Die absolute toonhoogte geldt volgens mij in landen, als Frankrijk en België, waar het 'do-re-mi'-systeem als absolute benaming gebruikt wordt. De absolute toon 'c' wordt dan aangegeven door de toon 'do'. De Fransen spreken dan bijvoorbeeld over Re Majeur als ze de toonladder D groot in het absolute systeem bedoelen. In Nederland wordt een toonladder in het relatieve systeem niet aan een vaste toonhoogte gekoppeld. Het do, re, mi, fa, so, la, ti, do kan derhalve op elke toonhoogte gezongen worden. Op deze wijze blijven de relatieve intervallen tussen de verschillende tonen in alle gevallen gelijk, ongeacht de toonhoogte van de 'do'. De afstand van 're' naar 'mi' is op deze manier altijd een grote secunde, maar de 're' kan elke willekeurige frequentie hebben in toonhoogte.
Er zijn inderdaad landen waar men nog steeds het systeem van de Guidonische lettergrepen gebruikt. Het is desalniettemin standaard in de hedendaagse muziektheorie, dat het gebruik van letters een absolute benaming is en de Guidonische lettergrepen relatief zijn aan de toonsoort. Dit is geen idee van Kodály, maar is wel door hem overgenomen in zijn methode voor de koorpraktijk. Het gebruik van de Guidonische lettergrepen stamt uit de Middeleeuwen, een tijd van ver voor de klassieke tonaliteit, laat staan de atonaliteit. Oude conventies sterven langzaam.
Persoonlijk vind ik het wel mooier om noten te lezen/te zingen met do re mi fa sol dan met letters Moet wel niet leuk zijn om alles op één manier leren en dan van land te verhuizen en alles over te moeten doen met een ander systeem...
En toen was ik klaar met oefenen Ik was aan het spelen en ineens hoorde en voelde ik een PATS! Ik kijk naar mijn viool. Zie niks bijzonders. Dacht ik. Dus ik speel verder. Toen moest ik de E-snaar spelen. Die maakte amper geluid. Dus ik kijk en voel, staat die snaar hardstikke slap. Ik probeerde aan die grote knop te draaien. Maar daar is amper beweging in te krijgen. De fijnstemmer lijkt lam. Die draait heel los. :/ Is die fijnstemmer nu kapot? Moet ik terug naar de vioolbouwer? Of kan mijn juf dit oplossen? Ikzelf weet echt niet wat te doen! Weten jullie hier of ik zelf wat kan doen?
Wanneer heb je les? Morgen? Dan zou ik eraf blijven en het overlaten aan je lerares... Heb je misschien te enthousiast in de snaar gespeeld? Daarnet hoorde ik dat mijn viool vals was (de overgang van de sol naar de la=a-snaar) klonk niet juist. Heb op het gehoor gestemd (de a-snaar lager van toon gemaakt) en dan gecheckt met de tuner en het was zo goed als juist, joepie! Vind dat je het wel kan horen, toch als je een toonladder speelt, nog niet wanneer ik één noot apart speel. De grote 'pegs' ('stemmers'?) daar blijf ik maar af wegens nog niet gekend. Heb in het begin voor een les daar eens aan gedraaid en toen de juiste klank niet meer weergevonden...
Toen ie pats zei, raakte ik die snaar niet eens aan. Ik snap er geen biet van. Ik schrok wel. Ik heb eindelijk het gevoel wat vertrouwd te geraken met de viool. Dan nu dit. :| Nu ga ik nog maar even droog oefenen. Zonder viool dus en gewoon vingeroefeningen doen. En stokoefeningen met een gewone stok. :/ Morgenavond heb ik weer les. Ik heb mijn juf ook gemaild. Misschien kan zij zeggen wat te doen. Mogelijk moet ik terug naar de vioolbouwer? dan hoop ik zaterdag daarheen te kunnen gaan.
Zou het iets met droogte (radiatorlucht) te maken kunnen hebben waarbij de snaar krimpt? (Zou wel drastisch zijn :/ ) Je juf zal zoiets zeker ook al meegemaakt hebben en er een oplossing voor weten... Is er iets aan de snaar in kwestie te zien? Waar blijven de echte specialisten om hun mening te geven?
