Ik houd al jaren de historie van mijn instrument (beknopt) bij. Daarin staan wat aantekeningen wat een bepaald type snaar teweeg bracht. Ik vind dat leuk om te doen en als de cello ooit naar een ander gaat kan het nuttig zijn. 't Is inderdaad een heel klein dagboek (snaren, reparaties, adviezen vioolbouwer, met datum).
Ik kwam net nog bij het opruimen van mijn lade, de rekening tegen van de vioolbouwer M. van Berkum. de snaaranalyse koste in 2012, 45 euro. aangezien er ook een nieuwe stapel in mijn viool geplaatst moest worden werd de rekening natuurlijk duurder. Hij kijkt voordat hij aan de snaaranalyse begint, of de viool / cello geen gebreken vertoont, anders heeft het geen zin ( zo werd mij al dat door de telefoon medegedeeld ) maar mijn oude stapel sloot niet mooi aan op het bovenblad. Toen ik van Berkum opbelde voor een snaaranalyse, vroeg hij mij per snaar een soort van klankkleur te omschrijven, om een idee te krijgen wat voor soort klank ik uit mijn viool wilde halen. Tijdens de snaaranalyse zette hij steeds een andere snaar op de viool, beginnend met de A. ook verschillende dikte's van snaren. en dan beoordeel jezelf of je de klank mooi vindt of niet, totdat je de juiste snaar gevonden hebt. dan ga je naar de andere snaar enz, enz. ik had best veel snaren uitgeprobeerd. rond de 10 a 12 verschillende snaren bij elkaar opgeteld voordat ik de huidige combi gevonden had. Hij luistert goed naar je wensen en weet dan ook ongeveer welke snaren hij bij elkaar moet zoeken. Ik heb een combi van 4 verschillende snaren. De A en E snaar van de Corelli alliance vivace ( dolce) klonken iel en doods op mijn viool. terwijl de A snaar van Thomastic dominant wel tot zijn recht kwam op mijn viool. voor de E snaar heb ik een pirastro gold Maar ik vond M van Berkel wel kundig op het gebied van de snaaranalyse, mijn viool leefde helemaal op na die snaaranalyse. uiteindelijk heb ik alleen voor de stapel betaald, de 4 nieuwe snaren en de snaaranalyse. de stapel en snaaranalyse waren beide 45 euro. en de snaren waren bij elkaar 71.25 en we hanteerde destijds een btw tarief van 19% ik zie nu dat mijn Alliance vivace snaren bijna 5 euro duurder zijn geworden in de loop der tijd. al om al was ik 161.25 kwijt.
Het steeds maar weer opzetten van andere snaren bij een z.g. "snaaranalyse" lijkt mij meer een ritueel dan echt nodig: een vioolbouwer die weet wat hij/zij doet komt op grond van de "rapportage" (uitgelegd) van de klant, wat hij ziet aan het instrument en de er op zittende snarencombi tot een voorstel. Dat kan uiteraard ook een aanpassing van het instrument zijn.
Het steeds weer opzetten v.e snaar is mischien meer een ritueel. Maar is uiteindelijk wel een doorslaggevende factor voor de persoon die opzoek is naar zijn klank ideaal. Op grond van gegevens v.e klant die een klankkleur omschrijft, hoeft het niet zo te zijn dat een vioolbouwer meteen de goede snaar in handen heeft of de juiste combi. Mijn mening blijft bij het uitproberen van verschillende snaren. Zo ben ik er ook achter gekomen dat er meer uit mijn viool viel te halen, dan de geadviseerde snaren van de vioolbouwer die hem destijds besnaard heeft. Natuurlijk kwam het klank ideaal in de buurt. Anders had ik mijn huidige viool niet uitgekozen uit al die andere violen. Maar het kan vaak beter met andere snaren. Maar het kan ook zijn dat iemand anders mijn viool vreselijk vindt klinken. Dat is dan weer de andere kant van de medaille qua klankkleur betreft. Try befor you die.
