EDIT: kheb de BESI gekocht, ik laat jullie weten wat ik er van vind als ik hem binnen heb natuurlijk kan ik hem niet beoordelen als een echte violist maar deze muziekale leek kan de feitelijke dingen toch wel een beetje zien denk ik /EDIT EDIT2: hele leuke mooie viool, ik begin het al een beetje te leren afwerking en constructie zijn best goed op een paar puntjes: ik weet niet hoe het bij een normale viool is maar het stemmen is vreselijk irritant, de stemvleugeltjes hebben niet genoeg grip in de kop waardoor de snaren uitzichzelf losser raken de bruine stukjes kurk tussen een matzwarte kinsteun en een mooie zwart gelakte viool zien er niet uit kwaliteit van het koptelefoontje is slecht verder ben ik er tevreden mee, ik mag nog niemand hem aanraden omdat ik nog niet een goede in mijn handen heb gehad, maar van volgens mij is dit een prima startersviool /EDIT2 YAAY mn eerste post op het forum daarom eerst wat achtergrond-info: Ik ben eigenlijk drummer (5.5 jaar ofzo) maar heb al lang een fascinatie voor violen. Toen ik laatst rond zocht naar filmpjes op youtube van bijvoorbeeld ed alleyne johnson en string division raakte ik nogal gemotiveerd om te leren spelen. Ik ken een goede violist die me vanalles erover heeft vertelt (ook dat je waarschijnlijk 4jaar nodig hebt voor je een beetje zuiver kan spelen) maar toch wil het heel graag leren als tweede instrument. Toen ik het mn drumleraar vertelde moest ik van hem er gelijk een gaan kopen. want hoe jonger je bent hoe makkelijker je leert. Ik zie normale en electrische viool als twee compleet verschillende instrumenten, en heb voor mijzelf al gekozen voor electrisch. De klank is naar mijn smaak net wat fijner en je kan er leuke effecten op zetten. ik redelijk fan van het ruige werk (Ik ben metaldrummer ) maar ik heb ook een zachte kant. Ik hou van opera achtige muziek en vind dit van ed alleyne johnson geweldig: wauw die distortion *smelt* Na veel onderzoek (oa op dit forum) wil ik van jullie nog wat meningen en hulp bij de uiteindelijke beslissingen Dus Ik wil een electrische beginners viool (ik ben niet al te rijk nu) over de viool zelf heb ik al veel gezocht, eerst zag ik een Stagg (135euro) Stagg heeft voor mij al teveel regels gebroken om er ook maar over te denken, slechte kwaliteit bij een klein prijsje is logisch, maar op stagg instrumenten kan je bijna niet spelen zonder ze te breken. (dat was even mijn mening alsjeblieft niet de wellusnietus-stagg discusie #200 hier beginnen ) Sojing (100euro) vond ik al beter, ook een best mooi model (en voor 100 kan je het bijna niet als geldverspilling zien ) maar al snel snapte ik dat net één tandje hoger moet zitten dus vraag ik jullie om andere violen, maar hier zijn er in ieder geval twee die ik interessant vind. de mindere is de harley benton http://www.thomann.de/nl/harley_benton_hbv400bk_evioline.htm ik kan er nergens meer info over vinden, en het ontwerp is twijfelachtig, maar hij is wel silent de betere waarvan het bijna zeker is dat ik hem wil gaan kopen is de BESI [website op verzoek verwijderd] met 200 euro zit hij eigenlijk aan mn max maar ik verwacht er ook van dat het een goede start is het probleem ermee is dat hij zo te zien wel een holle houten body heeft en dus niet silent is, zou een hotelsourdine helpen? Ik vind het wel fijn om helemaal stil met een koptelefoon te kunnen oefenen Het tweede gedeelte zijn de fretten (uhoh ik voel de blikken al branden ) [website op verzoek verwijderd] tlijkt me heerlijk om te kunnen spelen zonder constant vals te zitten en zoals die goede violist zei: Dan kan je vals spelen zonder vals te spelen in discusies op dit forum word het vaak als een hulpmiddel gezien, maar is dat echt zo? bij fretten zet je je vingers tussen de fretten en niet erop, of moet je dat juist gaan doen? Ik zou eerder denken dat als je de dan op een ongefrette speelt je steeds te ver naar de topkam zit. Dus mijn grote vraag over fretten: moet je een keuze maken voor wel of niet, of is het echt een hulp die je naar hartelust erop en eraf kan halen? hoe zitten ze eigenlijk vast? en natuurlijk: hoe zuiver zijn ze? Dus na een heeeeeel lang verhaal waar iedereen nu van slaapt vraag ik jullie toch om zoveel mogelijk hulp en advies, zoveel mogelijk gevarieerde informatie, en natuurlijk geen eindeloze discusie over slechte violen en fretten :/ ps: nee een yamaha silent is echt te duur voordat je hem wil aansmeren pps: ja electrisch is met een k... geen zin om het aan te passen :lol:
Er zijn op dit forum al een heel groot aantal bijdragen gepost over dit dilemma. Mijn mening en standpunt komt daaruit heel duidelijk naar voren en ik heb beloofd niet in herhaling te treden. Dat geldt ook voor de mensen die het niet met mij eens waren. Je moet het dus doen met alle eerder geposte bijdragen want in jouw post komen geen nieuwe vragen aan de orde. Ik vertrouw er dan ook op dat je een wijs besluit zult nemen.!
