En daarom sluit ik nu het strijkersforum af voor mijn dagelijkse 2de studieuurtje. Morgen alweer naar les. Kijken wat ze nu weer te zeuren heeft. 3de vinger hoger (weet ik wel) meer in de snaar spelen (weet ik wel) bovenarm stilhouden (weet ik wel) rustteken lang genoeg aanhouden, denk aan de maat niet te vlug spelen, enz, enz, enz. En toch blijft het vioolspelen leuk. Waarom? Ik dacht vandaag "zelf kan ik niet zingen, maar ik kan het mijn viool wel laten doen". Ik laat ze zingen en geniet er vervolgens van alsof ik het ben die zingt. Hoe moet iemand die echt mooi kan spelen zich wel niet voelen. Ik denk dat ik dan de hele dag zou spelen. Joepie.........
Hey Jaap, wat wil dat zeggen, in de snaar spelen? Gekke uitdrukkingen allemaal... Ik denk dat goed zingen veel te maken heeft met goed luisteren. In de eerste plaats naar jezelf, maar ook naar je juf (Groet van een wijsneus)
Altijd grappig te lezen dat jullie in België niet de noten leren als c, d, e, f, ... c, maar als do, re, mi, fa, fa kruis en do mol etc. Frits
Ja, vreemd he die verschillen. Moet niet makkelijk zijn als je bv van taal of woongebied verandert en plots een ander systeem moet leren. Heb er even over gedacht om mijn lessen in het Frans te nemen (woon in Brussel) maar dat weerhield me ervan. (Of zeggen de Fransen ook do ré mi?)
Met in de snaar spelen bedoelt "mijn juf" dat ik de snaar met alle haren van mn strijkstok goed moet raken. Als je met de stok wat lichter over de snaren strijkt krast hij minder snel en tevens valt een fout gespeelde noot niet zo op (denk je dan). Maar ze is onverbiddelijk, als het stukje erom vraagt om de snaar goed te raken ontkom ik er niet aan. En nog iets, hoe dichter je bij de cam komt hoe harder het klinkt. Dat wil ik ook nog wel eens vergeten maar als je al te ver van de cam gaat spelen klinkt het weer te ielig. En dan kun je ook nog de druk van de stok op de snaren over de lengte van de stok varieren....... En je kunt ook nog de stok wat kantelen, zodat je maar met een paar haren de snaren raakt. Ik hoop dat ik het goed heb uitgelegd want ik weet dat over dit onderwerp heel veel te zeggen is, volgens mij heeft dit alles te maken met "mooi spelen" waarin de echte vioolspeler zich onderscheid van.......nou ja, iemand met wat minder aanleg om mooi te strijken. Op mijn viool was al 60 jaar niet meer gespeeld, alle snaren waren in de loop der tijd stuk gegaan. Toen hij helemaal opgeknapt was speelde de vioolbouwer er een stukje voor me op om de klank te laten horen. Ik zal die eerste kennismaking nooit vergeten. Mooi....................en goed in de snaar denk ik. In de auto naar huis dacht ik een half uur lang "wat mooi , wat mooi". En dan kom je thuis en denk je dat je een viool kunt aanzetten zoals een cd-speler. Ik denk dat de vioolstudie o.a zo fascinerend blijft omdat je heel veel moet studeren met het gevoel dat je amper vooruit gaat maar als je dan merkt dat je een stukje van een half jaar terug nu moeiteloos kunt spelen en ook nog veel mooier dan toen dan ervaar je dat je toch wel vooruit bent gegaan en dat stimuleert steeds weer om er tegenaan te gaan. p.s Ik moet vanmiddag o.a. het stukje "Widele wedele" uit Schwaben laten horen. Is een lied uit een dierensprookje. Heel simpel hoor Marleen, kun jij ook zo. Maar mooi joh........helemaal mijn smaak, dan speel ik het lekker langzaam en varieer ik zo hier en daar wat met de druk van de stok en met lange uithalen helemaal tegen het ritme in......... Ondanks dat ik het stukje voldoende beheers speel ik het steeds wel 5 of meer keer achterelkaar omdat het zo mooi klinkt. En dan merk ik dat ik na 2 jaar studeren mijn strijkstok steeds meer kan laten doen wat ik wil en niet omgekeerd. In de snaar spelen, joepieeeeeeee Wat is het leven dan mooi. gr. Jaap