(Doet me plots afvragen of er een verband is tussen het feit dat de radiator sinds gisteren 's avonds aangaat en dat ik nu plots mijn viool moet stemmen)
Viool spelen is moeilijk maar lezen blijkbaar ook Ik dacht dat ik duidelijk uiteen had gezet dat de tuner bij mij niet voor het stemmen is aangeschaft maar alleen om de juiste vingerpositie te controleren. Andere foefjes daarvoor, meer op het gehoor gericht, kun je met een tuner ook op de juiste interpretatie controleren. Ik geef wel toe dat je de zelfdicipline moet hebben om direct na het gebruik van de tuner ook zonder de tuner te gaan spelen. Voorbeeld: speel een toonladder met de tuner tot je hem zuiver kunt spelen, luister daarbij goed hoe die moet klinken, speel hem vervolgens nog een groot aantal keren zonder gebruik van de tuner en tenslotte weer met de tuner. Dit alles heeft m.i. dus niets met het stemmen van je viool op je gehoor te maken.
Beste Jaap, Ik denk toch dat je een gedachtefout maakt. Je stelt dat je je viool niet stemt met een stemapparaat, maar wel dat je een toon vergelijkt met die door het stemapparaat (tuner) gegenereerd. Dat lijkt me precies hetzelfde. Bovendien vraag ik me af wat het nut is om een bepaalde frequentie afkomstig van de tuner te vergelijken met de zelf aangestreken toon oftewel het ‘controleren van de vingerpositie’. Op die manier maak je jezelf volkomen afhankelijk van die tuner. Ik neem even aan dat het apparaatje aangeeft of je er naast zit of dat de toon precies getroffen werd? Groen gebiedje o.i.d.? Ik zou dat absoluut achterwege laten en de toonladder louter spelen en eventueel corrigeren op je gehoor. Zo lang dat niet wordt gedaan kun je het vioolspelen wel vergeten! Gaat nooit wat worden. Frits
Een beetje een veralgemenende uitspraak: 'anders gaat het nooit iets worden', nee? Lijkt me een beetje kort door de bocht. Jaap heeft eerder al eens aangegeven dat hij al af te rekenen heeft gehad met een intonatieprobleem. Hij stemt zijn viool niet met de tuner, hij checkt af en toe of hij nog wel helemaal juist zit, lijkt me toch iets anders... Waar dienen die toestellen anders voor? Ik heb net mijn viool gestemd op het gehoor en dan gecheckt en nog een heel klein beetje bijgesteld. Het een sluit het ander niet uit...
Die toestellen dienen helemaal nergens voor en zijn totaal overbodig. Zoals ik eerder beweerde: een stemvork als referentie voor de A met 440 Hz is voldoende. (En het mag ook 425 Hz zijn, bijvoorbeeld wanneer wordt samengespeeld met een orgel waarvan de A op 425 Hz is gestemd). De rest laat zich simpelweg afleiden door gebruik te maken van het getrainde gehoor. Ik blijf bij mijn bewering, dat iemand niet zuiver viool zal leren spelen wanneer steeds de toevlucht gezocht wordt naar een controle apparaat anders dan het gehoor. Of dat kort door de bocht is, hangt af van de welwillendheid deze bewering te willen aanvaarden. Wanneer Jaap daar anders over denkt - en dat hoor ik graag van hem zelf- is dat zijn goed recht. Wederom is het 'checken of de zuiverheid in overeenstemming is met de tuner' exact hetzelfde als: stemmen met een tuner. Kennelijk is het moeilijk te aanvaarden of men wil het niet begrijpen, maar het gaat om hetzelfde fenomeen. Frits
Eerst maar de gezellige reactie, daarna de serieuze. Ik had een weeklang griep, les afgezegd maar nu gaat het wel weer, hoop vandaag of morgen mn viool weer op te kunnen pakken al staat mn hoofd er nog niet echt naar. Heb jullie belevenissen wel gevolgd hoor........
