Ik heb dit weekend een altviool op de kop kunnen tikken, ik vind zelf dat ze een erg mooie klank heeft en ik verschoot ook van de resonantie. Heel het hout begint te resoneren als ik enkele noten zing in de buurt van het instrument (wat ik totaal niet heb met mijn viool). Ze weegt trouwens ook lichter dan mijn viool ik vermoed dus dat de bladen wat dunner zijn. In de viool staat een inscriptie het lijkt gegraveerd (of gebrand?) In het hout dus geen etiket. De tekst luid "inurbe cremonese remy" de eerste woorden staan wat schuin als een dakje en Remy staat eronder. Ik heb even gegoogled maar kan er niets over terugvinden heeft iemand een idee naar welke vioolbouwer dit kan wijzen? Ik kan eventueel wel wat foto's plaatsen indien gewenst .
Deze altviool is lichter dan een 4/4-viool? Het verschil in gewicht hangt voor het grootste deel af van de grootte. Aangezien een altviool in het algemeen groter is dan een viool, zou die eerder zwaarder zijn dan lichter. Dunnere bladen tikken niet zo veel aan. Wat is het gewichtsverschil eigenlijk? Wat is de grootte van de alt?
Gewicht wordt niet alleen bepaald door de bladen, maar ook door de zwaarte en breedte van de toets, het materiaal van sleutels en met name kinhouders en nog een aantal andere factoren. De beschrijving van het brandmerk kan misschien wijzen naar een atelier in Mirecourt, maar onze specialist in Franse zaken ChrisH kan hierover wellicht iets zinnigs zeggen.
De viool weegt 533 gr de alt 497gr. De alt heeft een corpus lengte van 39,4 lengte met hals en krul 65,2 cm de viool 36,4 en 60,5 het kinstuk van de viool is wel een zwaardere uitvoering. Hierbij ook wat foto's ik heb ook geprobeerd de inscriptie te fotograferen.
Afgaande op de afbeeldingen zit er een groot verschil in de kinstukken. Bert schreef het al. Die van de viool is een joekel. Haal ze er van beide instrumenten maar eens af en weeg maar eens weer. De grootte van de alt is 15,5 inch: een gangbare maat.
Dat zal inderdaad wel het verschil maken, dom dat ik er niet zelf aan dacht, het kinstuk op de viool is ook ebbenhout en dat op de alt is kunststof, ... . Doet me wel afvragen of dat kinstuk de resonantie van mijn viool niet negatief beïnvlod maar dat is weer een heel eigen topic . Ondertussen met de info van Bert ook wat verder gezocht en het lijkt inderdaad op een alt van Jean Maturin Remy uit Mirecourt die dit brandmerk gebruikte op violen rond 1820. Het leest trouwens "in urbe cremoniae Remy" maar geen idee hoe zeker te weten dat dit inderdaad afkomst is, ...
Eens te meer het bewijs dat een ouderwetse 'klassieke' schoolopleiding nog altijd voordelen biedt ten opzichte van sommige internetparafernalia. Leve de vooruitgang. Maar 'Inurbe Cremonese' (mijns inziens 'In urbe Cremonese') betekent letterlijk niet meer dan 'In de stad Cremona'. Op het woord (eigennaam) 'Remy' is een vertaling uit het Latijn niet van toepassing. Overigens heeft het begrip 'In urbe' in de loop van de tijd wat wijziging ondergaan: waar in de Vulgaat nog sprake is van 'In urbe nostra' waarmee Rome wordt bedoeld, is het later verwaterd tot 'Nela nostra citta', ofwel 'In onze stad'. Om terug te keren tot de -mogelijke- bouwer van de betrokken altviool: https://www.liveauctioneers.com/item/53343713_44-size-violin-signature-in-urbe-cremona-remy
Dat zou dan de reden kunnen zijn dat Google 'gedacht' heeft, "hé, dit is geen Latijn!" Als ik de link open die Hopf ons gaf, krijg ik echter geen informatie over wie de mogelijke bouwer zou kunnen zijn. Althans, ik kan het niet vinden.