Hey Marike, mogen we hier links naar bv Deutsche Grammophon of YouTube zetten? Ik heb één uitvoering op YouTube gevonden die niet zo slecht is (weliswaar niet half zo goed als wanneer gezongen door Fischer-Dieskau, die geeft je het gevoel op een andere planeet te zijn). Omnia sol temperat komt uit de carmina burana (1935) van Carl Orff. Gebaseerd op latijnse teksten uit de 11de tot 13de eeuw. Het zijn allerlei liederen door elkaar (drinkliederen, liefdesliederen...) In mijn oren een beetje een curiosum in de muziek, maar roept wel een heel eigen sfeer op. (Je kan omnia sol temperat bijna helemaal beluisteren op de site van DG: voer Fischer-Dieskau in bij artists en Orff bij composers en kies de eerste CD uit van de twee die voorgesteld worden (het zijn dezelfde uitvoeringen maar op de eerste CD hoor je van bij het begin)
Beste Jaap, wat ben je weer aanstekelijk enthousiast Stukjes spelen staat nog ver van me af vrees ik. Ben nu wat aan het oefenen, maar kan iemand me zeggen waarom het opeens zo vals klinkt nu ik de snaren ook moet aandrukken? Er staan stickertjes op mijn viool voor waar ik mijn vingers moet zetten, dus dat is niet het probleem, het piept alleen meer dan ik zou willen (er zou een smiley moeten bestaan met zijn handen voor zijn oren).
Beste Marleen, Ik ben nu 2.5 jaar op les en kreeg gisteren het eerste compliment van mijn docente. Ik schreef gisteren al dat ik het gevoel had dat ik ik beter ging strijken en wat denk je? Ze zei dat ik over de hele lengte van der stok heel mooi egaal speelde. Ik kreeg er een kleur van...........maar was het wel met ze eens. Waarmee ik maar wil aangeven dat het waarschijnlijk voor de meeste beginners veel tijd kost om mooi te kunnen strijken. Ik schreef een jaar geleden al een keer dat in het begin, zodra onze poes zag dat ik mijn viool pakte, ze al bij de deur stond om naar buiten gelaten te worden. Inmiddels blijft ze rustig liggen en dat zou pleiten voor mijn vorderingen al zou het ook kunnen zijn dat ze denkt dat ook het leven van een poes niet over rozen gaat en ze zich er bij neergelegd heeft want soms kijkt ze nog wel eens verontwaardigd op, draait haar kopje van me af en probeert te gaan slapen. Het strijken is dus een slag die je moet leren door veel te oefenen, strijken en nog eens strijken. Het probleem daarbij is dat je dat niet kunt forceren omdat bij te lang spelen alles pijn gaat doen. Je bent dus beperkt in het spelen omdat je vinger- en armspieren zich nog moeten instellen op het vasthouden van de stok en de strikbeweging. Dat is vaak irritant, dan wil je langer oefenen maar je moet stoppen omdat je het niet meer vol kunt houden. En het moet natuurlijk wel leuk blijven. Het mooist is als je in de gelegenheid bent om meerdere keren per dag kortere tijd te strijken. Geen noten lezen, alleen maar strijken. En wellicht kun je proberen te achterhalen waarom het niet klinkt. Als het alleen bij het indrukken van de snaar is zou het kunnen zijn dat je die niet vergenoeg indrukt of, wat ook kan, je al begint te strijken voordat je hem helemaal ingedrukt hebt. Ik heb moeten leren ze sneller in te drukken, niet van dat halfzachte gedoe maar feller. Dat kun je de hele dag ook zonder viool oefenen, je linker arm in de juiste stand en dan je vingertoppen naar je handpalm bewegen. Maar wel met krachtige en korte bewegingen dus. Is ook goed voor de motoriek, bij mij gaat nog wel eens de verkeerde vinger omhoog of omlaag..... Wat ik ook moeilijk is is met de stok loodrecht op de steel te spelen. Als je diagonaal over de snaren gaat dan glijdt hij als het ware een beetje weg en dat is ook geen