In dat geval kan ik dan alleen stellen dat ik mij bijzonder stoor aan de 'stijl' van Hopf. Ik heb vriendelijk gevraagd de insinuaties achterwege te laten maar dat wordt alleen beantwoordt met nog scherper sarcasme. Ik heb bovendien, even vriendelijk, verzocht om mij geen woorden in de mond te leggen, maar Hopf verdraait mijn woorden waar ik bij sta. Vraag mij mijn woorden uit te leggen, maar niet de woorden die mij vermeend worden toegeschreven. Ik zeg dat twee plus twee vier is en niet min één, waarop Hopf tot tweemaal toe antwoordt dat ik beweer dat twee plus twee min één is. Dat is geen discussie tussen twee volwassen mensen. Wat het wèl is, mag u zelf invullen. Het spijt me, maar van dit soort nonsens ben ik niet van gediend. Als dit de wijze is waarop omgegaan dient te worden met specifieke personen, dan neem ik de vrijheid die mij toekomt, namelijk: de keuze om die personen te mijden. Ik verkies aan een dergelijke 'stijl' niet te willen wennen. Dit is geen Spielerei met woorden, dit is een onverhulde ridiculisering van wat Hopf denkt dat mijn 'stijl' is. Dat is ronduit beledigend en accepteer ik dus niet. Zeker niet nadat ik al eerder gevraagd had om dat achterwege te laten, maar waar Hopf zich in het geheel niets van aantrekt. Ik hoef Hopf niet te overtuigen. Ik spreek niet eens over een standpunt. Zeggen dat twee plus twee vier is, is géén standpunt, maar een feit; zeggen dat de huidige generatie violisten een veel groter aantal collega's kent waaraan zij gespiegeld kunnen worden dan de violisten uit de tijd dat er van mechanische reproductie nog geen of nauwelijks sprake was, is geen standpunt maar een mathematisch feit. Ik waarschuw er daarom voor om vergelijkingen te trekken tussen zaken die niet met elkaar vergeleken moeten worden. Hopf trekt die vergelijking echter tot driemaal toe en verwijt mij vervolgens om die vergelijking te trekken (pot, ketel, zwart?). Als Hopf meent die vergelijkingen toch te moeten maken, dan is dat zijn/haar goed recht en dat mag hij/zij mij ronduit zeggen. Dat kan heel eenvoudig op een waardige manier, zonder beledigingen, zonder mijn woorden te verdraaien, zonder zich te verstoppen achter een 'stijl'. Zeg maar: op een volwassen manier. Als dat niet mogelijk is dan houdt het voor mij op. Het spijt me.
