Ik kwam dit onlangs tegen op internet: Misschien dat het ook helpt tegen te veel druk op één plaats waardoor de doorbloeding gewaarborgd blijft?
Vooral als je op de plaatjes klikt van de stokken, krijg je in de vergroting heel mooi de glooiende overgang te zien waar je duim in terecht komt. Zelf ben ik ook nog van plan om iets meer grip op die plaats te creeren bij mijn stok. Er zit bij mij zelfs geen leertje op en dat laat mijn duim wel eens wat verder door de stok gaan dan ik prettig vind.
Ik heb ook wel eens moeten spelen op een stok waar het duimleer van verdwenen was. Ik had op dat moment geen andere stok . Dan merk je pas hoe belangrijk zo'n ogenschijnlijk onbenullig stukje leer is. Het speelt niet echt lekker. Ik zou als ik jou was, zo snel mogelijk een nieuw duimleer op de stok zien te krijgen.
Een "nieuw" duimleer? Eigenlijk hoort het er niet op en heeft er ook nooit opgezeten. Vandaar dat ik het zo subtiel mogelijk wil aanbrengen.
Ik heb geprobeerd op internet iets te zoeken over historische modellen strijkstokken. De geschiedenis van het ontstaan van het duimleer en de toepassing daarvan ben ik nog niet tegen gekomen. Het duimleer biedt zeker comfort. Maar de evolutie van schietboog naar geavanceerd model waar jullie mee spelen, heeft een diversiteit aan tussenstadia gekend.
Aha, wacht eens even. Ik besef nu, dat je niet op een viool speelt, maar op een rebec. Dat is een ander type strijkinstrument met ook een ander type strijkstok. Met de afbeeldingen van historische stokken is me nu duidelijk, dat je vermoedelijk helemaal geen duimleer op de stok hebt. Sorry, dat ik even voorbij ging aan het feit dat je geen 'normale' viool speelt met bijbehorende 'normale' strijkstok. :/ In dat geval.....geen duimleer dus. Maar ja, dan wel wat pijn misschien? Of eelt?
Links op mijn fotootje kan je de stok zien. Nee, geen pijn (dat verhaal hoorde bij Tante) en ook geen eelt. Wel dat mijn duim soms de neiging heeft tot een beetje wegschuiven en daar wil ik op een zo onzichtbaar mogelijke manier iets aan doen. Wat ik me daarnet nog realiseerde is dat veel strijkers van oude instrumenten ondanks een bovenhandse stokvoering hun stok niet bij de slof vasthouden zoals je dat als violist (en cellist) doet, maar er 10 CM vandaan. Dan is een duimleer totaal niet van toepassing. Er zijn gelukkig ook bewijzen op schilderijen te vinden waarbij de stok wel bij de slof vastgehouden wordt. Fijn, want dat voelt toch wel het meest vertrouwd.
Wat de echte reden van die opgeschoven hand op de stok is, weet ik niet. Als ik het zelf probeer (en dat kunnen jullie met een moderne stok ook) ervaar ik meer mogelijkheden om de toonkwaliteit te be-invloeden op een manier die wenselijk is voor het klankideaal in barok- of oudere muziek. Wat glaziger. Doordat je minder stok gebruiken kan, wordt de toon kleiner. De grip van de hand op de stok is veel losser en je pols staat ietsje hoger waardoor je het gewicht van de arm ook niet voluit benutten kan. Nogmaals, ik heb geen ervaring met deze speeltechniek. Met de "gewone" stokhouding kan ik met mijn stok verreweg de meeste streektechnieken die je met een moderne stok ook kan alhoewel ik erop bedacht moet zijn dat mijn stok wat stugger springt.
Hoi allen, ben ik weer, even weggeweest. Zo'n duimleertje lijkt mij wel wat. Ik heb gelukkig geen pijn maar juist het tegenovergestelde, geen gevoel op een klein plekje. En na nog eens goed naar mijn eigen duim gekeken te hebben, misschien is het toch ook een beetje verharding van de bovenste huidlaag (makkelijker gezegd eelt) waardoor het gevoel ook minder wordt. THX voor de tips in ieder geval.
Mijn duim kwam precies terecht in het hoekje van het duimleertje en er was dus 1 scherp omschreven drukpunt. Nu heb ik een siliconen-achtig hoesje over het duimleer en het duimleertjes is een beetje schuiner afgesneden. Hierdoor is het vlak, waarop de druk van de stok op mijn duim rust, groter geworden is en warempel, ik heb veel minder last van mijn duim. Was dus een goede tip van jullie.
Heb ook een dove plek op de top van mijn linkerwijsvinger. Drie maanden geleden, op oudere leeftijd, begonnen met cello spelen. Is er iets bekend over beschermingsmateriaal, soort "vingerhoed" van siliconen of zo iets? Doe het nu met 3mm dik vilt. Kan er op internet niets over vinden.
Het lijkt me dat je met een soort 'vingerhoed' te weinig gevoel hebt met de snaren. Dat verklaart waarschijnlijk ook waarom er niets over is te vinden op internet. Een dove plek wijst op een te geringe doorbloeding. Mogelijk ook te weinig 'vlees' in die vingertop. Bij de minste of geringste druk pers je het bloed er dan uit en weg is het gevoel. Ik vrees dat er niets aan is te doen.
Toch iets gevonden. Bij gitaristen is het probleem blijkbaar beter bekend. Er zijn vingerbeschermers voor gitaristen te koop. Gewoon bij bol.com Die eerst maar eens proberen. Stoppen met spelen is het laatste. Net de smaak te pakken.
Ja, maar een gitaar heeft fretten en dat is nou nét het wezenlijke verschil met (fretloze) strijkinstrumenten. Bij de toets met fretten hoef je alleen maar de snaar op de fret te brengen. Meer kun je er verder niet mee doen. Bij een fretloze toets moet de vinger op de juiste plek geplaatst worden, kan er ook vibrato worden uitgevoerd en kan er -eventueel- nog een kleine correctie worden gedaan aan de intonatie. Dat lukt alleen wanneer je gevoel hebt in de top van de vingers. Komt daar eelt op, dan heeft het gevoel daar onder te lijden.
Mijn vingers links en mijn pink rechts is ook iets verhard door het vioolspelen. Maar ik heb hierdoor geen verlies in gevoel. Ik denk dus niet dat het echt eelt is, maar het is wel steviger geworden door het spelen. Mij lijkt dat niet anders dan normaal. Als je veel speelt, dan gaat je huid gewoon reageren. Een gevoelloos plekje op je vinger herken ik wel, had ik bij mijn rechterpink die bij viool op de stok 'staat'. Maar juist doordat daar nu een steviger plekje op is gekomen is dat gevoelloze verdwenen. Ik denk dus dat je misschien nog even gewoon moet doorspelen, Filo, dat het dan vanzelf weer goed komt.
Update over vingerbescherming. Die siliconen beschermers van bol.com waren te klein. Bij een handwerk-webwinkel een prachtige leren beschermer gevonden. Past als een tweede huid, geeft genoeg bescherming en toch genoeg gevoel met de snaar. Vibrato lukt prima. https://www.textielstad.nl/clover-6030-vingerhoed-leder-l.html Iedereen dank voor het meedenken.
Dat doet mij dan denken aan die 'vingermouwtjes' die wel gebruikt worden bij het gamen op touch screens. Die dingen schijnen ultra dun te zijn en inert voor transpiratievocht. Misschien wel heel ideaal voor het cello spelen? Hier de link.
