Hallo allemaal! Ik ben hier sinds ong een half uurtje geleden op dit forum terecht gekomen. Ik zocht naar een viool forum, en bij hier dus gestrand.. Ik speel ongeveer 5 jaar viool. En ben nu bezig met de 2de positie. Binnenkort ook met de 3de en vibrato. Nou is mijn vraag: Hebben jullie ook bladmuziek van Amélie Poulain (Comptine D'un Autre Ete )? Mijn zus kan die spelen op de piano, en ik zou er graag een vioolpartij bij willen. Ik weet dat het een pianostuk is, maar een paar mooie vioolklanken zouden er denk ik wel bij kunnen... ( linkje om even te luisteren: &eurl=http://tessie-2.hyves.nl/?&pageid=83C0GW8YH4CO40W80 ) Als je wat verder zoekt op youtube, zie je dat er ook 2 mensen zijn die het stuk met Cello en Piano spelen. Iemand een idee? Of waar ik dit eventueel vandaan zou kunnen halen? Groetjes, Tessa
Kijk hier maar eens. Je vindt het gevraagde stuk in Amelie Songbook. Helaas voor jou in een pianoversie. Maar het mogelijk zijn om van de rechterhand van de pianopartij een vioolpartij te maken.
Je zou ook de cellopartij kunnen omzetten in een vioolpartij. Is wel een klusje, maar je hoeft dan niet meer zelf een melodie uit te schrijven. Succes!
Bedankt voor de reacties! @elstenbosch: Ik ben verder niet bekend met cello noten. Is het moeilijk om de noten om te zetten? Ik kan ook natuurlijk proberen de noten na te spelen. Ik heb wel een redelijk gevoel voor dat soort dingen. Want de noten van wat de cello bij het filmpje speelt heb ik niet.
Daar komt toch -met alle respect- het nadeel van lesmethodes waarbij gelijk het notenschrift aangeleerd wordt bloot te liggen: je gaat "aan de noten vast zitten". Om op het gehoor te spelen heb ik veel baat gehad bij het uit-het-hoofd spelen van kinderliedjes ('De wielewaal' is nog steeds, of alweer, een persoonlijke favoriet). Je kunt er je eigen variaties op spelen wat ook weer eens goed is voor je improvisatie-vermogen.
Gelukkig heb ik daar wel een goed gevoel voor. Ik kan het meeste wel naspelen wat ik hoor, maar tellen daarintegen doe ik veel minder. Ik speel meestal op m'n gevoel. Ik begrijp dus dat niemand er een muziekblad van heeft, jammer, maar toch bedankt voor alle tips! Ik probeer wel wat. Groetjes, Tessa.
Ik heb een tijdje terug La Noyée als bladmuziek voor de viool nageschreven. Als je belangstelling hebt voor de bladmuziek voor viool kun je me wel PM'en. Het is echt een super simpel stuk maar het klinkt wel erg leuk als je het met de muziek meespeelt.
Heb trouwens zojuist het viooldeel van Sur le Fil gevonden. Klinkt echt gaaf en is totaal niet moeilijk te spelen! Als iemand deze wil hebben moet je maar even pm'en. Groeten, W
Uit het hoofd spelen is uitstekend, maar voor een amateur is het bijna ondoenlijk om -laten we zeggen- een vioolconcert No.2 van Bartók uit het hoofd te spelen. Bij kinderliedjes is de melodielijn vaak zo eenvoudig, dat de meest muzikaal onontwikkelde persoon zo'n deuntje nog wel kan nafluiten. Wat te denken van orkestpartijen? Ik heb nog geen symfonieorkesten gezien die zonder lessenaar spelen. Als het een nadeel zou zijn om van noten te spelen, dan had menig symfonieorkest daar toch allang afstand van gedaan? Zonder kennis van het notenschrift en noten over te brengen op het instrument, treedt er ogenblikkelijk een verarming op aan mogelijkheden. Zo hebben we ooit eens iemand gehad hier op het forum die altviool speelde, maar de altsleutel niet beheerste. Ze zei dat ze er geen hinder van ondervond, hetgeen door menigeen werd bestreden, want hoe doe je dat dan in een strijkkwartet? Ga je die partij uit je hoofd leren? Frits
Het uit het hoofd leren spelen zou m.i. in het studietraject vanaf het begin mee moeten groeien. Inderdaad te beginnen bij een kinderliedje en hand in hand door te groeien tot het concert wat je aan het studeren bent. Wat Alabama schrijft over het nadeel van de lesmethoden waar het notenschrift gelijk wordt aangeleerd, is wat mij betreft discutabel. Wat is een lesmethode? Het kant en klare boek strikt genomen "van kaft tot kaft" of de creativiteit waarmee de leraar het lesboek als leiddraad voor de les gebruikt? In het laatste geval zouden beide facetten tot hun recht kunnen komen. Improvisatie is iets wat misschien voor violisten als "ver weg" wordt beschouwd. Als je kijkt naar de baroksonates voor viool en b.c. dan was het gebruikelijk om in de langzame delen je improvisatiekunst te laten horen i.p.v. langzame noten precies spelen zoals ze er staan. Ik vergelijk het eigenlijk met taalles: je leert lezen, spellingsregels, zinsbouw maar je krijgt ook de ruimte om een opstel te schrijven of een verhaal mondeling te improviseren. Het een staat niet los van het ander.
Ik vind dat het laatste citaat nu totaal uit zijn verband wordt gehaald, waardoor de betekenis verloren gaat. Ik schreef: "Zonder kennis van het notenschrift en noten over te brengen op het instrument, treedt er ogenblikkelijk een verarming op aan mogelijkheden. Zo hebben we ooit eens iemand gehad hier op het forum die altviool speelde, maar de altsleutel niet beheerste. Ze zei dat ze er geen hinder van ondervond, hetgeen door menigeen werd bestreden, want hoe doe je dat dan in een strijkkwartet? Ga je die partij uit je hoofd leren?" Om in de vergelijking met de taal te blijven is er ook met toepassing van het notenschrift nog steeds voldoende ruimte om daar een eigen invulling -ook wel interpretatie genoemd- aan te geven. Dat maakt dat er zo vele uitvoeringen zijn. Frits
Ik ben het met Rebecspeler eens dat je zoiets opbouwt tijdens je (viool)lessen. Ik heb gemerkt dat ik op uitvoeringen opeens hele stukken uit mijn hoofd speelde. Ik schrok er zo van dat ik direct daarna de muziek kwijt was. Maar nu heb ik een aantal uitvoeringen gehad waar ik een stuk helemaal uit mijn hoofd speelde. Dus naarmate je meer leert en langer een instrument speelt groeit zoiets wel mee. Mijn leraar besteedt dan wel vrij veel aandacht aan auditief spelen. Ik oefen een maand lang een moeilijk stuk in en daarna pakt hij de muziek weg om het mij uit het hoofd te leren spelen. En dan blijkt dat je meer muziek opslaat dan ik had gedacht!
