Ik wil hier graag wat meer over weten. (Dit bericht is door Violoo bijgewerkt op 26/05/2005 om 22:29 uur)
Het is me niet helemaal duidelijk: Waarom is dit geen echte? Heeft deze kopie toch enkele waarde? Wat is het verhaal erachter?
Hopelijk verduidelijkt dit een beetje Echte Stradivarius violen, alten en cello’s zijn heel erg duur omdat ze zo mooi klinken, zou oud zijn en omdat er steeds minder instrumenten overblijven. Omdat de violen van Stradivarius zo goed zijn wordt er vaak gebouwd naar een model van Stradivarius. Niet om als echte Strad te verkopen maar om aan te geven dat er naar een model gebouwd is. Vervalsingen zijn er natuurlijk ook Aan het label in je instrument kun je zien dat het naar een model is gebouwd. Voor echte Stradivarius violen kun je op www.cozio.com kijken of gebruik google eens om naar informatie te zoeken. De studie van oude violen is te complex om 1,2,3 uit de doeken te kunnen doen en zelfs de experts twijfelen soms. De waarde van een kopie viool is helaas ook niet 1,2,3 te vertellen. Ik heb nog even zitten spitten en dit stukje gevonden. Het is afkomstig van www.seniorenplein.nl copy and paste: Nep-stradivarius Alles is geprobeerd om de goedgelovigen te misleiden. Duizenden nep-Stradivariusviolen overspoelden de markt, waarvan vele ronduit afschuwelijk waren. In de 19de en het begin van de 20ste eeuw specialiseerden fabrieken in Duitsland, Frankrijk en Japan zich in de productie van goedkope violen, waarin ze soms een Stradivariuslabel plakten. Zie dit als een waarschuwing voor de mensen die zich rijk rekenen als ze op zolder een instrument van ‘onschatbare waarde’ vinden. ‘Antonio Stradivari is misschien wel de meest vervalste naam in de wereld,’ schreef Sydney Beck van de muziekafdeling van de openbare bibliotheek van New York. Een Amerikaans postorderbedrijf had in de catalogus van 1900 twee Stradivariusmodellen opgenomen. De goedkoopste kostte 2 dollar 45. Het gehele deel is te vinden onder op: http://www.seniorenplein.nl/specials/stradivarius/stradivarius.asp Groetjes, Remi (Dit bericht is door remi bijgewerkt op 27/05/2005 om 22:07 uur)
Het is een beetje een dood onderwerp dat steeds weer opduikt en op den duur gaat vervelen; in mijn praktijk kom ik nog vaak genoeg mensen tegen die op opa's zolder een viool met een "stradivari" etiket hebben gevonden. De kans dat ergens nog een echte Strad uit de vergetelheid opduikt is te verwaarlozen. Bij het bovenstaande instrument is niet eens de moeite genomen het etiket een beetje behoorlijk na te maken. De Violen waarover Remi het had heb ik in Amerikaanse teksten ook wel "Sears and Roebuck Fiddles" horen noemen, naar het Amerikaanse Postwarenhuis Sears and Roebuck, een soort vroege voorloper van onze Wehkamp.
Bert schreef: Gelukkig niet. Ik begrijp dat jij als prof af en toe een beetje kinds wordt van al die Strads, die Del Gesu’s, de Bergonzi’s, Rugerri’s. Natuurlijk duiken ze keer op keer op, natuurlijk blijven er “Tarisio”-figuren, Vaulieume, J.B. Maar toch, laat het dan maar aan ons over om te kijken of we de een en de ander, een … beetje op weg kunnen helpen. Ok, zelfs het lettertype en de form van de impressie komen totaal niet overeen. Groetjes, Remi
Ik vermoedde al dat het geen echte was. Ik vond het lettertype inderdaad wel iets te modern. Ik ben de 4e generatie die deze viool bezit. En in de loop van de tijd is er het een en ander kapot gegaan. Er ontbreken: snaren, kam, staartstuk, schroevenkast en een strijkstok. Verder moet het hout nog een beetje bijgewerkt worden. Ik zit nog te denken om hem te laten restaureren. En aangezien er een vioolbouwer en andere experts aan deze topic meedoen, zou ik graag willen weten wat deze reparatie ongeveer gaat kosten?
volgens mijn tarieven: snaren en kam en snarenhouder gemonteerd ca. 100 euro, bij het eenvoudigste aanvaardbare materiaal. Wanneer je nieuwe Sleutels bedoelt en er zit geen scheur in de schroevenkast en de gaten zijn niet te groot, kost dat vanaf 60 euro. Het "bijwerken van het hout" (waarschijnlijkt bedoel je retouche) moet op uurbasis worden gecalculeerd. De ervaring leert, dat dit soort violen uit familiebezit nogal wat achterstallig onderhoud vertoont dat voor de leek niet 123 zichtbaar is, maar wel moet gebeuren om het instrument bespeelbaar te krijgen. Een strijkstok waarmee ook te spelen valt vanaf 70 euro.
Ruim €300 uitgeven aan de restauratie van deze viool zal toch wel de moeite waard zijn? Of is deze viool van zo'n "Bart Smit" kwaliteit dat hij na de reparatie zelfs niet mooi klinkt?