gehoor. Om in een rechte lijn te strijken zijn hier onlangs wat tips beschreven. Weer een lang verhaal van mij maar samengevat komt het er op neer dat je niet moet denken dat wanneer iemand je weet uit te leggen waarom het zo vals klinkt dat je dan ineens goed kan strijken. Het hoort allemaal bij het leren viool spelen. Als ik klaagde zei mijn docente meerdere keren "je hebt zelf voor het moeilijkste muziekinstrument gekozen" en daar moest ik het dan mee doen. Maar ik leer wel heel veel van ze, daar niet van. Met mijn antwoorden kom ik wellicht over alsof ik een ervaren vioolspeler ben maar ik ben nog steeds een beginner en alles wat ik hier schrijf heb ik de afgelopen twee jaar op les geleerd of hier op dit forum gelezen. Je moet dus zelf heel veel oefenen en je "juf" kan alleen maar aanwijzingen geven. En wellicht kan Alexander of zo jouw probleem wat professioneler benaderen, ik tik maar wat weg uit mijn nog geringe maar wel kersverse ervaringen. En nu ga ik viool spelen, 1 nieuw stukje en 2 stukjes herhalen, dat is altijd minder leuk, had gehoopt dat ik ze alle 3 goed genoeg kon. Succes en we horen wel weer hoe het gaat. Jaap.
Hey Jaap Het strijken zonder gebruik van de linkerhand gaat goed. Enfin, dat is relatief natuurlijk, maar de sol- en de re-snaar kan ik echt zuiver bespelen. De twee hoogste snaren klinken al wat pieperiger maar wel constant. De lerares zei dat ik recht strijk (daar let ik ook op) en dat mijn polsbeweging heel goed is bij de lange streken en ik hetzelfde moet doen bij de korte streken. Vind het leuk om heel geconcentreerd en langzaam te strijken en erop te letten dat de klank zo zuiver en constant mogelijk is en mijn strijkstok mooi diagonaal. Nu komt er nog bij dat ik ook continu op de pols moet letten, en dan nog de linkerhand, wordt een beetje veel allemaal (maar ja, dat heet vioolspelen). De vingertoppen op de snaren, dat doet best pijn; de groeven staan er na vijf minuten nog in. Veronderstel dat daar eelt op komt of de vingers gewoon ongevoeliger worden? De mi en de fa kruis klinken vals, niet zozeer bij de aanzet en het is ook niet dat ze 'verglijden' of zo, maar (meer bij het trekken dan bij het steken) klinkt het als iemand die zijn stem verliest en piept. Als ik de snaren harder indruk zoals je hebt gezegd, klinkt het inderdaad een beetje normaler/voller, maar dan moet ik wel zo hard drukken dat je het bloed uit mijn vingertoppen ziet wegtrekken, dat kan toch niet de bedoeling zijn? Of is het ook een kwestie van die spieren te ontwikkelen? De pijnen van schouders en armen zijn nu helemaal weg. Kan tien minuten spelen zonder iets te voelen. Kan me ook steeds langer concentreren, maar het klinkt toch altijd het best wanneer ik juist de viool heb opgepakt. 't Is moeilijk hé! Een van de dingen die ik van viool verwacht, is te leren om niet te snel ontmoedigd te raken. Ben heel perfectionistisch. Vandaar waarschijnlijk het rechte strijken en de -voor een beginneling- zuivere klank (/het verlangen naar zuivere klank), maar voor de rest is het behoorlijk frustrerend dat het niet direct gaat zoals ik wil, hoe hard ik ook mijn best doe! Ben zeker dat ik hier nu dingen schrijf die iedereen die viool speelt wel voelt A propos, weet er iemand of het opus 100 van Schubert moeilijk te spelen is? Bestaan er vereenvoudigde versies van, aangepast voor viool (het werd geschreven voor cello, piano en viool)? Het klinkt 'makkelijk' in die zin dat er niet te veel noten lijken te staan en alles traag gespeeld wordt Mijn petekindje speelt al een paar jaar piano en zou graag met haar ooit al is het maar een gehalveerde en zwaar vereenvoudigde versie kunnen brengen voor de familie. Kan het niet laten te dromen!