Wat ik bedoelde met kort door de bocht: het is kort door de bocht om te zeggen dat iemand die een toestel heeft en gebruikt, steeds de toevlucht zoekt naar een controle-apparaat anders dan het gehoor, en het dus nooit iets zal worden. Jij kan toch niet weten hoe iemand thuis bezig is? Uit veronderstellingen extreme conclusies trekken (en zeggen dat anderen welwillig moeten zijn om deze te aanvaarden), vind ik gewoon niet erg bevorderlijk voor de sfeer... Groeten
En hier het serieuze bericht. Frits, ik kan me voorstellen dat je er niet aan wilt. En daarbij moet ik aan schilders van 25 jaar geleden denken die zworen bij verf op terpentinebasis en andere verven maar niks vonden. En zo waren er ook loodgieters die zink boven kunststof bleven prefareren. Wie staat daar nu nog bij stil? Ik weet zelf ook wel dat er met de komst van moderne gereedschappen veel van het ambachtelijke is verloren gegaan. Een kraanmachinist zag ik laatst een plas uitgraven met een sensor op zijn schep en een monitor in zijn cabine. De plas was 3-dimensionaal ingevoerd en zodra hij van die vorm afweek kreeg hij een piepje te horen. Ik denk niet dat je kunt stellen dat zo'n machinist nooit een goede machinist zal worden. Hij maakt gebruik van de moderne techniek. En zo denk ik ook over het gebruik van een tuner. Natuurlijk is het het mooist als je een absoluut gehoor hebt, dat maakt alles stukken eenvoudiger. En ook weet ik dat je je gehoor een heel eind kunt trainen. Maar ieder heeft zijn grenzen. Verder beweer ik echt niet dat iedereen mbv een tuner zuiver kan leren viool spelen. Het is slecht een hulpmiddel, hopelijk op de weg ernaar toe. Net zoals de leraar je op les corrigeert zo corrigeert de tuner je tijdens het oefenen. Dit roept wellicht het beeld op dat ik zou promoten dat iedereen met gesloten oren kan gaan vioolspelen en uitsluitend met zijn ogen naar de tuner moet kijken of het geproduceerde geluid correct is. Dat is natuurlijk onzin. Ik zei het al eerder, het is slechts een hulpmiddel wat af en toe maar wel regelmatig gebruikt kan worden om je zelf te controleren. Helaaas zijn in deze discussie 2 partijen aan het woord met een totaal verschillende achtergrond. De ene is een ervaren en naar ik mag aannemen zuiver spelend vioolspeler en de andere is een beginnend speler waarvan het aanwezige talent nog moet worden aangetoond. Begrijpelijk dat moderne hulpmiddelen door de ervaren partij dan als overbodig aangemerkt worden of zelfs als schadelijk. Ik houd het voorlopig nog maar even op vooroordelen en zou daarom graag de menig van iemand horen die een langere ervaring met een tuner heeft. Tenslotte heb ik hem pas een paar keer gebruikt. Maar mn lerares heeft al heel wat keren gezegd: "Jaap, de 3de vinger hoger, je speelt een Fis ipv de G" En nu zegt mn tuner "Jaap, de 3de vinger hoger, je speelt een Fis ipv de G" Vooral bij nieuwe stukjes waarvan je nog niet weet hoe ze behoren te klinken heb ik tot nu toe veel profijt van mn tuner. Onbewust spreid ik mn vingers vaak zo min mogelijk (luiheid?) En nu wordt ik er veel vaker dan alleen op de les op geattendeerd. Nog een voorbeeld Frits. Een kind dat moet leren fietsen kan gebruik maken van 2 zijwieltjes. Zal zo'n kind nooit zijn evenwicht leren bewaren of nooit een renner kunnen worden? Mensen die het hebben moeten leren zonder die hulpmiddelen kunnen daarover net als Frits zeggen "Het zal nooit wat met hen worden" terwijl de ervaring leert dat dat onzin is zolang ze niet langer dan in het leerproces gebruikt worden. Zolang daarom de bezwaren tegen het gebruik van een tuner niet zijn aangetoond maar slechts zijn gebaseerd op verwachtingen blijf ik bij mijn mening dat een tuner een handig ding is. En nog iets Frits, als je amper weet hoe zo'n tuner werkt, je zegt "groen gebiedje o.i.d", hoe kun je dan zo stellig beweren dat het gebruik er van de training van het gehoor uitschakelt? Het lijkt mij meer jouw verwachting en jij vindt dan dat wij jouw mening moeten "aanvaarden". Jouw benadering doet me echt denken aan een ouderwetse leraar die niet openstaat voor nieuwe ideeen, sorry.
Jaap, ik vind dat je gelijk hebt. Als jij je goed voelt bij die tuner, moet je dat gewoon doen. Op een gegeven moment heb je 'm misschien niet meer nodig. Dan hoor je het zelf. Prima toch?! Wat mijn E-snaar betreft... ik baal enorm dat er nog geen deskundige gereageerd heeft hier. Maar... mijn juf gelukkig wel! Zij zegt dat mogelijk de snaar gebroken is. Dat zij er vanavond wel een nieuwe inzet. Ik ben blij met haar antwoord. Ik ben weer gerustgesteld. Ik doe vandaag gewoon oefeningen om mijn handen soepeler te krijgen. Vanavond heb ik weer les! Joepie!!