Als ik het instrument in handen zou hebben durf ik daar met een flinke slag om de arm wel een vrijblijvende voorspelling over te doen. Op grond van uw foto zijn mijn verwachtingen niet zo heel hoog gespannen.
Ik zou de kwaliteit wan mijn viool niet onderschatten. Ik vind het hout een mooie kleur en glans hebben. Hij zal gerepareerd heel mooi zijn. Foto van de voorkant: Foto van de achterkant: Duidelijk twee verschillende soorten hout, beiden erg mooi. Wat zegt u ervan?
Beste Violoo Als ik jou was zou ik zo wie zo eens met het instrument langs een vioolbouwer gaan. Als het instrument al vier generaties in de familie is zou ik het zeker doen. Onthoud ook dat als er niets aan het instrument gedaan wordt het steeds verder in verval zal geraken. Soms zo erg dat de kosten om het bespeelbaar te maken zelfs hoger komen te liggen als de werkelijke waarde van het instrument. Net wat Bert Boon zegt, de vioolbouwer zal het instrument echt in handen moeten hebben en goed bekijken. Wacht in ieder geval niet te lang, je houdt er uiteindelijk weer een bespeelbaar instrument aan over. Groetjes Remi (Dit bericht is door remi bijgewerkt op 29/05/2005 om 23:44 uur)
Beste Violoo, Het hout aan het rechter f-gat bevat een scheur en bij de punt van het onderste 'oog' mist een stuk hout. Hoe staat het met het linker f-gat? Wanneer ik de foto bestudeer valt er aan het lakwerk nog wel zo het een en ander te restaureren. Twee verschillende soorten hout is standaard en zegt niets over de kwaliteit van het instrument. De kleur is een persoonlijke zaak, iemand kan het mooi of lelijk vinden. Zegt ook niets over de kwaliteit van het instrument. Het hangt er helemaal vanaf of deze viool weer intensief bespeeld gaat worden of dat hij aan de muur komt te hangen, want dan kun je wel wat kosten besparen. gr, SB (Frits)
En toen zweeg Violoo als het graf....Teleurgesteld misschien dat het instrument tòch geen echte is. Nog steeds zijn er mensen die een viool opduiken met een label erin waarop staat dat het een Stradivarius is. En dan denken ze meteen dat het een 'echte' is. Ja, wanneer je er niet al te veel van af weet kom je al snel in de verleiding dat te denken. Maar gelukkig zoekt men zijn heil in dit forum, waar de experts een adequaat antwoord kunnen geven, gestoeld op jarenlange ervaring en 'know how', zij het, dat die kennis vaak ook weer van een of andere website afkomstig is. Ik vraag mij altijd af waarom het jaartal 1713 wordt gehanteerd als er weer een model à la Stradivarius de violenfabriek verlaat. Heeft iemand een idee waarom dat is? Waarom altijd een Stadivarius en nooit eens een Guarneri del Gesu?
En… eigenlijk hoopte Violoo van ons bevestigd te krijgen dat hij de trotse eigenaar was van een van de mooiste violen dezer aardkloot. Een echte Stradivarius uit 1713, misschien wel in een klap ben je meervoudig miljonair. Maar helaas ook voor onze Violoo ging deze vlieger niet op. Natuurlijk zijn er veel instrumenten in omloop die de beroemde naam dragen, niet alleen gebouwd naar het model van Antonio maar ook een groot aantal echte vervalsingen. Heden ten dagen zie ik vaker en vaker dat de bouwer duidelijk vermeldt, geïnspireerd op … en niet zelden kom je niet alleen de naam Stradivarius tegen maar ook die van del Gesu, Bergonzi, en Magini. Inderdaat kom je bijna nooit een Guarneri model tegen. Waar om weet ik ook niet. Toch zijn een groot aantal bouwers ook de kwaliteit van de del Gesu’s gaan zien, evenals de vraag van grote instrumentalisten de del Gesu’s gingen waarderen om hun klank. Ik ben benieuwd wanneer we nu eens een echte SB te zien krijgen? Remi
Hier het langverwachtte antwoord van Violoo!! Een pauze van ruim vier maanden is inderdaad erg lang. Er mag dan niks gebeurd zijn op het forum, in mijn hoofd was het deze periode allerminst pauze. Mijn hoop is nog lang niet vervlogen! Ik hoop dat deze viool mooi gerestaureerd zal worden. De echtheid staat op de tweede plaats. Deze topic is niet voor niks geweest. Jullie reacties hebben mij een goed beeld gegeven van de viool en een restauratie. Ik wil mijn viool niet verwaarlozen. Laten we hopen dat dit juweeltje na zijn restauratie te horen is op het Koningin Elizabeth Concours!! (o)
Geen primeur, maar toch. Goed kijken en je ziet de echte En zie achter die grote snor.... de echte Bert Boon. Sorry Bert, ik kon het niet laten! Remi (Dit bericht is door remi bijgewerkt op 09/11/2005 om 22:03 uur)
We zijn nu een maand verder en nog steeds geen respons. Ik denk dat Bert geen eigen maaksels meer op voorraad heeft.