Harly-Benton en Besi; made in China (ook de elektronica) . Zie hierover de betreffende vorige posts. De plakfretten; te belachelijk voor woorden, maar over fretten is ook het een en ander al gezegd.
Waarom zou je met fretten willen spelen? Jaartje flink spelen en je zit (redelijk) zuiver. Je kunt dan net zo goed stickers plakken...
Een jaartje spelen en redelijk zuiver? Ik vind het heel knap als jij binnen een jaar hebt geleerd in alle posities 'redelijk zuiver' te spelen. De meeste mensen doen er jaren en jaren over om zich vertrouwd te voelen met alle posities. Of heb je het hier alleen over de eerste positie? De plakfretten hebben dezelfde functie als de stickertjes, de fretten zijn ook niet vergelijkbaar met die van een gitaar (die veel hoger zijn en ook echt de toon beïnvloeden). De plakfretten zijn een nauwkeurige variant van de stickertjes en het zijn er ook veel meer, waardoor ook verschillende posities aangegeven kunnen worden. Ik begrijp de kritiek die erop geleverd wordt wel (zie eerdere topics), maar die fretjes kunnen een heel handig hulpmiddel zijn.
NoName#2 schreef: (.....)"maar die fretjes kunnen een heel handig hulpmiddel zijn." Maar niet voor iemand die viool wil leren spelen. Een snaar raakt een beetje ontstemd en je hebt helemaal niets meer aan die fretjes. Vioolspelen is en blijft je gehoor gebruiken. Een violist die zijn/haar muzikale gehoor voldoende heeft ontwikkeld kan zuiver spelen op een ontstemde viool! En ook nog in alle toonsoorten. Frits
Dat is zeker waar, maar vaak gebruiken docenten stickertjes om bepaalde vingerzettingen (tijdelijk!) aan te geven op het instrument. De fretten (die overigens niet vergelijkbaar zijn met gitaarfretten) zijn toch iets nauwkeuriger (hoewel natuurlijk nooit helemaal!). Bij vioolfretten druk je nog steeds de snaar zelf in, alleen hebben de fretjes een heel klein beetje reliëf, waardoor je ze een beetje kunt voelen en natuurlijk kunt zien. Ik verkoop deze fretten wel, maar altijd met het advies, om ze puur tijdelijk bij de eerste maanden van het vioolspel te gebruiken en ze daarna te verwijderen als het gehoor en het gevoel iets verder ontwikkeld zijn.