Het brandmerk is alvast erg gelijkend maar dat zegt natuurlijk niet alles. De mijne is wel in zeer goede staat maar is natuurlijk niet voorzien van dergelijke versieringen. Blijkbaar werden de violen met dit brandmerk gemaakt in een atelier in Mirecourt tussen 1800 en 1880, en de prijzen van deze violen die ik heb gevonden zijn nogal uiteenlopend van €600 tot €5000 ik weet niet of deze violen of het brandmerk vaak werden nagemaakt. Je ziet wel gebruikssporen maar de binnenkant is erg proper. Ik ben wel nogal nieuwsgierig geworden naar de exacte afkomst, zou ik hiermee gewoon naar een luthier kunnen gaan of moet je hiervoor naar een specialist of contact opnemen met een vereniging of zo.
Ik vond trouwens nog deze linkjes met info. https://maestronet.com/forum/index.php?/topic/330747-in-urbae-cremona-remy/ https://www.bromptons.co/reference/...-jean-mathurin-remy-mirecourt-circa-1840.html https://www.auction.fr/_fr/lot/violon-de-jules-remy-a-paris-vers-1860-5571953
Het hangt er van af wat de bestemming van het instrument is: wil je het laten verzekeren dan is een taxatie doorgaans vereist. Wil je perse weten of het instrument "echt " is en het mogelijk zelfs laten certificeren, dan moet je bij een expert zijn (die vaak ook goed zijn in het schrijven van rekeningen) Voor een indicatie of mondelinge taxatie kun je ook bij veel vioolbouwers wel terecht. Ter plaatse in het Vlaamse even rondvragen bij vioolbouwers zou ik zeggen.
Ik ben vandaag met de alt langs mijn lokale luthier geweest, zij achten het waarschijnlijk dat de alt inderdaad afkomstig was uit atelier Rémy in Mirecourt en deze dus mogelijk afstamd uit de late 18de eeuw, het is een klein model maar heeft een krachtige mooie klank en was goed onderhouden. Hij ging uit van een verkoopwaarde tussen €2000 en €2500 euro en wou hem eventueel wel overnemen voor €2000 of in consignatie nemen en kijken voor welke prijs hij ze kon verkopen. Ik heb gezegd er nog even over te willen nadenken en zou mogelijk mijn viool ook willen laten schatten om te kijken of ik met dat geld een beter instrument kan aanschaffen.
Overnemen voor 2000 en de verkoopwaarde schatten op 2000-2500, in consignatie nemen zonder een streefprijs noemen en kijken voor hoeveel de alt te verkopen is? Wat klopt hier niet zou ik zeggen!
Niet zo maar alle afbeeldingen op het net mogen gebruikt worden (copyright), maar wanneer het werkstuk niet online komt is er geen probleem. Voor het wél online plaatsen van het werkstuk zou ik goed nagaan of de betreffende afbeelding ook rechtenvrij is (dat is soms nog niet zo eenvoudig) of dat er toestemming is van de eigenaar al dan niet met bronvermelding. Loop je hiermee tegen de lamp, dan kunnen de financiële gevolgen, zeker voor een scholier van 11- 12 jaar heel vervelend zijn wanneer de eigenaar een claim legt en dat is minder denkbeeldig dan je zou denken: er zijn zelfs gespecialiseerde bureautjes die het net napluizen op plaatjes met copyright en dan (zogenaamd) een claim leggen van vele honderden euro's, ook als de werkelijke eigenaar van niets weet. Dat zijn vanzelfsprekend boevenpraktijken, maar je kunt er niet zo veel tegen doen.
Het zal zo'n vaart niet lopen. Je verandert even iets aan de afbeelding en het is al een andere. Simpel zat. En anders kan ik wel wat leveren. Afbeeldingen van eigen instrumenten. Met toestemming.