Hoi Marleen, Ik heb mezelf net geregistreerd. Want ik ben ook net begonnen met vioolles! (43 jaar ) Ik geraakte net een beetje in paniek omdat ik de stok niet goed genoeg vastgehouden kreeg naar mijn zin. Een deel van dit draadje heb ik al doorgelezen. Sommige vragen van jou, waren ook mijn vragen. Ik heb al veel gehad aan de filmpjes over het vasthouden van de strijkstok. Ik kom later hier het draadje verder lezen. Maar ik kon het nu niet laten om te vertellen dat ik ook net begonnen ben en ook voor de 40 ben. O ja, ik ben viool gaan spelen door mijn dochter. Zij is in april begonnen en heeft mij aangestoken. Tot ziens hier allemaal! Groetjes Anouschka moeder van vioolspelende dochter Debbie
Leuk Anouschka, Waarschijnlijk pakt het meestal zo uit: je wordt op een of andere manier getriggerd om er (opnieuw) aan te beginnen. Extra leuk als dat door een van je kinderen gebeurt, kun je proberen mee te groeien. Economen zullen het wel een "latente behoefte" of zo noemen. Misschien is het een aanwijzing voor iemands muzikaliteit of in ieder geval speelt mee de aantrekkingskracht die muziek op iemand heeft en de aantrekkingskracht van dit instrument: wat stukjes hout, een paar snaren en een strijkstok........ en het wonder begint.....! Ik heb vroeger viool gespeeld maar heb me door slecht advies laten afpraten van dit moeilijke instrument en ben met andere instrumenten verder gegaan. Zonder gekheid: het is ook geen kleinigheidje om er op te leren spelen. Maar ik heb mezelf voorgenomen me er niet meer van af te laten praten. Al helemaal niet omdat "je leeftijd niet zou meezitten". Blijf volhouden en geniet er (samen) van!
Genieten doen we! Lachen af en toe! Want Debbie is sinds april op les. Ook nog een beginnertje. Maar toch al verder dan mij. Ik mag eigenlijk nog niet echt haar deuntjes spelen. Maar sssttt! Heb ik al wel gedaan! En als ik dan een fout maak, ligt Debbie in een deuk! Ik heb nu een houten stok waarmee ik vele oefeningen moet doen. Eerst juist vastpakken en dan b.v. rondjes draaien in de lucht met de stok recht omhoog. Maar ook een 8 schrijven. De molen en eentje lukt nog niet. Dat is met de vingers omhoog kruipen/lopen op de stok. Mijn vingers zijn echt stijf! erg zeg! Pff... Maar goed, ik ga flink oefenen. Ook de violistengym. :lol: Zal best goed komen toch? Ik heb vroeger orgelles gehad. Ook iets heel anders. Maar gelukkig zijn de noten wel een beetje blijven hangen. Daar kan ik dan mijn dochter weer mee helpen. Ik vind het een leuke manier om samen iets met je kind te doen. Ik geniet er echt van! Nu baal ik wel een beetje dat zij verder is dan mij. Ik hoop haar in te halen zodat we echt samen kunnen spelen. Mogelijk krijg ik straks ook andere muziek hoor. We zien wel. Ik heb een half uur per 14 dagen les. Mijn dochter elke week 20 minuutjes. (lang genoeg voor haar)
Ik ben ook met 20 minuten per week begonnen. Twee weken zonder corrigerend oog op je houding, is dat niet te lang? Ik moest zelfs in de eerste vakantie nog een keer terug komen omdat mijn lerares me niet zo lang alleen wilde laten oefenen. Als ik 40 was geweest had ik er wat anders achter gezocht.... En zelfs nu moet ik nog steeds op de juiste houding geattendeerd worden. Vooral de linkerpols is moeilijk. Die buigt bij kinderen veel makkerlijker over de steel heen. Ik probeer, als ik er aan denk, de pols met wat dagelijkse oefeningetjes wel losser te maken maar de hand blijft het liefst in het verlengde van de onderarm staan. In