de invloed van een taxatie na aanschaf viool

"niet iedere vioolbouwer is taxateur en/of heeft echt verstand van violen" Ga jij dan naar een vioolbouwer die geen verstand van violen heeft? Ik moet de eerste vioolbouwer nog tegenkomen die geen verstand van violen heeft!


Heb jij aan je vioolbouwer ook VERTELD, op het moment dat je met die viool de deur uitging, dat je met het instrument naar een andere vioolbouwer/taxateur zou gaan om de prijs, de waarde nog eens nader te laten bepalen? Want op dat aspect ga je telkens niet in!! Natuurlijk heb jij het recht om als potentieel koper advies van een derde te vragen, maar dan wèl in overleg met de verkoper! Ik vind het persoonlijk erg onfatsoenlijk als je de verkopende partij niet op de hoogte stelt van je voornemen tot taxatie door een derde. Want je toont wantrouwen tegenover de verkopende partij en waarop is dat wantrouwen dan gebaseerd? Ik denk dat je zelf de verhouding tussen jou en de vioolbouwer op scherp hebt gesteld. Als je de zaak juridisch gaat uitvechten, is dat in je nadeel.

 

Jammer dat je niet meer op me gaat reageren, want je hebt de door mij meerdere keren tamelijk concreet gestelde vraag wéér niet beantwoord. Je omzeilt die vraag gewoon. Trouwens, heb jij wel eens onbewust iemand proberen af te zetten? Lijkt me erg lastig, psychologisch gezien.

Ik heb eens even gekeken op de door jou genoemde site van de vioolbouwer die jou je viool heeft geleverd (als je Brabant intikt, vioolbouw, cello en vooral Busetto kom je een eind), hij lijkt me geen afzetter. Of ik moet natuurlijk toch de verkeerde site hebben bekeken!

 

Nou, NoName#1, nu heb je precies verteld wat ik graag wilde weten. Bedankt. Maar'k zou persoonlijk op dit forum de term "afzetter" niet gebruiken. Want het is je hopelijk wèl bekend dat ook iemand als Stam niet de waarheid in petto heeft, en elke vioolbeoordelaar maakt wel eens fouten. Ken je trouwens dat verhaal van Bouwman in Den Haag? Die heeft een keer......................

 

Wij zijn tenslotte mensen en maken dus fouten. Maar als je iemand zo voor de gek houd bedonder je gewoon de zaak en ben je vind ik een bedrieger. Ook vind ik het belachelijk dat hij deze cello dan ook zo weer op zijn site durft te zetten terwijl onder de naam van de bouwer welke het dus niet blijkt te zijn. En dan lees ik hier dat iedereen wel eens fouten maakt. Nou dat schiet mij in het verkeerde keelgat je moet wel heel laks met je geld zijn als je 3000 euro verschil accepteert.
Natuurlijk kan men wel eens iets verkeerd taxeren maar dan moet je ook toegeven dat je een fout gemaakt hebt. Dat doet hij niet, dus heeft Leonora het volste recht om daar tegen in opstand te komen omdat wij als mens rechten en plichten hebben en eerlijk zijn valt daar ook onder.
Leonora ik ga niet over jouw centen maar ik bedoel het goed. Ik wil alleen tegen jou zeggen dat je wel moet bedenken of jou deze man een recht zaak waard is. Het Nederlandse recht systeem zit namelijk vreemd in elkaar. Als je dus inderdaad degelijk een poot om op te staan hebt dan kun je het wel proberen. Maar als het allemaal nog een beetje wankel is en jij verliest dan ben je dubbel zo duur uit en dan moet je afwegen of 3000 die 12000 of misschien wel meer jou waard is. Ik wens je veel succes!

