Dvorak/Kreisler slavische dans 2 voor viool+ piano

Om dat er geen rubirek ""juweeltje" is, zet ik hem maar bij "vergeten juweeltje":
De slavische dans no.2 van Dvorak bewerkt voor viool+ piano door Fritz Kreisler:

 

En hier is de bladmuziek: http://imslp.info/files/imglnks/usimg/5/5f/IMSLP24078-PMLP04973-Dvorak-Barth_Slavonic_Dances_Op72_vol_1_vln-pno.pdf

Mooi stuk inderdaad!!

 

Dat is de versie van Barth, die is toch anders dan die van Kreisler.
Overigens een prima violist. Is dat soms Gerhard Taschner?

 

Ik had de audio van dit Youtubefilmpje gebruikt om de noten te laten zien met idd die violist:

 

Gerhard Taschner (1922-1976) was leerling van Hubay, Alois Bak en Huberman. Hij moest zijn carrière vroegtijdig beëindigen vanwege rugklachten en is nu helaas bijna vergeten. Hij was ook een goede leraar met veel uitstekende leerlingen.

 

Frits,

Zowel Kreisler als Barth (mij overigens onbekend) maakten een bewerking van een originele compositie van Dvorak: er is dus niet zozeer sprake van een andere compositie als wel, in beide gevallen, een arrangement.

Alexander,

Zo erg vergeten is Gerhard Taschner nou ook weer niet: ik heb 17 CD's van de goede man. En daarbij is sprake van twee verschillende opnames van de Slavische dans op. 72/2. De eerste, opgenomen op 27 april 1949, met Hubert Giesen en een latere, van 4 april 1953, met Martin Krause. Overigens speelt hij in beide gevallen de bewerking van Kreisler. En dus ben ik reuze benieuwd van wanneer die Barth-versie dateert.
Overigens een wat eigenaardige man. Ik heb het dan maar niet over dat eigenaardige huwelijk :/ als wel het feit dat Taschner meende aan de houding iemand te kunnen zien of, in potentie, sprake was van een viooltalent. Ik vrees dat Elman dat selectiecriterium nooit zou hebben overleefd :lol:

Maar toegegeven: een groot violist. Daarom is het ook zo te betreuren dat talloos veel banden van zijn radio-opnamen 'opnieuw' zijn gebruikt, ofwel gewist. Overigens deelt hij dat lot met een andere en even eminente Duitse violist, namelijk Erich Röhn.

Hopf

 

Ter aanvulling: er is nog een tweetal opnamen door Taschner dat de aandacht trekt. Namelijk de sonate no. 13 van Haendel en de vioolsonate van Franck. Samen met de Nederlandse coryfee Cor de Groot. Opgenomen 26 februari 1943 in Berlijn :/

Hopf

 

Richard Barth (1850-1923) was een zeer succesvolle linkshandige Duitse vioolvirtuoos, dirigent en componist. Hij was leerling van Joachim en ging veel met Brahms om. De bewerking van Kreisler, stamt uit 1914. Veel van de composities van Barth stammen uit de jaren 1890-1910. Een preciese datering van zijn bewerking is niet te vinden.

Gerhard Taschner is onbekend voor het grote publiek. In Nederland kennen hem een paar kenners, een paar leerlingen van hem en dat is het dan. In Duitsland is dat anders.
Een hoogtepunt in de discografie van Taschner is zijn Kreutzer sonate, die hij samen met Walter Gieseking spontaan opnam in de pauze van orkestopnamen.

Volgens Eduard Grach kon Pjotr Stolyarsky, de stichter van de Sovjet vioolschool, door de hand van een kind te bekijken, zeggen of deze een goede violist zou worden of niet. Op deze manier is David Oistrakh door hem ontdekt.

 

Alexander,

De opname van de Kreutzersonate door Taschner en Gieseking is inderdaad zeer de moeite waard. Wellicht is het daarom interessant te weten dat van beiden op CD ook de sonates van Brahms op. 108 en Franck zijn uitgegeven. De opnames dateren uit april 1947.

Ofschoon ik mij wellicht bij de autoriteit van zowel Stolyarski als Grach zou moeten neerleggen, blijf ik mijn twijfel behouden aan iets als een 'wetmatigheid' in dezen. Veel (beroemde) violisten uit het verleden hadden te maken met te lange dan wel te korte armen, onderlinge verschillen in armlengte (Kreisler en Elman), korte en lange vingers dan wel smalle en brede handen. Een verschijnsel dat zich overigens ook bij pianisten voordoet. Men vergelijke in dit verband de 'kappershandjes' van enerzijds Horowitz en Josef Hofmann met, anderszins, de opmerkelijke grote/dikke handen en vingers van Gilels en Berman.

Overigens weet ik niet hoe ik in dit verband de handen van Paganini moet plaatsen. Want de medische wereld aarzelt in zijn geval nog altijd tussen de syndromen van Ehlers-Danlos dan wel Marfan.

Hopf