eelt op de vingers

Enkele weken nadat ik begonnen ben met viool spelen, heb ik eelt op mijn vingertoppen gekregen. Mijn viooldocente kent dat probleem niet. Volgens mij kan ik door dat eelt de trilling van de snaar minder goed voelen. Ligt het aan mijn manier van spelen? Doe ik iets fout?
Ik krijg ook eelt als ik vaak gitaar speel.

 

Ik ken dat probleem ook niet. Het zou kunnen dat je je vingers met te veel druk op de snaar zet.
Dat is niet nodig. Mijn leraar zei altijd, er moet lucht onder je vingertoppen kunnen circuleren.
Het kan ook zijn, dat je te gespannen bent als je speelt. Ook dan worden vingers vaak met te veel druk op de snaar gezet. En dan is eeltvorming het resultaat.

 

Moet je niet juist wel harde vingertoppen hebben om zo directer contact met de snaar te hebben?
Een zacht vingerkussentje moet immers eerst ingedrukt worden voordat de snaar omlaag gaat?

 

Van vroeger kan ik me wel enige eeltvorming herinneren. Het studeren van dubbelgrepen en zeker oktaven werkte wat meer gespannen spel in de hand en daardoor was de eerste vinger behoorlijk verhard. Op dit moment voel ik nauwelijks verschil tussen mijn linker- en rechtervingers. Het wegkrijgen van een eeltlaag is misschien een moeilijkere zaak. Bij schuren en vijlen zet je je huid er extra toe aan om eelt te ontwikkelen.

Het huidcontact met je snaren of anders gezegd met het hele instrument inclusief stok, is m.i. ook een kwestie van een soort huidafscheiding. Kille, veel te droge leerachtige handen maken het spelen fors onaangenaam. Door in te spelen wordt dat na een kwartiertje beter. Zelf bereid ik me voor door even mijn handen intensief te masseren met gel (Volatile, Weleda). Dit is niet vet, maar maakt de huid soepel, is voedend en maakt "gevoeligheden" wakker die je vrijwel direkt een ingespeeld gevoel geven.

 

Beste Koffienee,

Eelt ontstaat als er te veel wrijving of druk op de huid ontstaat. Bij de ene persoon zal het sneller ontstaan dan bij de ander, bedenk dat de ene persoon sneller blaren krijgt en zijn voeten stuk loopt terwijl een ander juist eelt op zijn voeten krijgt.

Even kijken op internet en ja hoor Wikipedia heeft er ook een klein artikel over staan.
Even plakken van uit Wikipedia:
“Ook musici kunnen eelt op de handen krijgen, dit komt voor bij bijvoorbeeld mensen die een strijkinstrument bespelen”.

Dat klopt, maar de een zal sneller (last van) eelt hebben dan een ander. Zelf had ik op een gegeven moment gewoon de afdruk van de snaar in mijn vinger staan, maar nog geen eelt.
Ik vertelde dit aan mijn lerares en zij vertelde dat ik de snaren veel te hard indrukte, dat kon veel lichter, soms moet je ze wel als een hamertje neerzetten maar je hoeft de snaar niet door de toets heen te drukken. Een kwestie van oefenen en voelen.
We hebben destijds een week of twee drie hier echt aandacht aan besteed en met een mildere greep kon ik ook langer studeren, spelen zonder dat het afbreuk deed aan het spel, het geluid.
Natuurlijk spelen ook de snaren een behoorlijke rol want als je op Strong/Forte snaren speelt is het een groot verschil met mittel of zelfs een zachte snaar.

De harde (strong/forte) snaren geven meer volume en kracht, de zachte snaren geven een wat liefelijkere klank.
Er zijn natuurlijk nog meer dingen die mede bepalend zijn, zoals een te hoge kam. Maar ik denk dat Frits of Bert daar wat meer over kunnen vertellen.

Zelf heb ik inmiddels geleerd de snaren net hard genoeg neer te drukken dat de toon gevormd word en bij het vibrato is het ook een stuk makkelijker als je de hals, toets en snaren niet plat knijpt. Het is en blijft oefenen, oefenen en… oefenen.

En op een goede dag zal ik dat kleine pracht instrument leren bespelen

Remi

 

Beste Alexander, Jaap, Frits, Rebecspeelster en Remi,

Bedankt voor de adviezen. Ik neem ze zeker ter harte

 

Inderdaad goede tips bovenstaand, even een goede manicure laten doen en daarna lekker ontspannen spelen. Ik denk dat het normaal is dat je na het spelen wat afdrukken van de snaren op je vingers hebt (niet extreem en moet relatief snel weg trekken). Ook worden mijn vingers vaak een beetje zwart van de toets, ondanks dat het zeker geen nieuwe toets is en het toch echt ebbehout is, maar ja, misschien is dat ook een beetje slijtage.

 

Dit herken ik ook. Ik dacht dat dit een reaktie was van huidzuren op het metaal van de snaaromwikkeling. Als het aan het houtsoort zou liggen, zou bijvoorbeeld een blokfluitist met een donkerhouten instrument (ebben, grenadil of palissander) evengoed een paar flinke zwarte handen over moeten houden. Dat ben ik nog nooit tegengekomen.

 

Ik heb altijd gedacht dat het goed was. Jaren geleden had ik een oude viooldocente die erop hamerde dat ik eelt op mn vingertoppen moest kweken en dan pas goed speelde.
Een oude gewoonte van vroeger misschien?

