Nu in dit topic ook nog een vraag. Zelf speel ik nog geen viool. Maar mijn dochter van net 7 wel sinds een half jaar. Nu zei haar viooldocente dat ze de posities snel door heeft en ze zichzelf kan corrigeren als ze net een noot vals speelt. Ze sprak zelfs over een absoluut gehoor. Fijn om te horen opzich. Maar na wat struinen op internet las ik ook dat het ook niet altijd heel handig is. Als je in orkesten speelt bijvoorbeeld. Is er iemand hier die ook een absoluut gehoor heeft en wat zijn de ervaringen? Mijn pa zei ook altijd dat hij autodidact was, maar dat heb ik altijd in twijfel getrokken. Als t erfelijk is, had ie misschien toch gelijk. Ps. 2 topics openen op 1 dag, een zekere 'dichter' op dit forum zal blij zijn dat er weer wat leven in de brouwerij is!
Absoluut gehoor wordt al heel vervelend als je bijvoorbeeld met een orkest in een andere stemming moet gaan spelen (de a op bijvoorbeeld 415 ipv 440). Maar ik heb ook al eens in een kleiner verband mijn cello anders moeten stemmen van de muzikaal leider. Het fijnst en handigst is als je een heel goed relatief gehoor hebt, dus goed gevoel voor de afstanden tussen de tonen. En dan kun je ook al behoorlijk goed horen of het nog klinkt wat je speelt! En verder voelt het alsof je met een nagel over een schoolbord krast als je jezelf net iets vals hoort intoneren. Je moet dan jezelf geweld aandoen om door te spelen, omdat anderen het wél goed vinden klinken. Je bent goed bezig!
Ik zie het hebben van een absoluut gehoor niet als een voordeel. Nou ja, het enige wat ik me kan indenken is dat je dan geen stemvork nodig hebt. Van veel groter belang vind ik -en Marcelita zei het ook al- dat je hoort wanneer de intonatie niet goed is. Dat heeft niets te maken met het hebben van een absoluut gehoor want mensen die dat niet hebben zijn ook heel goed in staat om waar te nemen wanneer de intonatie niet deugt.
Ik geloof ook zeker dat je je relatief gehoor kunt trainen. En dat lijkt mij ook minder belastend dan een absoluut gehoor. Ik heb vaak 'van horen' zeggen dat absoluut gehoor goed is, maar na wat inlezen denk ik zeker dat er ook nadelen zijn. Ik merk t bij mijn dochter nu dat ze harde geluiden of bepaalde geluiden niet kan verdragen. Ze heeft op school,concerten en andere luide bezigheden oordoppen op/in. Ik probeer mij een beetje in te leven hoe dat moet zijn voor haar en eventueel voor later als ze het vioolspelen door wil zetten waar ze dan tegen aan kan lopen..
Op relatief gehoor en absoluut gehoor train je je overigens niet specifiek, dat gebeurt 'gewoon' en al helemaal met een strijkinstrument waar je al met stemmen leert luisteren of je precies goed zit en daarna op de precieze plek je vinger moet zetten en dan luisteren of je goed zit. O.K., dat is dan dus wel training. Alleen moet je dan dus wel trainbaar blijken. Verder denk ik dat iemand met hooggevoeligheid (en ik krijg zo een vermoeden uit je beschrijving over je dochter dat zij het ook is) mogelijk wel sneller 'door schiet' naar absoluut horen. 't Zou zomaar kunnen...
't Is ook iets dat wel meer voorkomt onder muziekbeoefenaars. Ja, maar eigenlijk ontwikkelt zich dat automatisch met de andere vaardigheden op luistergebied die je nodig hebt om bijvoorbeeld cello of viool te spelen. Docenten die je een melodie op het gehoor leren spelen (dat soort oefening), helpen je hierin ook behoorlijk op weg. Je moet niet van die oefeningen gaan doen waarbij je een toon hoort en je dan moet gaan intikken/zeggen welke dat was (en dan de feedback of je goed zat of welke het dan wél was), dat lijkt mij eerlijk gezegd niet de meest geslaagde tijdsbesteding. Je kunt veel beter zorgen dat je met een stemvork je instrument kunt stemmen en je tijd in díe vaardigheid steken.
