Na een tijd geleden de prelude maar weer te hebben weggelegd omdat het veel te moeilijk was nu weer gepakt, en ja....nu is er aan te studeren. Heerlijk om er in te duiken
Ik word er ook rustig van, en dat is voor mij heel belangrijk want heb veel onrust. Kan nu even 2 dagen niet spelen en mis het nu al...ook menuet 1 doorgespeeld, werd er echt emotioneel van...zo verstillend is het...
En als je dat dan ook kunt/mag spelen in een ruimte met optimale acoustische kenmerken, komt het nog intenser binnen!
Hmm...ik snap de vingerzetting niet helemaal in maat 41. Zijn de eerste 2 noten beide 4e vinger? Dat voelt namelijk niet zo lekker
ja, als (ex/ook) gitarist heb je daar een voordeel, voor mij is het bijna een kleine barrée... hier doe je wat anders nooit mag, je bovenste kootje een beetje plat leggen over twee snaren. Als het echt niet lukt kun je proberen twee open snaren te spelen, maar dat vraagt juist veel van je strijkstoktechniek.... die je als violist best zult hebben!
Hmmm, mn pezen vinden dat niet echt leuk, maar is idd wel makkelijker. Heb idd wel strijkervaring maar daar kan nog een heeeele hoop aan verbeterd worden op de cello
PS: ik vermoed dat een 'lage' duimpositie ook een optie is, dan zet je de duim op de A en de D van de 2e resp 3e snaar, en de 2e vinger op de Fis, wel even oefenen en ws ook worstelen met de intonatie, maar geen forceren van de pezen...
Haha dat klinkt wel ingewikkeld, heb nog niet eens positiespel gehad op les oepsie...maar wie weet is het aangenamer dan 'barre'
Ja, werkt , levert wel btje stress in mn pols op...maar zou jij dan maat 41 3414 houden? Die overgang vind ik dan weer lastig
ik zou de hele passage opnieuw moeten bekijken, en als ik er voor kies één maat in een duimpositie te doen, dan ook de heel passage. maat 41 wordt dan 12d2 (d voor duim omdat ik niet weet hoe je hier het tekentje voor duimpositie moet maken, een omet extra streepje) en maat 39 21d1 lastig is dan wel de overgang maat 38-39, waar de 3 eerst een fis speelt en meteen daarna een g. Dus wellicht daat toch op de g houden: 42d2 Voor sommige (gevorderde en niet erg gebruikelijke) stukken moet de duimpositie nog lager, met de b onder de duim. Kun je trouwens ook hele leuke dingen den met melodiën in parallele octaven (lage e op de D snaar en hoge e op de a snaar tegelijk strijken) Zelf ben ik niet zo dol op duimposities omdat ik ze ongemakkelijk en een beetje pijnlijk vind. - maar met sterke klimhanden en de wens om pezen niet te overstretchen kan de duimpositie voor jou een werkbaarder optie zijn. Succes!
Overigens werd ik voor de barré ook gewaarschuwd in de eerste jaren dat ik cello speelde. Risico voor verkramping. Je gaat daarmee, als je niet uitkijkt, harder knijpen bij je duim (dit gaat dan over de gewone plaats van de duim en niet in duimpositie).
Ja beter allebei niet maar dat speelt zo lastig ...maar met die eerste vinger springen voelt ook niet zo stabiel...naja van alles proberen en dan voel je vanzelf wat t beste werkt gok ik.
Ik wil niet vervelend doen, frikkerig ofzo, maar soms vragen stukken technisch wat,, waarmee je misschien nog even moet wachten (en intussen wel de oefeningen en stukken aanpakken die je naar het gewenste technische niveau helpen. Maar ja, ik ben geen docent en er leiden meer wegen naar Keulen!
Ja, ik ken dat. Toen ik als organist toegang had tot de kerk speelde ik menigmaal op de viool omdat het zo lekker klonk. Partita's van Bach gaan geweldig lekker! Trouwens ook andere stukken, zelfs etüdes van Kreutzer. Maar, als je dan weer thuis speelt is dat een enorme domper. Je wordt ontzettend verwend met die nagalm. Ik speelde in mijn jonge jaren wel vaak in de badkamer, had je tenminste nog wat nagalm.