 

Dat heb ik dus heel vaak, het verdwijnt wel snel, maar toch staat de snaar er even in... maar als ik iets langer speel, lijkt de snaar soepeler te zijn en heb ik er bijna geen last van. Ik weet wel dat ik niet zo hard moet duwen, maar ja, anders heb ik weer kans dat de viool uit m'n nek vliegt... Misschien toch ooit een verhoogde schoudersteun???

 

Dat zou best kunnen want in mijn omgeving waren er die trots waren op hun eeltlaagjes. Evenals op de zogenaamde "vioolplek" links onder hun kaak. Dan liet je zien dat je het goed deed.

 

Je moet je vingers goed indrukken omdat je viool anders uit je nek vliegt? Als je een goede houding hebt, vliegt je viool zelfs niet uit je nek als je je handen los laat en voel je je dan nog ontspannen. Misschien dat een andere (niet noodzakelijk verhoogde) schoudersteun wel een goed idee is. Zorg vooral dat deze goed aansluit met je schouder, lekker zit, en ervoor zorgt dat je je viool ook makkelijk zonder handen kunt vast houden. Wat ook kan helpen is een kinhouder met iets meer bocht erin, een te platte kinnebak glijdt makkelijker onder je viool vandaan. Een te hoekige kinnebak zorgt weer voor vioolplekken (die helemaal niet nodig zijn trouwens).

Ik ben persoonlijk van mening dat je aan vioolspelen als je het goed doet geen spierpijn, eeltplekken of vlekken over dient te houden (in ieder geval: niet blijvend). Het is absoluut niet nodig en beperkt je uithoudingsvermogen (als je na een half uur al vervelende plekken krijgt, hoe wil je dan uren achter elkaar spelen?).

 

Helemaal mee eens.
Als je problemen hebt met houding, kinhouder of schoudersteun, moet je maar
eens kijken op Violinist in Balance in mijn handtekening.

 

Het is echt een voorwaarde voor goede muziek maken die maar al te vaak wordt genegeerd. Gelukkig beginnen steeds meer mensen aandacht te schenken aan 'gezond' viool spelen.

 

Sorrry, ik had het een beetje krom uitgedrukt, maar volgensmij duw ik de snaren te hard in omdat ik mijn viool vasthoud met mijn handen en niet met mijn kin en schouder zegmaar. Nou, de bovenkant van de schoudersteun gaat er voornamelijk van door, misschien dat ik 'm daar iets hoger kan zetten, en dat 't dan hopelijk wel gaat. Tja, ik heb eigenlijk geen zin in m'n 3e schoudersteun, op zich gaat deze wel lekker hoog, ik heb 'n keer een 'kun' geprobeerd, maar die vond ik niet echt handig zitten. Dat zou misschien wel werken, een andere kinsteun, maar dat lijkt me weer zo'n gedoe. Op zich heb ik er verder geen last van, maar toch laat ik de hals van de viool voornamelijk op m'n handen rusten en dat is niet de bedoeling, maar ik heb bijna vakantie, dus dan ga ik even goed experimenteren, met m'n schoudersteun denk. Misschien dat het werkt.

 

De linker schouder dient nooit als steun en mag nooit opgetrokken worden. De viool rust op het sleutelbeen met als ander steunpunt de linker hand. De kin werkt met wat druk op de kinhouder actief mee met bijvoorbeeld positiewisselingen. Voor de rest is er weinig druk op de kinhouder en zeker geen kwestie van vasthouden.

Schoudersteun en kinhouder aanschaffen is altijd maatwerk. Zelf experimenteren hiermee heeft alleen zin, als je weet wat je doet. En dat weet slechts een professional.
Ga dus nooit zelf experimenteren, maar doe dat samen met je leraar. Anders heb je grote kans, dat je van de regen in de drup terecht komt.

 

Inderdaad, het is sowieso handiger om er iemand met verstand naar te laten kijken. Ook al zou je er zelf wat vanaf weten, ziet een buitenstaander je houding toch altijd op een andere manier en kan dingen opmerken waarvan je jezelf niet bewust was. Neem vooral een steun die alle kanten op verstelbaar is, zodat je genoeg kunt variëren en aan kunt passen totdat ie echt goed past.

 

Ik heb geen eelt op mijn vingers links gekregen, maar wel een gevoelloos plekje op mijn rechterduim (aan de rechterzijde van de bovenkant van mijn nagel, maar ook daar geen eelt).
Ik hou mijn stok wel goed vast , met gebogen duim, neem aan dat jullie dat zo ook hebben aangeleerd. Dan rust mijn stok precies op dat plekje.
Ik voel het wel altijd, dat ik daar dus minder voel, maar ik ging er eigenlijk vanuit dat het erbij hoort. Misschien is er iemand die weet of er toch iets tegen te doen is.

 

Jij beschrijft een gevoelloos plekje. Het komt op mij over als een plaats die door druk van de stok slechter doorbloed wordt. Dit kan natuurlijk een gevolg zijn van een krampachtige handhouding die ondanks dat de houding er goed uit ziet toch nog iets blokkeert. Is dit niet hetzelfde als een "dode vinger" behalve dat het zeer plaatselijk is? Ik merk op dat contactpunt van duim en stok wel dat er na het spelen een indeuking te zien is. Komt het gevoel op die plaats na het spelen weer terug? Misschien is er iets te veranderen (of te verzachten) aan het holletje voor je duim dat tussen de slof en het stukje leer zit.