Inderdaad niet heel duidelijk op de foto. Het kielhoutje is er blijkbaar ooit afgeweest en slordig teruggezet. Want als je het kielhoutje op de goede plek terugzet lopen de 'sleuven' in het kielhoutje gelijk aan de - door de snaren veroorzaakte - strepen op de toets. Gisteravond de dame eens gepoets met poetsmiddel voor strijkinstrumenten. Er kwam behoorlijk wat viezigheid af dus dankbaar werk. De doekjes die ik gebruikte werden helemaal zwart. De binnenkant is ook erg schmutzig dus binnenkort maar eens volgooien met rijst. Ja, droge rijst Eigenlijk ben ik wel blij met dr dus ze gaat zeker een tweede leven krijgen. Vraag van een heel andere orde: er zitten nogal wat krasjes/beschadegingen in de lak. Bij heel oude violen zie je die ook veel maar zijn ze altijd zwart/donker (door het vuil in de loop der jaren?) Is dat effect op enige wijze te bereiken? Stralende dame na verkwikkende vioololiemassage:
Yep, maar even geen foto van en het is allemaal nogal snel snel gegaan. Dus zaterdag nog maar eens wat zorgvuldiger over en ook de verborgen hoekjes doen.
Kleine lakbeschadigingen daar doe ik altijd een beetje antiekwas op en weg zijn ze. Ja ik weet dat sommige forumleden nu koude rillingen krijgen en denken daar heb je hem weer met zijn antiekwas, maar het wordt echt mooi.
Dat is even een metamorfose! Ja, dan word je er wel verliefd op en krijgt zij een tweede leven bij jou.
Er zitten beschadigingen op van het vele spelen, dus verwacht je dat deze viool een redelijke klank heeft gehad voor degene die deze viool zo door het spelen heeft beschadigd. Maar.. helaas kan je ook stellen dat deze beschadigingen zijn ontstaan door onverschillig/ onvoorzichtig gebruik. En dus door iemand die de waarde van de viool niet hoog achtte. Hierom en omdat er ook constructieve klungeligheden in zitten acht ik de kans klein dat deze viool een toppertje is.
Een topper verwacht ik niet nee. Gewoon een net gebouwde fabrieksviool. Viool is gezien de toets zeer intensief gebruikt maar daarna verwaarloosd. Wil niet zeggen dat dat door de bespeler is gekomen. Beschadigingen komen overeen met loszittend staartstuk, losse strijkstok in de kist die op de viool ligt. Viool is ooit in de kist terechtgekomen en sindsdien flink achteruit gegaan. Tot het uiteindelijk incompleet bij de kringloop terechtkwam. Wie weet na hoeveel jaren slingeren op een zolder. Voorkant is dus ook gepoetst maar ik blijf harsplekken zien die ik niet goed wegkrijg. Verder er dloge lijst in los gelaten. De rijst kwam er grijzer uit dan ze er in ging. Er zaten wel paar witte poreuze hoopjes/bolletjes in de viool. Via de f-gaten weggekrabd. Geen idee wat het was.
Van die kleine witte poreuze hoopjes/bolletjes waar je het over hebt, heb ik wel meer gezien in oude violen, ook geen idee wat het is misschien weten de vioolbouwers Bert of Frits dat, heb zelf ook een viool liggen die dat heeft.
Eentje schoot los en kon ik zodoende bekijken. Tussen je vingers valt het als stof uit elkaar, als suikerpoeder zeg maar. Hier zie je er eentje door het f-gat zitten. Zijn nu allemaal weg. Viool met sfeerverlichting. Fijne feestdagen ;-)
Ja zo te zien die bolletjes eigenlijk piepkleine heuveltjes, maar wat staat de stapel scheef zeg, of komt dat door de foto die het beeld vertekend.
Ik ken wel bolletjes als stofbolletjes. Ze zijn niet wit. Die kun je wel over het onderblad laten rollen en als ze boven een f-gat zitten, dan pak je ze er met een pincet zo uit. Dus die witte poederachtige bolletjes ken ik niet.
Oude spinnennestjes zou wellicht kunnen. Ze zijn echter niet zacht maar hard en als je tussen je vinger wrijft valt het helemaal uit elkaar tot poeder. Het lijkt wel een beetje op kalk. Naast een paar bolletjes zitten er ook een paar kringen waar mogelijk ook zo'n bolletje heeft gezeten. Valt me wel op dat ze allemaal rond de f-gaten zitten. Nu Tobias het ook wel eens heeft gezien in oude violen ben ik wel benieuwd wat het is. Dat het een fabrieksviool is blijkt wel uit iig een paar feiten. Allereerst is het laatste gedeelte van de kruil niet mooi weggestoken. Bijzonderder is het bovenblad. Als je de endpin eruit haalt en naar binnen kijkt zie je een keurig glad onderblad. Hang je echter een lampje in en je bekijkt het bovenblad dan zie je dat deze niet zo mooi is afgewerkt als het onderblad. Je ziet her en der nog sporen van de gutsen lijkt het. Het is dat ik niet -zoals sommigen hier- ervaring heb met het zelf bouwen van violen. In dat geval zou ik m gewoon open maken en verbeteren. Leuk oefenobject.
Na de viool gepoetst te hebben met Viol waren al veel krassen en beschadigingen minder zichtbaar geworden omdat die plekken donkerder kleuren en dus minder opvallen. De plekken die overbleven heb ik met een meubelstift (jaja) donker de gemaakt om de viool zo een beetje een oude look te geven. Daarna weer stevig geboend met Viol zodat alleen de echte beschadigingen donkerder bleven. Dit is het eindresultaat. Ik zit te denken om online staartstuk, stemschroeven, endpin en snaren te bestellen. Maar voor snijden van kam en plaatsen van (nieuwe) stapel zal ik toch naar een vioolbouwer moeten. Internet leert mij dat er in mijn woonplaats een (amateur) bouwer zit. Verder geen website of iets dergelijks maar ik zal van de week eens bellen. Het is en blijft tenslotte maar een fabrieksviool.
Het online bestellen van o.a. ook de stemsleutels heeft niet zo veel zin als je toch naar de vioolbouwer moet voor het snijden van de kam en plaatsen van de stapel. Die stemsleutels passen in de meeste gevallen niet, die moeten exact pasgeslepen worden waardoor de gaten en de sleutels bij elkaar horen. Dat moet de vioolbouwer dus doen met speciaal gereedschap.