Dit is ook geen relatief gehoor Via dat programmatje waar ik even geleden een topic voor opende kan je allerlei oefeningetjes doen om je relatief gehoor te trainen, en dat heeft zeker wel zin.
Ik had niet specifiek jouw programma'tje in gedachten, maar eerder van die programma's die ik weleens op internet tegenkom die je absolute gehoor testen. En relatief gehoor trainen is alleen maar handig!
Daar reageerde ik ook niet op. Het leek even of je op relatief-gehoor-ontwikkeling reageerde met een 'oefening' voor absoluut gehoor, namelijk uit het niks een bepaalde toon 'aanwijzen'. Maar in tekst mis je elkaar weleens
Een absoluut gehoor is zeker geen voordeel. Met name bij afwijkende stemmingen of bij het spelen van een transponerend instrument kan het echt belemmeren. Een goed relatief gehoor is juist wel een groot voordeel, en in zekere mate zelfs een voorwaarde om goed viool te kunnen leren spelen.
Bij toelating op het conservatorium moet je zelfs al tijdens de toelatingstoets een behoorlijk relatief gehoor tonen.
Maar als je dus een absoluut gehoor hebt heeft dat niks te maken met de relatie tussen de noten horen? Is dan met een absoluut gehoor, relatief gehoor te trainen, vraag ik mij dan af...?
Oudste zoon heeft een absoluut gehoor. Ik denk echter niet dat een andere stemming hem zal storen, want hij roept ook gewoon de frequentie als hij een toon hoort. Wel is hij zeer gevoelig voor valsspelen/zingen, maar dat heeft ook te maken met een relatief gehoor. Dat is sowieso iets wat ik me altijd afvraag bij het begrip absoluut gehoor; als mensen dat hebben, horen en benoemen ze dan de tonen uit ons (in dit geval) westerse toonstelsel of herkennen ze ook andere tonen die in de muziek van de eigen cultuur misschien niet voorkomen? Herkennen ze de tonen van de gelijkzwevende stemming of van de reine stemming?
Ik weet eigenlijk niet hoe absoluut een absoluut gehoor is. Eigenlijk vermoed ik dat ook daar nog gradaties in zitten van het kunnen horen wat iemand voor toon speelt tot mogelijk zelfs bij een wat valse toon nog de frequentie kunnen benoemen. En ook of je wel of niet van een andere stemming last hebt, begrijp ik. Je kunt het dus eigenlijk ook niet over één kam scheren, omdat er dus zoveel verschillen in zijn. Overeenkomst is dus wel dat men een toon zo herkent en ik denk dat het dan vaak vooral om de gelijkzwevende stemming gaat (zoals je piano doorgaans gestemd is). Maar eigenlijk, ik weet het niet, zou daar toevallig een onderzoek naar zijn geweest? Volgens mij gaat het ontwikkelen van het ene gehoor samen met die van het andere. Niet bij iedereen, maar vanuit een goed relatief gehoor kan het dus ook tot een absoluut gehoor komen. Bij Ravelijn bijvoorbeeld gaan de docenten weleens iets spelen zónder bladmuziek en moeten we dat op gehoor leren. Je bent veel bezig met de relatieve afstanden tussen de noten, maar de begintoon gelijk weten is een kwestie van absoluut gehoor. Wie die eerste niet pakt, maar wel een goed relatief gehoor heeft, hoort wel weer heel gauw waar die dan wél moet beginnen. De leukste manier om met gehoortraining bezig zijn, vind ik eigenlijk om gewoon liedjes en melodieën proberen te spelen op je instrument van iets wat je net zo vaak kunt afdraaien totdat je het mee kunt spelen.
Dat laatste ben ik niet met je eens. Een relatief oor kun je ontwikkelen door klanken te leren 'ervaren'. Zo kun je een reine kwint of kwart etc. leren te horen. Bij een absoluut gehoor weet je, of misschien wel, hoor je dat de frequentie niet klopt. En dat voor iedere noot.
