Ik ben al een tijdje op zoek naar informatie ivm de craquelé-look die sommige violen/cello's hebben in hun vernislaag. Is iemand die me hier iets over kan vertellen? Is er bvb een speciale regio/bepaalde landen waar dit veel toegepast werd? Hoe krijg je dit, is dit door gebruik te maken van spirit varnish of oil varnish... Hier vind je een duidelijk voorbeeld: http://tarisio.com/pages/auction/auction_item.php?csid=2197700608&cpid=2691137536&sCategory_ID=7 (vooral op de foto van de rug is het heel duidelijk, als je 2x inzoomt) Groeten, jochen!
Craquelé wordt soms bewust toegepast om een viool een oud uiterlijk te geven, maar kan bij oude instrumenten er ook op wijzen dat de verschillende laklagen verkeerd op elkaar hebben gereageerd. Eigenlijk houdt de ene laag niet goed op de vorige laag. Je kunt in schilderszaken setjes verf krijgen om iets een craquelé-uiterlijk te geven, dat oude theekastje van tante bijvoorbeeld. In Groningen woont een vioolbouwer (hij heet geen Bert, voor de duidelijkheid) die in z'n beginjaren ook nog al eens violen afleverde waarbij de lak ging craqueleren. Het heeft z'n charme.
Bedankt voor de reactie! Wanneer het voorkomt bij een oud instrument (100jaar) is het dan eerder te zoeken bij foute laklagen of bij 'slijtage' van de laklagen. Maw is craquelé iets wat onmiddellijk zichtbaar is na de afwerking of kan het pas jaren nadien komen? Zijn er Italiaanse vioolbouwers die dit toegepast hebben? of deden ze dit niet. Volgens mijn leerkracht is het typisch voor Milanese instrumenten van begin 20ste eeuw (heb enkele voorbeelden van Milanese violen gevonden en inderdaad, velen hebben zo'n craquelé) maar een vioolbouwer wist me te vertellen dat het vooral Duitse en Hongaarse vioolbouwers waren die dit toepasten op hun instrumenten.
Ik denk niet dat men met opzet craquelé aanbracht, althans, ik kan het me niet voorstellen. Ik weet ook niet hoe lang of het duurt voordat er craquelé optreedt. Ik vind het persoonlijk niet mooi, ik krijg altijd het gevoel dat de lak eigenlijk een beetje mislukt is.
Om bewust craquelé aan te brengen wordt in onderstaande procedure gebruik gemaakt van twee componenten die een chemische reactie geven: Hier staat het een en ander beschreven en met welke middelen het is te bereiken. Met Arabische Gum kan dit effect ook worden bereikt. Ik vind craquelé het bewijs van onkunde en zal het niet gauw gaan uitvoeren. Anders wordt het, wanneer er lak geretoucheerd moet worden wat voor een groot deel is opgebouwd uit craquelé. Dan is het nog een heel gedoe om een beetje hetzelfde resultaat te krijgen.
Ok bedankt voor de uitleg ^^ Mijn instrument heeft craquelé in zijn lak en vind het persoonlijk heel mooi gedaan! Adhv jullie reacties wou ik proberen te weten of bepaalde vioolbouwers dit vaak toepaste, maar blijkbaar dus niet? Alhoewel het volgens mijn leerkracht typisch is voor milanese scholen begin 20ste eeuw. Heb zelf ook heel wat milanese violen op internet zien staan die dezelfde craquelé hebben.