mijn lesschriftje is dan ook regelmatig te lezen: "Niet met platte vingers spelen maar met de topjes" En de elleboog onder de viool vandaan, ook heel belangrijk. Om dit soort verkeerde houdingen niet aan te leren kun je zeker in het begin eigenlijk niet vaak genoeg onder toezicht spelen. Wat je orgelspel betreft, dan snap je waarom er tussen de E en F en de B en C geen zwarte toets zit. Bij het vioolspelen moet je zonder Fis, Cis, Es en Bes er steeds om denken dat daar de vingers strak tegen elkaar geplaatst moeten worden. Dat blijft lastig vind ik. Kinderen denken daar niet bij na zegt mijn lerares, die doen dat gewoon. De oudjes blijven dus in het nadeel. Wat bij mij echter nog nooit in mn lesschriftje heeft gestaan is "vaker oefenen". Ik vraag me wel eens af of de aardigheid er nooit vanaf zal gaan. Na 2.5 jaar les vind ik de dagelijkse vioolhalfuurtjes nog net zo fijn als toen ik net begon. Voor mij een combinatie van klank en beweging, misschien wel het meest de beweging van de arm denk ik, muziek maken. Mensen die na enige tijd met vioolles zijn gestopt om wat voor reden dan ook zullen dit forum niet meer bezoeken en kunnen dus helaas niet reageren om te zeggen waarom ze gestopt zijn. Ik hoop in elk geval nog heel lang door te gaan maar soms denk ik wel eens "als ik maar niet vast loop met mijn gemiddelde aanleg". Maar dan nog..........ook de makkelijker stukjes kunnen altijd beter en mooier gespeeld worden. Het lijkt me wel gaaf als ik b.l.e.w. op mn 70ste nog steeds op les ben jullie allemaal uit te nodigen op mn verjaardag.......... En dan allemaal je viool meebrengen
Jaap, ik hoop jou te evenaren en op jouw leeftijd (60 toch) nog op les te zijn! Maar wat ik het allerbelangrijkste vind, is het plezier wat ik en jij en iedereen eruit haalt! Mijn lerares let heel erg op de houding. Ik moest zelfs in de spiegel kijken om te kijken hoe ik mijn linker arm moest houden. De eerste 4 oefendeuntjes van Debbie's lessen mag ik doen. Maar dat is zonder linker hand. Dus dan heb ik daarbij de goede houding nog niet nodig. (ik heb al verder gespeeld hoor. Kon het niet laten. Maar ook zonder linker hand) Debbie is nog maar net begonnen met haar linker hand. Ze heeft nog maar 2 noten meer dan de A(ap)-E(zel)-D(uif)-G(eit). Maar ik heb het idee dat mijn lerares bij mij veel meer over de houding bezig is dan bij mijn dochter. Maar nu snap ik ook wel een beetje waarom. Kinderen zijn ook veel soepeler. Bij mij is alles al stijf en stram. (jaren niet gesport ook) Ik vind het oefenen echt ontspannend! Dat had ik echt nodig. Want ik ben een thuisblijfmoeder van 3 kids. Dus altijd in de weer met kids en huishouden en soms wat anders. (afspraken enzo) Ik ga volgende week zelfs beginnen met onze jongste met de cursus "muziek op schoot". Goed om samen iets te doen met je kind. Maar ook puur ontspanning voor mij. Even weg uit de sleur. Wat jij zegt over de orgel en geen zwarte toetsen... heb ik nu ineens zo iets van; Ja waarom zitten die daar niet? Ik heb daar als kind nooit over nagedacht. Het was voor mij gewoon zo. Een feit. Maar misschien wel eens goed om nu over na te denken. :lol: Ik heb de orgel nog niet echt met de viool vergeleken. Ga ik vast nog doen! Met jouw woorden in gedachte! Lijkt me gaaf met meerderen viool te spelen. Maar nu ben ik dadelijk al blij dat ik met Debbie mee kan spelen. Echt goed voor haar zelfvertrouwen hoor, dat zij verder is dan mij. En ze doet het nog heel goed ook! Ze pikt het snel op!
