Als violist zijnde kun je het af en toe heel moeilijk hebben. Zeker als het redelijk lukt, je behoorlijk goed leert spelen en een mooi instrument onder je kin mag houden. Maar helaas moet je het instrument na verloop van tijd weer afstaan aan de eigenaar(en) en zij lenen het dan uit aan een ander veel belovend leerling. Maar soms kun je of wil je geen afscheid nemen van je mooie leen viool en dan ga je rare dingen doen. Dit overkwam ook Sabina Nakajima, een aantal jaren lang mocht zij een Gagliano viool bespelen. Jawel een echte viool gebouwd door Nicolo Gagliano. Ik kan het hele verhaal wel voor kouwen maar voor wat leesgenot kunt u kijken onder de volgende linkjes. Oh ja de viool zou zijn gestolen uit haar auto, maar is later terug gevonden. In ieder geval een raar verhaal http://www.ktvu.com/news/5712010/detail.html http://www.sfgate.com/cgi-bin/arti...AGN4GFJSB1.DTL&hw=stolen violin&sn=002&sc=846 http://www.nu.nl/news.jsp?n=648729&c=122&rss Helaas lopen een paar andere links over dit onderwerp nu al dood. Het is dus moeilijk om afscheid te nemen van een oude italiaan Lees verder en… geniet
ik kan me heel goed voorstellen dat het moeilijk is. ik heb zelf ook de eer om op een ferdinando gagliano uit 1762 te spelen. Ik ben zelf nu ook bezig met het bouwen van een viool en wie weet vinden mensen het over een paar jaar moeilijk om van een viool van mij afscheid te nemen (s) zal wel niet maar zou best kunnen (s)
Karel, Wanneer je eerste instrument tot zijn finale vorm is gekomen en je de eerste klanken eruit haalt, zou het wel eens kunnen dat je hier geen afstand meer van wilt doen. Het is iets heel bijzonders wanneer je op je zelf gemaakte instrument speelt. Ik wil mijn eerste instrument tenminste niet kwijt! Ik zeg altijd dat na mijn dood die viool onbetaalbaar is: dus een diepte-investering voor de familie (o) [edit](Dit bericht is door soundboard bijgewerkt op 17/05/2006 om 19:03 uur)[/edit]
ik zal ook nooit afstand doen van mijn eerste zelf gemaakte viool daar ben ik veel te trots op. (s) grt karel
