen en gelukkig heb ik een minder elitaire vioolbouwer die snapt dat elke klant, dus OOK iemand 'die maar wat fiedelt' in principe koning is.
En wat mij betreft ik stop met het delen van info over old time fiddle, het is het niet waard dat ik hier anderen nog verder wijzer maak. Ik heb er hard voor gewerkt om te weten wat ik nu weet en alles wat ik verder nog allemaal ontdek houd ik fijn voor mezelf. Veel te goed ben ik altijd geweest voor anderen.
Het gaat over de setup die werd uitgevoerd door de vioolbouwer. Ik dacht misschien dat er een speciale stemming werd aangebracht, maar mogelijk dat je het dan zelf niet precies weet? Nou ja, dan laten we het maar zo.
Niet dat ik nou een fiddelaarster ben (verre van dat), maar toch kwam ik op mijn jacht naar vrolijke muziekjes voor folkbandjes deze site tegen: http://www.folksweden.com/ en hier kun je dan weer doorklikken naar Ameriaanse muziek (bladmuziek én voorgespeeld!), Zweedse muziek (idem) en Ierse/Schotse muziek, hier in één overzicht (en ook weer bladmuziek+youtube opname). Je kunt dus gaan meespelen, je kunt erop oefenen door het eerst op 0.75 speelsnelheid mee te proberen te spelen. En voor wie noten lezen haat en wel een goed gehoor heeft, is het ook mogelijk het op gehoor aan te leren. Misschien is dit wel wat voor je @Beginnertje (en andere Fiddelaars op het forum). Ik kwam het overigens niet heel toevallig tegen: @Tobias, van ons forum, attendeerde mij op het bestaan ervan. Dank je wel, Tobias, ook al kun je de letters op het forum helaas niet meer lezen. En mocht je helemaal enthousiast raken van folk: in Californië een stuk ten noorden van San Fransisco is er komende zomer (weer) het nodige te beleven op het gebied van muziek en dans. https://www.larkcamp.org/ Ik ben er nog nooit gweest; 't is ook een beetje uit de buurt.
Bij old time komt het vooral neer op leren via gehoor , op gevoel. Als het goed zit zit je net niet naar bladmuziek te staren, wat ook nefast is voor leren improviseren vind ik dan zelf. Zelf heb ik er ook over gewaakt da ik durf afwijken van recht strijken en meer vanuit pols strijk Het is een traditie waarbij muziek auditief wordt doorgegeven, de melodie is dan vaak ook eenvoudig. Je zou het misschien niet zeggen maar het kost moeite zo ongepolijst te klinken
Ik kan het ook in redelijk normale tuning spelen en recht strijkend. Boven op de gang klinkt mijn viool mooi daar hangt niks tegen de muren .
LOL. Vandaag speelde ik mijn eerste echt dansbare eigen versie van een old time tune genaamd Angelina the Baker. Ik heb er voetpercussie aan toegevoegd wat al vrij zeldzaam is voor Appalachian fiddle denk ik, en het werd iets zeer afwijkend en raar, het kan dus géén old time genoemd worden. Maar wel dansbaar : In het begin was het wat zoeken hoe ik de tune met de voetpercussie kon laten samengaan, maar ik had al snel mijn draai gevonden. Nuja, aan mijn gezicht is te zien dat ik er wel een beetje bij moet concentreren. Het is een kort fragment uit een video die zo een tiental minuten duurt, ik slaag er steeds beter in 'niet uit de carrousel te vallen' zoals mijn goede vroegere vioollerares het noemde. Verder blijf ik verder werken aan vertraagde versies van bepaalde fiddle tunes, dit is opnieuw Two soldiers, maar ditmaal met een door mezelf gemaakte backing track waarbij de gitaar is ingesteld op Celtic slip jig zonder swing in een 9/8 ritme, tempo is 40BPM. Ik speel hier volgens mij gewoon GDAE maar een halve trap lager gestemd. Two Soldiers beter gekend als Blue-eyed Boston Boy is een typische bluegrass tune normaal gezien. Ik speel hier enkel op repeat de eerste paar regels van de tekst. Ik moet nog een vervolg maken van de backing track zodat ik ook de rest van de tune goed heb. Als je even doorluistert hoor je ook de backing track zonder dat ik erop meespeel.
Wat leuk is dit, @Beginnertje! Ik noem je eigenlijk liever nog @Doorzettertje! Je laat zien wat voor moois en leuks je met viool kunt behalve dan op de klassieke toer te gaan. Alhoewel strijkinstrumenten allang worden ingzet bij het spelen in andere muziekstijlen, worden onze instrumenten nog maar al te vaak geassocieerd met klassieke muziek door jonge en oudere mensen die er niet zoveel vanaf weten. Lekker vanalles uitproberen met meespelen. Je kijkt heel geconcentreerd en aan 't eind kan er een voorzichtig lachje vanaf. Maar jezelf opnemen en dat publiceren....ik zie het mijzelf niet doen! Ik ben benieuwd naar je volgende experiment(en).