 

Ik vind dat termen als "bedonderen" en "bedrieger" in deze hele discussie niet horen. Noch de heer Stam noch de heer Besseling zijn heilig, ook zij kunnen er heel goed naast zitten bij hun inschatting van de instrumenten, ook zij kunnen een tunnelvisie hebben bij de beoordeling van instrumenten.
Ik neem aan dat je een taxatierapport van Besseling hebt gekregen. Nu is Besseling niet de enige die beëdigd taxateur is en je kunt dus verwachten dat degene die jou de viool heeft verkocht zelf ook met één of meer taxateurs op de proppen komt. En dan blijken violen heel lastig te taxeren te zijn! Ik verwijs graag naar de uitzending van de Rijdende Rechter van een paar jaar geleden.
Maar je hebt de viool toch op proef? Dan kan jouw vioolbouwer toch gewoon op zoek gaan naar een ander instrument? Dan hoef je deze zaak toch niet te laten escaleren?
Je hebt op dit forum eerst geschreven dat je de viool prachtig vond, dat hij heerlijk speelde en zo, en je twijfels over het instrument kwamen pas op na opmerkingen op dit forum, over taxatie en zo. En na die taxatie was het instrument ineens niks meer. Die woorden staan ook op dit forum, zwart op wit, ook leesbaar voor je tegenpartij.

De beoordeling van een viool, dat is gewoon psychologisch, wordt sterk beïnvloed door de waarde die hij, in geld uitgedrukt kan hebben, volgens bepaalde deskundigen. Als je wéét dat je op een Stradivari van € 1.000.000 speelt, dan vind je dat instrument vast práchtig. En die Chinse viool van € 150 is bij voorbaat al waardeloos.

Ik zou het niet tot een rechtzaak laten komen..

 

Nog één opmerking, NoName#, ik moet je toegeven, dat bij de restauratie van de cello wèl een paar merkwaardige dingen zijn gebeurd! Zeker als een restaurateur zelf de dikte en de dikteverhoudingen van het onder- en bovenblad van een bestaand instrument verandert. Tja...

 

Gedeeltelijk verwijderd door Beheerder.

Ik wil je er wel fijntjes op wijzen dat jíj het bent die deze hele zaak, dit hele conflict met je vioolbouwer, via dit forum naar buiten hebt gebracht, compleet met alle details! Over integriteit gesproken! Het staat leden van dit forum volkomen vrij om op jouw stukken te reageren! Als je dan tegen personen oploopt die jouw visie, je handelswijze in dezen niet delen, dan heb je dat maar te accepteren! Zo werkt dat op een forum als dit. En dit is wèl mijn laatste bijdrage over deze zaak (hoop ik)...

 

Het veranderen van dikten van een bovenblad is een keuze die een restaurateur kan maken wanneer een bovenblad duidelijk te dun is; dat kan ook bij een vorige ingreep door een andere restaurateur dunner gemaakt zijn. Het ingrijpen in dikten van bladen kan ook ingegeven zijn door de noodzaak een instrument geschikter te maken voor "modern" spel. Zo'n keuze is niet bij voorbaat uit den boze en is afhankelijk van het restauratiedoel. Uiteraard moet je dat naar de opdrachtgever verantwoorden en wanneer je zo'n restauratie publiekelijk laat zien, ook als zodanig documenteren.

 

Ik moet zeggen dat ik het toch ook wel jammer van het topic vind. Maar daar wil ik verder niet op in gaan.

Stiekem ben ik wel nieuwsgierig naar het resultaat van NoName# en haar instrument, want dit blijven lastige zaken! Wat dat betreft ben ik heel blij dat ik al een jaren echt helemaal verliefd op mijn cello ben.

Daphne

 

Ach van die rijdende rechter hebben we ook zo genoten; liefst had ik deze zaak ook voor meester Visser landelijk op TV gehad, want in de strijkinstrumentenwereld gebeurt toch al niet veel opzienbarends. Maar Meester Visser zal zich wel geen tweede keer aan een zaak tussen vioolbouwer en teleurgestelde klant wagen. Succes. En ik hoop dat we nog iets van de afloop te horen krijgen!

 

Daar horen waardebepaling en ontevredenheid over die waardebepaling ook bij, met alle gevolgen van dien! Mijn insinuatie aan het adres van Leonora in mijn vorige mail heb ik verwijderd. Ik wist niet dat ik zo vals kon zijn.

De titel "Bernardel of niet?" dekt ook de lading niet meer, want ook de echtheid van een Bussetto-cello werd aan de orde gesteld. Nogmaals, ik zou het hele onderwerp verwijderen.

