Op mijn vakantiechinees heb ik de C en G snaar Helicore en A en D snaar Larsen Medium (de gewone, geen soloist of magnacore oid). Deze snaren mengen zich mooi.
Mooi. Ik heb eerder van die combi gehoord. O.a. van een lerares die leerlingen dat meestal adviseert. Mijn indruk: kansrijk op veel celli (ook studie-instrumenten).
Film: door een cellospeler die een heel stel cellosnaren bespeelt, becommentarieert en vergelijkt. Zijn verhaal is luchtig, niet te zwart-wit. Zo'n beetje alle veel gebruikte merken en nog wat combinaties. De laatste minuten laat hij alles nog eens voorbij komen. (Engelstalig).
Dit is wel weer een hele interessante vergelijking van snaren! Erg handig die verschillen te horen op zijn cello en ik kan mij toch wel een voorstelling maken van hoe die snaren uitpakken op mijn cello. Zelf geniet ik nu van een experimentloos tijdperk, maar 't zal zeker weer eens gaan kriebelen. Dan krijg ik toch ideeën wat ik zou kunnen doen wat een goede kans van slagen heeft.
Hier komt binnenkort een review over Larsen Il Cannone Warm&Broad: https://strijkersforum.nl/threads/il-cannone-nieuwe-cellosnaren-van-larsen.5776/#post-72104
Ik heb deze leuke film laatst weer eens bekeken. Het is natuurlijk 1 man op 1 cello, maar hij laat ze wel klinken en benoemd de indrukken en details (allerlei types en merken).
Leuk, zo'n filmpje, maar ik hoor toch voornamelijk Richard van Whitehorse met zíjn techniek op een tamelijk eenvoudige cello en niet erg veel verschil tussen de snarenmerken. Bovendien is het van 6 jaar geleden en hebben de snarenfabrikanten vanzelfsprekend niet stilgezeten: ik mis Corelli Solea, Thomastik Rondo, Rostanvo, Larsen Il Cannone etc.