Hey Marcelita, wat een leuke reactie! En ja, mijn vioollerares zei me in het begin eens : viool is een instrument voor doorzetters, in het begin kan je nog niet veel en het is een lange weg, maar gaandeweg ga je steeds meer jezelf kunnen uitdrukken in je spel. Ik heb die uitspraak altijd onthouden en het was en is nog steeds een houvast op de moeilijkere momenten. Ik experimenteer geregeld met wat er allemaal mogelijk is , zo heb ik een hele tijd geleden in een hele rare tuning (D#F#F#D#) eens iets heel Tool-achtig geïmproviseerd - vind ik dan zelf hè, dat het Tool-achtig klonk- Voor wie ze niet kent: Tool is een progressieve metalband uit de VSA waar ik enkele jaren geleden veel naar heb geluisterd. Ik zal eens kijken of ik dat krijg geüpload via mijn smartphone zo meteen. Wat betreft mezelf opnemen en dat online gooien: het stoort me eigenlijk niet zo wat de meeste mensen over mijn persoon zouden kunnen denken, al zou 99% denken van "Oh nee, daar heb je die rare trut weer die denkt dat ze viool kan spelen!" Ik zoek helemaal niet naar 99% , die 1% die zonder vooroordelen of kwaadaardige gedachten verder kijken dan louter iemands fysieke hoedanigheid of iemands status, geld, macht, aangeboren intelligentie, verworven kennis of bezittingen: dat zijn mijn soort mensen.
Hier het beloofde voorbeeldje van mijn experiment met een sterk afwijkende tuning. Zo kan een viool dus ook klinken. En dit is dan 100% akoestisch, zonder enige bewerkingen achteraf.
Sommige experimenten mislukken , soms pakt het wel goed uit. Ik had behoefte de blues te spelen vandaag en omdat ik enkel Elk River Blues ken heb ik meteen mijn eerste poging een eigen volledige improvisatie van een blues nummer opgenomen. Als je goed luistert hoor je me dus klagen over al het drama in mijn leven waar ik niet om gevraagd heb Na dit nummer schoot een fijnstemmer kapot, ik moet vandaag naar de vioolbouwer maar alles nakijken gaat pas tweede helft volgende week worden. Dat zal me leren te klagen over het leven en de blues te willen spelen. Ik denk dat kam ook wat verkeerd staat ook en misschien zijn nieuwe snaren aangewezen.
En daar zijn ze : de zwemmende vingertjes die meebewegen met de golven van de zee, als visjes Ik gebruik even de metafoor van mijn oude vioollerares die het zo goed kon uitleggen, veel beter dan ik hier doe haha. Ze had me verzekerd dat die flexibele vingers met de tijd vanzelf zouden komen:
Als iemand een analyse heeft van mijn 'nieuwe' grip mag dat altijd! Ik weet niet welke soort bowhold ik hier eigenlijk hanteer, wel dat het zo werkt. In ieder geval ik begin steeds meer als een typische fiddler te strijken denk ik? De oude viool waarop ik hier speel ligt momenteel bij de vioolbouwer, er komt een kam op die past, een nieuwe set snaren en hij wordt gepoetst. Zelfde ongeveer maar dan een nieuw staartstuk in plaats van een nieuwe kam gebeurde met mijn goede viool die ik vandaag ophaalde. Wat een topwerk heeft mijn vioolbouwer geleverd!
Ik weet niets van fiddler strijken, maar ik hoor wel dat het bij je allemaal steeds meer naar fiddle muziek gaat klinken! En ik wilde je ook meegeven dat jouw inbreng bijdraagt aan 'leven in de brouwerij' van het strijkersforum! Je laat zien hoe leuk het is muziek te maken en je een bepaalde speelstijl eigen te maken. Erg leuk om te volgen!
Dank je Marcelita. Ik voel me gezegend omdat ik een heel eerlijke vioollerares had die me op een geven moment na een dik jaar letterlijk zei: Weet je wat vergeet wat ik je gezegd heb, je moet geen noten lezen, ik merk dat je veel beter bent in op gevoel naspelen en die aangaf even later dat ze me had kunnen helpen met de basis, maar dat ik vanaf dan alleen verder moest een weg zoeken, omdat ik zo graag wou leren fiddle spelen. Zij hield me ook steeds voor : let op het moet niet zo gepolijst en verfijnd klinken, bij fiddle mag het net wat rauw zijn ; dat ze net dat probeerde te verhinderen dat ik als een violiste zou gaan klinken is iets dat doen veel lesgevers haar niet na denk ik. Je hebt wel fiddlers die naarmate meer tijd verstrijkt meer 'viool' gaan klinken omdat ze hun arsenaal technieken zwaar hebben uitgebreid en een meer gepolijste klank nastreven daarin, maar ik wil net dat authentieke Appalachian geluid.
Ik ben nu begonnen met wat ze 'modal tunes' noemen. Hier is mijn recente nieuwe fiddle hero Dwight Diller (rip) die zijn eigen interpretatie van Yew Piney Mountain geeft. Je hoort hier goed dat authentieke en rauwe dat zo eigen is aan het genre. Ik verlaat hiervoor zelf eerste positie als ik dit oefen.
