computergebruik bij ontwerp achterblad

Discussie in 'Viool' gestart door Sibelius, 2 aug 2009.

  1. reguz

    reguz

    Lid geworden:
    18 nov 2009
    Berichten:
    43
    Beste Sibelius
    De groote vraag is: wat gebeurt er als de spanning van de snaren het instrument structuur aangrijpen.
    Kun je dan zoals Nigel Harris (NH) doet zeggen er is een L (last) op het instrument dat zich verdeeld op de wijze zoals NH aangeeft.
    Om daar een eenvoudig antwoord op te geven vraag ik u om het volgende te doen.
    Leg een plank op de vloer an bint aan de einden een touw. Nu gaat U midden op de plank staan en trekt aan de touwen.
    Er onstaat een druk naar beneden. Maar word het gewicht op de vloer onder de plank groter? Het antwoord is NEE.
    Wat gebeurd er. Ja de plank gaat buigen en de spanning in de touwen word veranderd in een buigspanning in de plank. U als person die aan de touwen trekt heefrt de positie van de kam + de sound post ingenomen. Er onstaat druk op U van beide einde aan Uw voeten en in Uw lijf van boven.
    Er is geen sprake van dat U druk verandering op de vloer kunt uitoefenen.
    NH neemt het bovenblad en legt dat op kogeltjes om een vervorming in zijdelingse richting mogenlijk te maken. Maar de vraag is hoe kun je een vertikale naar beneden gerichte kracht uitoefenen op hetb onderliggende opervlak. Die last (L) bestaat niet.
    Hooguit is er sprake van dat de afstand van support , de kamvoet en de sound post (ca. 5-10mm tussen de centra) een buigmoment terplaatse op het bovenblad kan uitoefenen.
    NH verteld ook een verhaaltje waar krachten zich langs de buiten lijn van het blad verplaatsen. Is dat juist techniesch gezien?
    Als U nu verder nadenkt med de uitleg zult U tot een oplossing komen waarbij de punten waar het touw vastzit (de snaren) dus de eindblokken op het instrument omhoog getrokken worden en zowel naar binnen, naar U toe. De kam en de sound post wverplatsen zich dus niet naar beneden (geen oploop van gewicht) maar de eindblokken bewegen zick. Als U de lengte dwarsdoorsnede beschouwd uit een geometrisch perspetief ziet U in principe twee trapeze waar de soundpost de basis is. De eindblokken de yop basis.De bene van de trapeze zijn de koorde lijnen. In een instrument is daar de lengte welving inplaat voor gekomen. Als het instrument belast woord door de spanninmg van de snaren veranderd de vorm van de trapeze. De (benen) welving gaan meer buigen. De afstand van de koorde in het bovenblad woord korter terwijl de korde van het achter blad een wat andere lengte aanneemt. Deze verandering geschied door "interaction" dwz de stijfheid van resp. lengtewelving beperkt wat en hoe dat geschied. Als de boven basis zich door deze vormverandering ten opzichte van de basis van hoek laat veranderen gaat de hals (neck) van hoek veranderen. In een dynmamisch process gaat de hals een "rockin motion" aannemen, trillen. Dir komt omdat de interaction zich tussen boven en onderblad niet in optimale saat vehouden. Ik heb hier meer dan 25 jaar aan geweid en weet nu wat te doen en beheers om deze funktie optimaal in te trimmen.
    Betr. NH zo heb ik zijn thesis gekocht (5 jaar geleden) en me verdiept in wat hij verteld. In mijn opinie verteld NH 4 verscillende verhalen.
    Een van die verhalen is een opmeting van deformatie waarbij NH 4 vaste punten op de rib gebruikt om aan te tonen hoe de deformatie av een instrument er uit ziet. Die 4 punten bewegen zich dus niet. Ik ben het daar neiet mee overeens. Ga maar op de plank staan en trek aan de touwen. Wat beweegt zich?
    Ik kan U een uitvoerig rapport laten toekoen maar daar voor moet U en emailadress aangeven.
    Reguz
     

Deel Deze Pagina