mijn ervaring is dat de snaren elkaar nogal beïnvloeden. Een A met een sterkere spanning zou kunnen leiden tot beter, of juist minder, presteren van de D die er al op zat... om maar een voorbeeld te noemen... Knappe vioolbouwer die dat zo uit z'n mouw kan schudden, zonder enige vorm van trial-en-error. Maar goed, vioolbouwers zijn zeker niet van gisteren want dan hadden ze wel een gemakkelijk vak gekozen. Ondertussen, Bert, ben ik razend benieuwd wat je mij zou adviseren voor mijn alt(je) waar ik nog steeds geen goede C voor heb kunnen vinden,
Boeiende topic! Hij nodigt uit tot filosoferen: wat is je ideale klank, wat is je referentiepunt? Ik ben er zelf na vijftig jaar spelen nóg nooit uit. Ik heb zelf Dominant op mijn violen, met een Pirastro e-snaar. Deze combinatie bevalt me eigenlijk altijd, omdat ik niet in een ideale klank geloof. De klank die je hoort met de viool onder je kin is anders dan de klank van je viool als die door iemand anders wordt bespeeld en je in staat bent op een afstandje te luisteren. Het valt me altijd weer op dat violen die je op een afstand beluistert, laten we zeggen een tien meter, heel veel op elkaar lijken; de klankverschillen zijn vooral voor een bespeler waar te nemen. Ik heb het gevoel dat de beoordeling van klank vaak te maken heeft met het moment waarop je de viool bespeelt en ook in welke volgorde: als je meerdere instrumenten hebt en achter elkaar aanstrijkt, krijg je ook een volgorde van voorkeur. Maar als je een dag later dezelfde violen bespeelt in een andere volgorde, kan ook je voorkeur veranderen, althans, dat gevoel krijg ik. Ook de ruimte waarin je speelt beïnvloedt je voorkeur: in een droge kamer is je voorkeur sneller vast te stellen dan in een kamer met ruime akoestiek. Gewoon slechte violen vallen ogenblikkelijk door de mand als je ze aanstrijkt, maar er is een grote groep instrumenten die voor mij moeilijk te beoordelen zijn wat betreft de klankkwaliteit: bespeler en ruimte maken dat voor mij moeilijk. Een goede bespeler haalt heel veel uit een instrument, wat voor kwaliteit dat instrument ook heeft.
Alles is veel voor iemand , etc :-D Nee, niet alles geprobeerd. Wel veel. Maar de heilige graal zat er nog niet bij.
Ik merkte dat hier met wat ge-experimenteer met een viool ook, dat inderdaad de combinatie veel doet. Daarom vind ik het wel fijn om samen te zoeken met een snarenexpert. Ik denk dat die kennis en ervaring heeft met welke combinaties van snaren wel en welke juist niet samen 'werken'. Zojuist weer heerlijk aan het stoeien geweest met orkestpartijen. En dan geniet ik enorm van deze viool. Het gaat er dus echt niet om dat ik een probleem opgelost wil hebben, maar ik ben benieuwd hoe hij gaat klinken als er snaren op zitten die helemaal bij hem passen. Owja, ik hoorde wel een tril, heel zachtjes, als ik de open G-snaar aanstrijk. Maar dat zou zelfs ook resonantie van de snaren van gitaar van mijn man kunnen zijn. Moet nog op onderzoek uit... Ik verveel me nooit
Ja, dat lijkt mij nou ook. Ik begrijp daarom ook niet hoe van Berkum per snaar de juiste snaar weet te vinden (en te raken). Lijkt me onmogelijk. Verder zal het dan ook moeten gaan om reeds ingespeelde snaren. Zo niet, dan wordt het verhaal helemáál dubieus.
Ongeveer elke maand (als ik me erger aan een snaar en een nieuwe wil) vraag ik me dat af. Serieus. Hebben ze daar een stapel ingespeelde snaren liggen?
ik vind 45 euro voor stapel + snaaranalyse trouwens best schappelijk. Als ik ruimer in de tijd zat, of dichter bij Zutphen, zou ik mijn mankerende c daar al lang eens op de werkbank hebben gelegd
Als ik zo het bericht van dreamingdragon lees (#24), krijg ik sterk de indruk dat het plaatsen van een nieuwe goed passende stapel op de juiste plek meer heeft bereikt dan een set nieuwe snaren. Komt bij, dat een juiste beoordeling van de oorzaak van de verbetering wel ernstig bemoeilijkt wordt wanneer er twee variabelen worden gewijzigd: de snaren en de stapel. Waar moet je dan de verbetering aan toeschrijven? En wanneer je ook nog interactie accepteert van de snaren onderling zijn er veel meer variabelen in het spel. Mogelijk was alleen een optimalisatie van de stapelpositie en spanning al afdoende geweest.