Leuk om deze verhalen te lezen. Veel mensen denken dat ze als late beginner een rariteit zijn en nooit goed leren spelen, maar dit is echt onzin. Er zijn veel mensen die laat beginnen (nou ja, wat is laat?) en heel mooi leren spelen. Tip: Aap, Ezel, Duif, Geit is ook te onthouden door het zinnetje Geef De Aap Eten, (GDAE)... misschien wat logischer om het in een zinnetje te onthouden dan in losse woorden. Op mijn blog schrijf ik regelmatig artikelen voor beginnende violisten, misschien heb jullie er wat aan: [website op verzoek verwijderd]
Hoi allemaal! En hallo Anouschka Nog een beginner erbij, dat is handig, ik veronderstel dat we grotendeels met dezelfde problemen te kampen zullen krijgen Vandaag mijn derde les. Wat het hese gefluit van de ingedrukte snaren betrof: ik moet verder van de kam weg strijken en nog harder op de snaren drukken. Voor de rest vond ze het prima maar ik vond het vreselijk: de lerares zit op haar eigen tempo op de piano te spelen en zegt me ook de rusten al op voorhand voor, terwijl ik die best wel zelf kan aangeven, het brengt me wat van de wijs. Ik kende mijn vier lijntjes al na twee dagen oefenen uit het hoofd maar nu moest ik terug op mijn blad kijken wegens de kluts kwijt. Er stonden ook nog eens drie jongeren rond mij die net klaar waren met hun les of net na mij kwamen. Lekker aan het gniffelen natuurlijk, het moet hun deugd doen om een volwassene te horen die veel minder ver staat dan zij (Het is hun gegund) Anouschka, hoeveel lessen heb je al gehad en wat heb je al geleerd? Ik drie lessen (enfin vier maar had pas een oefenviool na de tweede) en ik heb de re, mi, fa en vandaag de sol geleerd, lange en korte streken. Jaap, na hoeveel tijd mocht jij met je eerste (al dan niet vereenvoudigde) klassieke stukje beginnen? Ik ben gek op klassieke muziek, de leerling die voor mij kwam speelde iets moois (het klonk als fuoco -vuur- of zo, is dat de naam van een stuk of van een componist?) NoName#2, ik ga zo meteen ook een snaar je blog kijken Ferrie, mij werd vijftien jaar geleden ook afgeraden om met viool te beginnen terwijl het instrument me al intrigeert van toen ik klein was. Ben toen aan gitaar begonnen omdat dit makkelijker zou zijn (en ook financieel een kleinere investering) maar dat instrument is nooit aangeslagen bij mij, ik oefende er nauwelijks op en heb het vlug opgegeven. Viool is gewoon een plezier (enfin, niet voor mijn buren )
Beste Marleen, het was misschien iets van de Vlaamse barokcomponist Joseph-Hector Fiocco? Z'n Allegro is een eerder bekend stuk voor viool - ik vind niet direct een link naar een partituur voor solo viool, maar hier staat een transcriptie voor strijkorkest: http://icking-music-archive.org/ByComposer/Fiocco.php
Bedankt Christophe, het is inderdaad Fiocco. Heb een link gevonden op YouTube: meisje van veertien: meisje van vijf: &feature=related
