De meeste barokstokken werden vroeger van slangehout gemaakt, maar dat is tegenwoordig duurder dan pernambuco. Ik vermoed dat de stang van originele barokstokken vroeger wat dunner werden gemaakt dan de huidige Chinese stokken.
Wat we nu een ideaal gewicht vinden hoeft nog niets te zeggen over vroeger. Werden barokstokken vroeger ook al veelvuldig van slangenhout gemaakt? zijn er daarvan veel bewaard gebleven? Moderne bouwers gebruiken veelvuldig slangenhout, ook de Chinezen doen dat en die komen vaak ook uit op rond 50 gram, afhankelijk van het model: een dikkere kop of grotere knop zorgt natuurlijk voor een hoger totaalgewicht. Niet alle slangenhout heeft hetzelfde SG. Een barokstok van pernambuco van een "normale" bouw en dikte komt meestal ruim onder de 50 gram uit.
Het oude type barokstrijkstok had een losse slof, een slof die je gewoon aan de kant kunt leggen! Een steekslof span je tussen haar en stok en heeft dus ook geen spanschroef, simpelweg omdat men in de 17de en 18de eeuw nog geen fijne schroefdraad kon maken, dat was nog handwerk. Met een steekslof heb je dus één soort spanning op het haar, je kunt het haar niet strakker of losser spannen. Als je klaar bent met spelen, maak je de slof weer los. Ik zal proberen foto' s te plaatsen.
Ik dacht dat Liuwe dit bedoelde: Deze kan wél een variabele spanning krijgen! Men was inventief in die dagen.
Je weet best, Frits, dat ik deze slof niet bedoelde: je weet genoeg van de geschiedenis van de strijkstok om te weten wat een steekslof is! Mooie foto trouwens, Frits, je ziet wat ze in de literatuur noemen een crémaillère, vraag me niet wat het woord betekent. Het haar zit wèl vast aan de slof, niet aan de stang. Er zal in de stang wel een gleuf zitten waarin de slof heen en weer kan gaan. Omdat men de stok wat verder van de slof vasthield, had je geen last van die tandjes. Maar een stok met steekslof speelt ook uitstekend, er zit zo'n twee centimeter tussen stang en haar; als het haar uitzet, klem je er een slof in met een iets kortere buitengleuf.
Liuwe en Frits, mooie foto's en wéér wat geleerd! Steekslof en het variabele spanning-systeempje op de foto van Frits zouden handig kunnen zijn voor die strijkstokken bij de kemences die ik weleens op YT zie. Die lijken ook op nogal op barokstokken. Daar moet men met de vinger de spanning aanbrengen. Ach, ze zijn dat gewend, maar mij lijkt dat maar niks. Ik speel met een gewone strijkstok.
Een van de gambaspelers van Spirit of Gambo liet mij zien dat er spanning gebracht wordt door met 1 vinger om het haar te spelen (in gamba-consort misschien nog niet, later wel). Ook tijdens het spel wordt de spanning gewisseld. Dat is natuurlijk anders dan bij violen (alleen de stokvoering al), maar zo gaan gambisten dus om met een slof die het haar niet aan kan spannen met schroef. (o, ik zie dat Marcelita dit al noemde ....).
Toch nog wat nieuws gemeld, Jan, want het tijdens het spel van spanning wiselen had ik nog niet vermeld. Moet toch best lastig spelen zijn; denk dat ik met mijn moderne stok behoorlijk verwend ben.