Dat de 'fretten' geen echte fretten zijn en niet de frequentie bepalen, had ik wel begrepen. Ik kan niet spreken uit ervaring en heb nooit stickertjes gehad op de toets bij het aanleren van het vioolspel. Wat ik me afvraag is, waarom een docent dat eigenlijk doet en waarom er niet gelijk wordt begonnen met het ontwikkelen van het muzikale gehoor. Met stickertjes leer je misschien waar je zo ongeveer de vingers moet plaatsen maar wanneer ze verwijderd zijn, start hetzelfde proces als had men geen stickers. Op dat punt aangekomen is er in feite geen verschil meer en wordt aangeleerd te corrigeren op het gehoor. Dat lijkt me de meest ideale methode omdat uiteindelijk op die manier viool gespeeld zal moeten worden. Misschien dat Sunrise (alias Johan) hier iets over kan (en wil) zeggen? Want die is tenslotte een gerenommeerd viool pedagoog. Frits
Ik heb zelf een tijdje de vioolleraar van mijn dochter kunnen observeren en heb grote bewondering gekregen voor zijn flexibiliteit. De ene leerling kreeg wel een plakstripje op de plek van de eerste vinger. Een ander kreeg een paar plakkers en weer andere beginners geen. De redenatie erachter was ongeveer de volgende: Niet ieder kind heeft dezelfde talenten of hindernissen op het gebied van motoriek, lees- of luistervaardigheid. De ene heeft meer ritmegevoel, de ander heeft het notenschrift iets sneller door, een derde heeft een zuiverder gehoor enz. Om niet alle problemen in een grote lawine op iemand neer te laten regenen moet je soms een aantal ervan elimineren om iemand de gelegenheid te geven om een bepaalde vaardigheid te veroveren. Er is al eens eerder over gesproken in dit forum in verband met onzuiver spel of een bepaalde stokvoering. Ik herinner me dat iemand zei dat je een leraar die daar geen aandacht aan geeft moet inruilen voor een ander, waarop iemand anders terecht zei dat een docent een plan heeft en daarom soms opzettelijk een nogal in het oog springend probleem (tijdelijk) negeert.
Mooie uitleg, Jos, dit is ook precies de manier om de fretten bijv. te benaderen. niet zo van: 'ik koop fretten en speel daarom meteen zuiver'.
Wanneer ik dit even aanhaal: "niet zo van: 'ik koop fretten en speel daarom meteen zuiver'.", dan concludeer ik, dat met het plakken van die fretten er geen enkele garantie is dat de leerling zuiver speelt. Dat had ook ik niet verwacht en mag je ook niet verwachten. Maar, wat is dan het verschil met de situatie wanneer die fretten er niet op zitten? De leerling speelt dan minstens net zo onzuiver. Het enige wat dan mogelijk als een gemis wordt ervaren is een visuele indicatie over waar de vingers zouden moeten staan. Met het leren luisteren hoeft een jonge pupil ook niet te kunnen lezen of het notenschrift te beheersen, daar verandert ook een plakfret niets aan. Misschien was ik het wel die ooit eens de uitspraak heeft gedaan dat een docent zou moeten worden 'omgewisseld' wanneer er geen aandacht wordt besteed aan de ontwikkeling van het muzikaal gehoor. Ik kan me daar namelijk wel in vinden, omdat wat eerst fout is aangeleerd (door er géén correctie op aan te brengen) later weer moet worden afgeleerd. Zoals eerder gezegd: ik ben geen viooldocent -hoewel ik best een aantal leerlingetjes heb les gegeven, waaronder mijn eigen dochter- en zou daarom graag de mening van iemand willen vernemen die dat wél is. Het kan zijn dat ik er een verkeerd beeld van heb. Frits
Plakstrips en -stickers zijn een wegwijzer voor de vinger(tjes), daar is weinig op tegen en ze worden door veel viooldocenten toegepast met het idee er zo gauw als mogelijk weer vanaf te stappen. Zijn er viooldocenten die (plak)frets toepassen? Ik denk het niet! Ik kan me voorstellen dat iemand die uit het niets en zonder docent met vioolspel begint, naar plakfrets grijpt om zo snel mogelijk een zuiver (of iets dat daar in de buurt komt) resultaat te behalen, maar diegene loopt waarschijnlijk iets later tegen problemen aan.
Ja, maar die plakfretten zijn eigenlijk geen fretten. Daarom zijn ze vergelijkbaar met plkstrips en dergelijke, of een potloodstreepje op de toets. Ze geven enkel aan waar zo ongeveer de vingertjes geplaatst moeten worden. Dus kan de docent de leerling net zo goed leren luisteren of een toon hoger dan wel lager geïntoneerd moet worden. Aldoende leert de leerling zijn of haar gehoor te ontwikkelen. En als de docent in het achterhoofd heeft zitten: "hoe eerder er af hoe beter het is", dan zou ik er niet eens aan beginnen. Opm.: Je nieuwe avatar is (nog en/of nogal) een beetje vaag, maar ik vermoed dat jij dat bent Bert? Frits
Er is ten minste één viool met echte fretten: de Neolin. Is eerder over geschreven op dit forum. Ik heb er op gespeeld, hij speelt heel lekker en soepel, en zuiver genoeg voor de meeste genres.
