Ave Maria for Violin staat er op het label! Degene die dat er heeft neergepoot heeft geen verstand van strijkinstrumenten, want het gaat hier natuurlijk om een cello! Wat een sukkel.
Het Ave Maria heeft ook andere componisten uitgedaagd dat op hun eigen manier te vertolken in een compositie. Opvallend is de tederheid die in al die werken naar voren komt, en ook zo passend bij Maria! Zoals Giulio Caccini: wederom voor cello!
Nee hoor, die celliste ben ik niet. Mocht ik willen! Ik plaatste deze opname wél vanwege die mooie diepgang en jij haalde dat eruit!
Uiteindelijk natuurlijk wel hoe Caccini Maria groet. Het totaal. Maar daar zijn meer opnames van en dan kies ik natuurlijk wel díe opname die mij het meeste treft. En dat is de opname met die mooie diepgaande cellopartij die zo goed wordt 'neergezet'.
Het blijft een mooi stuk! De mooiste versie vind ik met pianobegeleiding, maar ik zit nu te luisteren naar de versie met gitaar (tokkel) begeleiding en die is toch ook best aardig. Anton Bruckner heeft ook zijn Mariagroet op schrift gesteld. Hier meer een diep-plechtige sfeer; Maria als belangrijke persoon, ook ontroering voor wie zij was. Hier wordt het uitgevoerd door een consortium van contrabassisten.
Een hele onbekende uitvoering is die van Astor Piazzolla. Nu, eigenlijk hoor je die van Anton Bruckner ook nooit. Mensen willen kennelijk vooral de twee bekendste horen (Schubert en Mozart). Die van Piazzolla lijkt vooral te willen vertellen over het leven van Maria. Ook hier klinkt veel respect en tederheid door. Het was even zoeken naar een mooie uitvoering, strijkersforum-waardig. Eigenlijk wel heel mooi om als strijker erachter te komen dat er zoveel moois voor Maria is gecomponeerd en dat er echt wel wat te kiezen is als je van de gebaande paden af wilt wijken.
Nou, ik kom het ook vaak tegen dat men het over vioolsolo of cellosolo heeft als er nog een begeleidende piano achter zit. Tja, je hebt ook een cellosolo-partij in het celloconcert en een vioolsolopartij in het vioolconcert. Hierop doorbordurend heb je dus een cellosolo die wordt ondersteund door de piano ("orkest"). En die piano is nog wel eens oorspronkelijk een orkestpartij geweest die 'omgebouwd' is tot pianopartij. Ja, hoe precies willen we het fenomeen cello/viool/contrabas - solo nemen? Op de cellobieënnale was cellosolo inderdaad puur solo, zonder ondersteuning dus. Een vreugde voor de puristen van het woord 'solo'.
Dan ben ik voor het puriteinse 'solo' zonder begeleiding. Alles met begeleiding is in mijn beleving dan geen solo meer. Als het al mét begeleiding solo zou mogen heten, hoe moet je dan de Partita's van Bach voor alleen viool noemen? Super-solo? Unisono? Verwarrend is het wel als je het stuk niet kent en je ziet staan (op een affiche bijvoorbeeld) cellosolo. Dan denk ik: dat is voor alleen cello. Nee dus?
Het Ave Maria van Schubert is en blijft mijn favoriet, hij benaderd hierin het dichtst de Moeder Gods die een Moeder voor ons allen is, haar liefde tederheid en zuiverheid komt in deze muziek op grootse wijze tot uitdrukking.
Ik ben voor duidelijkheid, en dat is dan maar een beetje (te?) puriteins. Solo is ook echt solo voor mij, dat is in het woord gevangen. Cellosolo, dat zijn de Suites van Bach, en van Britten en nog een hoop andere mooie werken. Het Ave Maria van Schubert is daarom ook een werkje voor cello en piano. Tobias, ik denk niet dat je de enige bent die er zo over denkt! Waarom dacht je dat het zo vaak gevraagd wordt? Het is puur en al die kwaliteiten van Maria zijn hier zo prachtig in vertolkt! Mijn verdere zoektocht naar Ave Maria in de muziekliteratuur is ingegeven door de nieuwsgierigheid of er nog iets zou zijn dat deze puurheid kan overtreffen. En ik vind het sowieso interessant om te horen hoe anderen Maria zien in en muziek hebben vertaald.
