Als je nou strijker bent tussen vele anderen (zangers, instrumentalisten) en je kunt bieden wat hier* gehoord wordt samen met alt en orgeltje, dan ben je een rijk musicus, vind je niet? * zie ongeveer 1u.37m - 1u.47m
Ja, al hoor je jezelf niet, je draagt wel bij aan zoiets moois als de uitvoering die je liet horen en zien. Maar ook in een kleiner gemengd ensemble heb ik met mijn cello gemerkt welke bijzondere bijdrage je als strijker en in het bijzonder als cellist levert. Zeker als je ook nog eens de enige bent die de basis neerzet. Maar goed, strijkinstrumenten zorgen voor een heel eigen klankkleur en ik vind het inderdaad heel verrijkend daar een aandeel te hebben.
Helemaal mee eens. Ik speel heel veel kamermuziek en iedereen is daar eigenlijk even belangrijk en heeft zijn eigen aandeel in het geheel. Met elkaar probeer je iets moois ervan te maken. Heel inspirerend.
Waarom denk je dat je jezelf niet zou horen? (Er van uitgaande dat je dat stuk tussen 1u:37 - 1u:47 bedoelt in #1)
Ach, misschien hoor je jezelf een beetje. En een beetje meer als je er naast zit, dus eigenlijk is het een goed teken als je jezelf niet hoort.
Als koor en ensemble er in sommige delen vol in gaan dan ben je inderdaad een geheel met alles. In het Agnus Dei (1u37min) hoor ik ook bijna individuele klanken, omdat er in heel kleine bezetting gespeeld wordt. Een paar 1e violen, 2 celli enz. en een heel natuurlijk mini-bij-geluidje dat een cello gaf is hoorbaar. Wat mij betreft: het klinkt wonderbaarlijk, die laag gespeelde violen, celli, bas, orgeltje en alt en zo zal het ook bedoeld zijn.
Omdat je hier de alt noemt: het stuk staat te laag voor de alt, ze kan nauwelijks een mooi geluid geven. Maar dit gaat dan over zang en dat 'mag' niet.