Het zou idd mischien alleen aan de stapel gelegen kunnen hebben. Maar mijn oude E snaar snerpte mij te schel in het oor des tijds. En die wilde ik vervangen door een andere. De G en D snaar wilde ik donkerder en dieper van klank hebben. De A snaar moest wat helderder zijn, maar niet te dominant. De combinatie aan snaren die ik er nu op heb zitten geven mijn viool en mijn gehoor een prettig geluid. Toen van Berkel mijn viool beoordeelde op de snaren, vond hij het een vreemde combinatie aan snaren die er destijds opgezet waren door de maker van de viool. Op het 1e gezicht leek mijn viool boheems. Maar toen hij mijn viool nader bekeek, zei hij :" nee t' is toch een chinees" Mijn studieviool heeft nogal een raadselachtige achtergrond. Volgens mijn vioolbouwer waar ik hem kocht komt mijn viool uit Duitsland. En is eigenlijk een chinees. Maar zo zie je maar weer. De ene vioolbouwer is de andere niet. De maker van mijn viool, dacht met de oude combinatie snaren een mooi geluid uit zijn creatie te halen. Terwijl ik er iets anders uit wilde horen. En de vioolbouwer waar ik mijn snaaranalyse heb laten doen, zou een andere combinatie van snaren erop hebben gezet. Dus klankkleur is voor iedereen heel persoonlijk.
Ja, ik begrijp dat je helemaal tevreden bent en dat was ook het doel. Je kunt je dan ook afvragen of het nodig is de vraag te stellen waar het nou aan gelegen heeft, dat doet er dan immers niet meer toe? Maar voor mij is zoiets niet echt bevredigend, het zou mooi zijn wanneer er een duidelijke oorzaak gevonden was.
Ik heb een viool liggen met het etiket Fitness erin. Een sportieve viool dus. Is denk ik het merk van de importeur of zo. De vioolbouwers zullen dat waarschijnlijk beter weten. Het zal wel een chinees zijn denk ik. Een goedkoop ding, voor nog geen drol op Marktplaats gekocht. Maar hij is wel aardig opgeleukt met een mooi garnituur van buxushout, en een aardig kammetje van André van Putten. Maar deze viool is bijna ongevoelig voor snaren. Het maakt niet uit wat ik er op zet hij klinkt altijd zacht, eigenlijk te zacht. Gebruik ik voor bepaalde stukken de demper op een andere viool. Dan hoeft dat niet bij deze viool want dan wordt hij helemaal fluisterzacht. Ra ra hoe kan dat.
Ik vermoed dat het een 'snel-viool' is, d.w.z. bladen niet op de juiste dikte, de zangbalk geïntegreerd, geen hoekblokjes en een keiharde sneldrogende lak er op. Bladen die veel te dik zijn (soms wel 8 mm voor een bovenblad!) en ook nog eens zijn gelakt met een te harde lak, krijg je nauwelijks in trilling op de lagere frequenties. Dat verklaart dan ook waarom variatie in snaren en types geen enkel effect ressorteren: de hele boel komt onvoldoende in trilling. Voor iemand die een beetje wil experimenteren en die al wat vaardigheden heeft opgedaan met de vioolbouw is dit mogelijk een uitdaging om er nog wat van te maken. Dan moet op z'n minst het bovenblad er af en dan kan een besluit genomen worden of daar nog wat te redden valt. Soms is het beter dit 'instrument' uit het circuit te halen: verbranden in de vuurkorf, zodat een ander niet op een valse illusie wordt gezet.
Ik heb er even in gekeken. Zo te zien zitten er wel hoekblokjes in. Hierbij twee foto's ervan. De lak is dof.