 

(Gedeeltelijk verwijderd door Beheerder.)

In de oorspronkelijke "functiebeschrijving" van de rubriek Instrumenten is sprake van het aanbieden van een instrument of het vrágen om een instrument. De door Leonora begonnen "discussie" was het vermelden van de aankoop/inruil van een viool en vervolgens gingen de leden van dit forum er met het onderwerp vandoor, er kwam een totale wending toen bleek dat Leonora haar viool na een taxatie door een derde partij naar eigen mening veel te duur had gekocht c.q. ingeruild, toen liep het uit de hand, volkomen onbedoeld denk ik, maar we zijn op dit forum ook meesters in het wegzetten van een ander! Sadwaande.. :/

 

Ik ben ook een man en bovendien van middelbare leeftijd, dus voor NoName# staat het bij voorbaat al vast wat ik vind. Dat hoef ik haar dus niet meer mee te delen.

Toch is dit een leerzame draad voor hen die er van willen leren. De draad zet aan tot nadenken over:
- wat er wel en niet zinvol op dit forum besproken kan worden
- hoe we in dit forum moeten omgaan met particuliere opvattingen over al of niet betrouwbare mensen in de branche
- welke mores we van elkaar mogen verwachten t.a.v. hulpvaardigheid, bemoeizucht, verstaan van andermans probleem, accepteren van feedback en kritiek, en het op waarde schatten van andermans onbaatzuchtig geboden advies.

 

Er zit nu wel erg weinig verband in de bijdragen. Veel bijdragen zijn ook reacties op de bijdragen van NoName#. Doordat deze laatste zijn verdwenen, hangen heel wat opmerkingen in de lucht. Ik begrijp zelfs mijn eigen bijdragen niet meer! Zou totale verwijdering niet beter zijn?

 

Frits,

Omdat deze topic in mijn vakantie liep lees ik em nu pas voor het eerst.
Ik moet zeggen dat het letterlijk "tussen de regels doorlezen" is om te begrijpen wat er heeft gespeeld. Ik ben het met Liuwe eens dat deze topic beter geheel verwijderd had kunnen worden. Hier heeft niemand meer wat aan. (en er komen heus wel weer nieuwe zaken)

Groeten Geert

 

Als een restaurateur ingrijpt in de originele structuur van het instrument, is dat volgens mij geen restauratie meer. De dikte van de bladen veranderen gaat volgens mij in tegen de intentie die de oorspronkelijke bouwer heeft gehad.
De meeste vioolbouwers op dit forum zeggen altijd nadrukkelijk dat een handgebouwde viool voor heeft op een fabrieksinstrument, dat een bouwer de verschillende onderdelen op elkaar kan afstemmen. Althans, dat is altijd de bewering! Als een restaurateur de oorspronkelijke bedoelingen van de bouwer wegrestaureert, is volgens mij het instrument eigenlijk waardeloos geworden "als instrument van bouwer X". Volgens mij zijn veel Italiaanse topviolen dan ook niet meer te beschouwen als werk van die topbouwers, omdat de inwendige structuren al lang zijn verdwenen of gewijzigd. Ik ben ervan overtuigd dat bij veel instrumenten ook de lak al lang is vervangen: in de negentiende eeuw deed men dat volgens mij vrij gemakkelijk, restauratie-ethiek bestond niet.

Bij restauraties van orgels wordt alles minutieus gedocumenteerd, kan men ook de hele geschiedenis van het instrument reconstrueren, zelfs uitzoeken welke bouwers bepaalde veranderingen hebben aangebracht; van topviolen weet men eigenlijk maar heel weinig, ik heb daarover nog nooit enige documentatie op internet gevonden.
Wèl wordt soms aangegeven dat er bepaalde veranderingen hebben plaatsgevonden, maar door wie en waar is nooit bekend. Nou ja, een paar "restauraties" door de heer Vuillaume te Parijs, maar die restauraties zijn ook heel ingrijpend geweest.

 

Met andere woorden: we zijn het eens!

 

Gôh! Dat is fijn!